278-jarenvijftig

Op een heel vel Bockingford (56-76 cm) heb ik de foto nagetekend van mijn vader en zijn oudste broer. Ik denk dat de foto rond mijn geboorte (in 1955) is genomen op een fotobeurs, waarschijnlijk in Köln. Prachtig hoe deze mannen zo stoer de lens in kijken, net jongens...

Zoals ik gisteren al zei, wilde ik de tekening zo houden, maar de achtergrond inkleuren met verf. Daarbij wilde ik de masking film gebruiken, maar die plakte niet op aquarelpapier. Ik moet dus iets anders verzinnen. Nog even broeden...

277-foliefun

(1) (2)

(3)

(4)

Het waren weer drukke dagen. Maandag: een dagje "op de hei" met mijn collega's, inclusief de avond met diner, trein gemist, pas kwart voor 12 thuis. Dinsdag: het vervolg van het dagje "op de hei", wat gewoon in Eindhoven plaatsvond, en dan nog sporten. Woensdag: oppassen op de kleindochters, 's avonds naar de voorlaatste aquarelles. Donderdag: oppassen op jongste kleindochter, twee uurtjes werken via vergadersoftware via internet (met video), verjaardag van een oude tante in Eindhoven, bezocht met jongste kleinkind, 's avonds sporten. Vrijdag: mijn auto doet weer gek (lampje oliedrukmeter knippert), dus eerst naar de garage, vriendin komt me halen voor dagje schilderen met schildermaatje, koken, andere dochter komt slapen en neemt de kleindochters mee, paar boodschappen doen. Zaterdag: Kwart over zes wordt jongste kleinkind wakker, nog even een paar foto's voor het omgevingsportret (mislukt), naar Maastricht, naar Kumulus voor de fotoles, vervolg boodschappen. Zondag: tweeënhalf uur gewandeld met hond en fotocamera om te oefenen, stapel kranten verwerkt, drie wasjes, een afwasje, plantjes in de bakken, even naar de Grand Prix gekeken, dokterdochter komt met oudste kleindochter, samen getekend en geschilderd. Dat was mijn weekje, daar komt natuurlijk nog bij dat ik 's avonds nog een klein uurtje loop met de hond, en dat ik maar vier keer per week hoef te koken...

Op de foto's zie je een experiment. Ik heb een tekening gemaakt, met een soort masking film heb ik een plastic laagje geknipt over het meisje heen (1). Met verf erover (2) en het plastic eraf (3) zie je dat het water toch onder het plakband heeft kunnen komen. Het laagje liet spontaan los. De film is kennelijk niet geschikt voor aquarelpapier, want het plakte wel nog op wat gladder papier. Morgen laat ik zien waarvoor ik de techniek van het afplakken had willen gebruiken. En ik zie nu dat ik de lijn onder de haartjes van het meisje moet verwijderen.

276-omgevingsportret

foto met telestand

foto in gewone stand

Afgelopen zaterdag gingen we naar buiten om te experimenteren met de telelenzen op onze camera's. Voor de meesten van ons is het allemaal nieuw, maar het blijft natuurlijk wel heel erg basic. Ik leerde er ook hoe ik mijn camera moest vasthouden en dat je na het uitademen een foto moest maken. Laat ik het nou altijd met ingehouden adem doen. FOUT! Hierboven zie je het verschil tussen de uitgezoomde en ingezoomde stand van de lens. Daarbij moesten we wel het onderwerp dezelfde grootte laten houden. Een hele goede oefening, die ik zeker nog eens moet doen.

De opdracht voor thuis was het maken van een omgevingsportret van jezelf. Op de plek waar je het liefste bent, met de dingen om je heen als een soort verhaal. Tot 5 april hangt er in het Centre Céramique een tentoonstelling van Bert Theunissen, die zich gespecialiseerd heeft in het maken van Domestic landscapes.

Mijn verhaal? De hond wacht tot ik uit ga, mijn schilderspullen, de textielschatten in mijn doosjes, de ongelezen boeken, de schaar om krantenknipsels uit te knippen, de viltstiften voor het mindmappen, speelgoedjes van de kleinkinderen, de laptop voor de verbinding met de buitenwereld, een kinderstoel, een van mijn mooiste tekeningen aan de muur, in de tuin zie je de hangmat waar ik graag in lig, mijn kopje thee en de uitgeleefde kleren waarin ik het liefst thuis rondhang.

Ook dit is een juist verhaal, want zo vaak zit ik niet op deze plek. Meestal ben ik er niet. (sluitertijd 1/5 sec)

275-nachttafereel

Afgelopen woensdag kregen we Brussel-by-night om te schilderen. Daarbij moesten we denken aan het kikkerperspectief, aan het licht en donker, aan de gebruikte en gewenste kleuren en aan het schrijvend-tekenen met de sleper (is penseel met dunne lange haren).

Met het tekenen heb ik geen moeite, maar met de juiste kleuren en het bewerken ervan weer wel. Eigenlijk zou ik zoiets opnieuw moeten maken, maar ik heb even geen tijd, jammer genoeg. Er zijn nog tekeningen die ik af wil maken van de zaterdagacademie, en ik moet nog een omgevingsportret maken van mezelf. Daarover later meer...

274-weer-een-poortje

Eigenlijk vind ik ze niet meer leuk. Alweer een poortje. Nu met een doorkijkje naar het Begijnenhof in Lier. Van de zomer ga ik hier een workshop volgen bij Alvaro Castagnet.
Over de techniek kan ik zeggen dat het nat op droog is (Bockingford papier). We hebben ook geëxperimenteerd met de grijzen, en met de schaduwpartijen. Als laatste hebben we met een dunne sleper "schrijftaal" geschilderd. Ik was een beetje tegendraads door geen half vel te pakken maar een bijna vierkant vel. Ben benieuwd hoe de tekening (ook een beetje afgeschilderd door de juf) tussen alle andere stand houdt. Ik merk wel dat ik te weinig teken. Ik merk hoeveel plezier zo'n tekening me geeft. Het daarna "inkleuren" vind ik toch een hele bevalling.

273-stress

Moet dit even kwijt...

Op mijn werk vond vanochtend een telefonische vergadering plaats en tegelijkertijd een presentatie via internet met het programma Elluminate. Om negen uur zouden we starten.

Ik had nodig...

• een vergadertelefoon, via collega R.



• een opname apparaat, die stond al klaar

Maar... we hadden teveel mensen voor de vergadering, en daar kwam ik vijf minuten van tevoren achter. Gelukkig kreeg ik het wel allemaal geregeld, ben wel goed in improviseren, maar ik kreeg er toch een beetje stress door.

272-maastricht

Stel je eens voor, je staat op de zesde etage op het Centre Ceramique in Maastricht. Het waait en er komen donkere wolken aan. Je hebt drie kwartier om wat schetsen te maken van de stad. Zo stond ik samen met de cursisten van de zaterdagacademie op het balkon. De docent T.S. is een kunstenaar die veel met perspectief werkt. Hij wijst ons op de lijnen in het stadslandschap. We doen allemaal ons best, maar voordat we het weten is het weer tijd om te gaan. Op zaterdag is het Centre tot 15.00 u open. Gelukkig gaan we de volgende keer er weer naartoe en nemen we meer tijd om te kijken en te schetsen.

271-weerspiegeling

Eigenlijk zag ik het het helemaal voor me. Geïnspireerd door de weerspiegeling van de tjalken (soort boot) in het water van Leeuwarden wilde ik op woensdagavond op de les vol goede moed aan het schilderen van water beginnen. De foto is eigenlijk wat blauwer en groener, maar ik werd helemaal gefrusteerd. Ik verviel weer helemaal in de beginnersfout door teveel water bij de verf te doen. Daardoor werden de kleuren veel te flets. En het op de juiste manier groen mengen kreeg ik ook niet voor elkaar. Cobalt blauw en Quinacridone Gold leken een mooie combinatie te zijn, maar toen ik na een dag verder wilde werken, kreeg ik die kleur niet meer. Dit onderstreept meteen mijn manier van werken: het moet in een keer af, al is het midden in de nacht..

270-Leeuwarden2

Onze tweede dag in Leeuwarden en we hebben lekker geslapen in het Stadhouderlijk hof, heel luxe! Omdat de tentoonstelling in het Fries museum pas om 11 uur open gaat, lopen we nog even door de stad. Het miezert zo hard, dat we toch helemaal nat worden ;-(

De foto met de kraag is niet representatief voor de tentoonstelling, maar ik vond de compositie van de foto wel leuk. Een gedeelte van het museum is het oude woonhuis van een belangrijk mens. In een van de kamers heeft Claudy Jongstra vilten gordijnen, kussens en vloerkleden gemaakt. Heel bijzonder.

De terugreis verliep voorspoedig, gelukkig had ik nog twee dagen om uit te rusten.

269-Leeuwarden1

Met een vriendin ben ik vorige week naar Leeuwarden geweest. Samen met de trein, een reis van ruim vier uur en twee keer overstappen. Tijd voor patchwork! Ik ben al een tijdje bezig om kleine vierkantjes gemarmerde stof aan elkaar te zetten met grotere driehoeken erom heen. Het is een ideaal werkje voor in de trein, omdat je maar weinig ruimte nodig hebt. Ik heb daardoor wel twee ooievaarsparen gemist, eentje zag ik nog onbewust.

We zijn op de eerste dag naar het Keramiekmuseum Princessehof geweest. Een lust voor het oog! Het glazuur op de tweede foto lijkt haast een aquarel. We hebben wanden vol borden gezien en vitrinekasten vol bijzondere stukken. Ook was er een atelier van Jan van der Vaart in het museum geplaatst. (foto met bolletjes). Na het eten zijn we nog door de stad gewandeld (laatste foto). Het is er beeldig! Alleen gek dat er nog zoveel auto's door de stad mogen rijden.

268-carnaval

In de carnavalsvakantie ben ik met W. naar zee geweest. Even uitwaaien in Knokke. Lekker eten, galerieën bezoeken, winkels bekijken, mensen bekijken, honden bekijken en me verbazen over alle Maserati's, Porsches en bontjassenvertoon.

Op de terugweg zijn we nog even naar Antwerpen geweest. Tot schrik van W. kwamen we via wegomleggingen opeens achter een tram op een trambaan terecht. We zijn heelhuids thuisgekomen.

267-buitenkunst

In een maquette van de binnenruimte van Kumulus moesten we in de afgelopen les een kunstwerk op maat maken. Ik wilde het niet te moeilijk maken en heb drie zuilen gemaakt. Maar dat vond ik erg saai.

De zuilen een kwartslag gedraaid deed al veel met de schaduwwerking. Het werd interessanter. Ik vond het nog te saai.

Om de kijker uit te dagen rondom deze zuilen te lopen heb ik in elk vlak een andere uitsparing/nis gemaakt. Ik stel me zo voor dat ze van glimmend polyester gemaakt worden, in drie verschillende felle kleuren.

Als reactie kreeg ik o.a. de opmerking: waarom geen vijf zuilen? Daar had ik helemaal niet aan gedacht. In de les hebben we op foto's ook kunstwerken ontworpen voor een binnenruimte van dit oude gebouw. Mijn leukste idee was onder een blauwe postbakkenkast op pootjes allemaal glanzende rode handjes te plaatsen, die als het ware riepen: "Geef hier!"