Zo aan het eind van het jaar, waarin ik alleen nog maar de bestelde oliebollen moet afhalen, steekt het perfectionisme weer de kop op. Af en toe heb ik er last van, maar vandaag vind ik het alleen maar rustgevend in deze drukke tijden. Zoek de verschillen! De eerste is onbewerkt. Fijne jaarwisseling lieve lezers van dit blog.
Morgen komt de nieuwjaarswens helemaal in beeld.
Daar gaat’ie dan! Inkten, drukken, ophangen, inkten, drukken en weer ophangen. En dat voor elke kaart. Ondertussen pak ik af en toe een ander kleurtje verf voor de ‘bal’. Van de piepkleine restjes van het rubber heb ik nog drie ministempeltjes gemaakt. Zonde om weg te gooien, toch? Voor het resultaat moeten jullie op oud en nieuw wachten. Dat is bijna…
Een van de laatste klussen dan het jaar is het maken van een nieuwjaarswens. Ook dit jaar trap ik weer in mijn eigen val van perfectionisme. Met linosnede kun je nu eenmaal niet zulke fijne lijnen krijgen als dat je ze tekent. Het gevolg is dat mijn model (de allerjongste kleindochter) een jongetje lijkt. Tja. Omdat de jongste meisjes hier hebben geslapen is mijn leven even vol geweest met zorgen. Kleindochter T. slaapt hooguit vier keer drie kwartier (overdag), maar ze is wel pas om half negen wakker geworden. Dat scheelt weer. Of het kwam door mijn 20 kilometerrondje fietsen, of dat ik half vier uit bed moest om een speen erin te stoppen en bij de ander er eentje te vinden, ik heb even mijn oogjes dichtgedaan.
Ergens rond Kerst komt mijn gezin bij elkaar. Uiteraard ook om te eten. Tweede kerstdag was de dag. Alleen de vriend van de oudste kleindochter kon niet koken. Hij was ziek. Hoewel we wat gehaald hadden bleef er genoeg over om te experimenteren. Rechtsboven ananasreepjes in bladerdeeg. Lekker fris. Linksonder een recept van de AH, vegetarische minifrikandellen in bladerdeeg. De kleinzonen waren er dól op, ze waren zó op. Dankzij het gourmetstel en mijn losse elektrische ‘pit’ kon alles warm blijven.
Zie je de drie door mij gestempelde doeken? De sterren hebben hun winderige verblijf onder het afdakje buiten niet overleefd, maar mochten toch binnen hangen. Volgend jaar maar weer eens opnieuw proberen. Voorlopig hoef ik niets te kopen aan eten. Er is nog genoeg over!
Het was weer gezellig. Die van 5, 3 en bijna drie vermaakten zich uitstekend. Lekker rondjes rennen rond de salontafel. De allerkleinste mocht van arm naar arm, iedereen wilde haar wel even vasthouden. Morgen mag ik weer een dag, een nacht en een ochtend oppassen. Alles is nu aan de kant, alleen moet de afwasmachine drie keer draaien, haha.
F i j n e K e r s t d a g e n!
Nee, geen werk van mezelf. Wel een lapje dat ik lang geleden bij onze textielgroep Grenzenlo(o)s ‘gered’ heb van de verkoop. Het past wonderwel bij de doeken die ik wél zelf heb gestempeld. Foto komt nog. Moet ze eerst nog ophangen.
Geen kerstgevoel vandaag. Daarvoor hebben we te hard gewerkt om alles in orde te brengen voor Tweede Kerstdag.
Ook mochten we op Yuki passen, die het niet gewend is dat er zoveel om hem heen gerend en gelopen wordt.
Vraag me niet waarom, maar al jaren word ik achtervolgd door vreemde (mannen?)accounts op Instagram. Ze volgen me, liken dan ook een paar Posts en daarna hoor je niets meer van ze. Mijn plan is zoet.
Ik ga ze verwijderen uit mijn volgers omdat ze niets toevoegen. Maar, ik ga ze eerst tekenen, al die mooie dokteren en militairen!
Heb moeten stoppen met het breien van mijn das. Het garen dat ik uit het midden van de bol gehaald heb ging gigantisch in de knoop. Het was niet meer leuk.
Die kleine van vijf maanden graait graag om zich heen. Tótdat ze de streng zijden garen ontdekte. Grote zus wilde het weer afpakken, daarom zie je de streng lekker strak gespannen.
Was gisteren even bij een nichtje in Amsterdam. In de trein had ik tijd om mijn das te breien. Het is helaas nog niet af. Maar gelukkig is het ook niet meer zo koud.
Gisteravond heb ik de verfpotjes van kleindochter Z. schoongemaakt door de andere-kleur-resten op een papiertje te schilderen. Ze had in al haar ijver de kwast in alle potjes gedoopt. Voordat ik het wist had ik 23 A5-jes met een rondje in het midden en 9 met alleen streepjes geschilderd. Alleen het potje met wit kon ik niet meer redden. En nu zit ik met gekleurde papiertjes voor collages?
De kerstboom staat. Voor de laatste versieringen mocht Z. meehelpen ophangen. Daarbij sneuvelde maar één kerstbal. Linksboven helpt ze me met het vullen van de nieuwe naaimachinespoeltjes. Met de klok mee: rechtsboven ging ze verven. Rechtsonder: mocht ze vingerverven. Onder midden: al gauw werden alle kleuren samen donkerbruin en werden ook de bovenkant van de handen geverfd. Linksonder: en zo werd vol vuur het werk afgemaakt.
Van de restjes verf heb ik nog wat papier kunnen beschilderen. Altijd handig om collages te maken en daar iets uit te knippen.
Hier zijn ze dan. Had er nog eentje gemaakt. Inderdaad verslavend. Helaas kun je goed zien waar ze niet geplakt zijn. Voor de stevigheid kan ik ze beter plakken, voor de duurzaamheid liever niet. Twijfel wat te doen. Linksboven is mislukt. Ik heb er eentje met zes zakjes gemaakt. Dat kan ook. Nu bedenken waar ze moeten hangen. Heb al een idee! Maar eerst de kerstboom naar binnen en de lichtjes testen. Misschien doen ze het goed bij cyanotype-experimenten? Van A. hoorde ik dat er ook rode zakjes te krijgen zijn. Zag dat ze bij de drogist DM te koop zijn. Maar eigenlijk werken alle zakjes wel. Zag ook nog een origami-ster langskomen. Dat is óók verleidelijk om te maken van oude boekpagina’s.
Op Instagram kwam een filmpje langs van een mevrouw die van papieren boterhamzakjes sterren maakt. Voor elke ster heb je zeven zakjes nodig. Door ze op een bepaalde manier te plakken en te knippen kun je grote sterren maken. Morgen maak ik een foto van wat het geworden is. Ik weet niet of je deze zakjes in Nederland kan kopen. Ik haal ze meestal in Duitsland. Deze van supermarkt Rewe zijn iets te groot. Misschien dat de drogist DM kleinere heeft? Pas op: het is verslavend!
Tip: zoek op internet een handleiding. Bijvoorbeeld:
https://lieblingsbande.com/2019/11/22/ein-himmel-voller-tueten-sternen-diy.html
Mijn lief heeft dit grapje ‘neergelegd’. Hier volgt de uitleg.
Ik ben al bezig mijn huis op te ruimen voor de kerstinvasie. Daardoor kwam op de keukentafel mijn nog ongebruikte bordjes met ‘pas op! poep’ tevoorschijn. Deze bordjes gebruik ik om hondendrollen te ‘markeren’, die op de rand van mijn voortuin liggen. Eigenlijk moeten de hondenbaasjes deze drollen weghalen.
Gisteren heb ik aardperensoep gemaakt met suikerwortels, knoflook, uien, tijm en room. Het was heerlijk, maar helaas. Het had op ons een laxerende werking. Vandaag was het voor mij de hele dag raak.
W. heeft dit bordje net neergelegd op de pan met de restanten van de soep.
Zie je die paarse foto? Dat doet mijn UVlamp die ik als experiment op 68 cm hoogte heb opgehangen. Testen hoeveel minuten ik moet belichten om een donkerder cyanotypeblauw te krijgen. Mijn uiteindelijke doel is om een lap stof van 1 bij 1,5 meter te belichten. Resultaten: hoe verder weg, hoe langer belichten. Een evenwichtige belichting kan ik niet krijgen. Ik denk dat de zon het werk moet gaan doen.
Note to self: de chemicaliën kwamen van een oude oplossing van PAR (Print-art-read). Om preciezer te kunnen schilderen met een kwast heb ik wat aloe vera toegevoegd. Het lostte niet op en bleef als een soort vlokjessoep in de oplossing drijven. Echt precies kon ik niet schilderen, het vloeide tóch uit. Volgende keer maar met sojamelk proberen?
Toch blijf ik in kerstsferen toen ik gisteren met mijn vriendinnen stofstalen ging bestempelen. De stempel van het ginkoblad was van hout en maakt een prachtige afdruk. Met een kwastje heb ik de blaadjes ‘gevuld’. We hebben lekkere thee gedronken en cake met kruidnootjes gegeten. Volgend jaar zien we elkaar weer.
Onderweg met de bus om een machine op te halen. Ik mocht mee naar Bonn. Er was ook tijd om even naar de kerstmarkt te gaan. Omdat de bus veel te groot is voor parkeerplaats en parkeergarages had ik het plan om met de metro te gaan. We zaten in Duisdorf, een voorstad van Bonn. Leve Internet dat ik kon opzoeken welke metro we moesten nemen.
Op de terugweg hadden we natte sneeuw bij nul graden!
Net waren we bij zoonlief met zijn gezin. Uiteraard wilde ik niet met lege handen komen. Voor ieder had ik iets ingepakt (links onderaan). Voor de kleinste had ik een friemeldoekje gemaakt (linksboven). En ze vond het heerlijk (rechts).
Voetbal kijken met mijn lief betekent meestal dat ik iets met mijn handen ga doen. Na de polswarmers heb ik met het restje wol een das opgezet. Het wordt een meerkleurendas. Ik weet nog niet wélke kleuren. Ik heb nog die ándere das met dikkere wol uit New York (2010 gekocht), die moet ook af.
Gisteren weer eens gestempeld. J. had nog oude doeken van een tante van haar man. Die mochten we bestempelen. We bleven in de kerstsfeer. Ik mocht er drie maken. Ze zijn gestreken, maar moeten nog even wachten tot ná Sinterklaas.
Van een bolletje wol (en nog een beetje van een tweede bol) heb ik warme polswarmers gebreid. Dit keer met een duim. Alles zelf verzonnen dus zit het een beetje gek in elkaar. Gelukkig is het lekker warm.
De specht is net te ver weg om er een goede foto van te maken. Mijn broertje gaat ver weg en loopt (rechterfoto) naar zijn gate. Ik mocht hem wegbrengen.
Omdat het zo somber was gisteren, heb ik een beetje geknutseld. Van een oude doos heb ik een belichtingshokje gemaakt. De UVlamp ligt er bovenop, 22 cm boven het te belichten materiaal. Foto is niet zo duidelijk. De stof ging er 15 minuten in, en het blauw is heel donker geworden. Misschien dat korter belichten ook kan? In ieder geval ben ik blij dat deze 50watt led! lamp zijn werk doet.
Eigenlijk zou ik vandaag met manlief naar Bonn gaan, maar dat ging niet door. Daarom maar een geboortekaartje geknutseld voor het 19e achterkleinkind van mijn vader. Hij heeft het niet meer mee kunnen maken. Omdat ik een setje stempelletters had zónder een ‘c’ maar mét een ‘q’, heb ik de laatste letter opgeofferd door er een ‘c’ van te maken. De stempelletters kwamen van de Action, dus niet zeuren dat het niet compleet was. Trouwens, het neefje krijgt de stempel met zijn naam cadeau!
Om de kou buiten te houden ben ik begonnen aan polswarmers. Uiteraard past de kleur bij mijn bril. Twee recht. Twee averecht. Plek maken voor een duim, dan moet het wel lukken. Had niet genoeg aan één bolletje, maar kon er gelukkig nog eentje kopen. Volgende breiproject staat al in de steigers.
Eindelijk is het ouderlijk huis te koop op Funda. Dit 3D-beeld vind ik een beetje luguber. Niet echt een uithangbord. We zullen het zien. Hoop dat de makelaar het druk gaat krijgen. https://www.funda.nl/koop/nijmegen/huis-42949765-de-voorstenkamp-1718/
Er was vandaag ook tijd voor de jongste meisjes. Ze moesten mijn tijd delen met de mannen van de nieuwe cv-ketel. Ben benieuwd of nu de energiekosten omlaag gaan.
Misschien met een rode achtergrond?
Of tóch repen met een rand (rood, zwart of zwart-wit) ertussen? Ik moet tijdelijk deze ‘neerleg-plek’ opruimen. Dus heb ik nog even om over na te denken.
Vandaag naar een nichtje van mijn vader geweest. Bijna vijfhonderd kilometer gereden door onder andere de Maasvlakte. Ik vertrok met zon, maar die heb ik niet veel meer gezien. Het kunstwerk rechts stond bij een vriendin van mijn vader. Het is een straat bij de suikerfabriek in Kanigoro, bij Madiun op Java. De huizen zijn van de werknemers. Heb gesmuld van de vissoep en ‘s avonds van lekkere restjes. Het nichtje had op haar beurt genoten van de rijstevlaai met slagroom. Limburgse vlaai is niet voor niets Unesco Culinair Erfgoed geworden.
Ok, eerste ontwerp zijn banen. Eigenlijk is de linkerkant de onderkant. Dan nog de keuze om 1-2-3 brede banen vast te naaien.
Met zwart ertussen?
Met gestreepte of andere zwart-witte stof ertussen. Smal, breed, met bepaalde vormen?
Gelukkig heb ik ‘huiswerk’ vandaag. Kan ik het even laten rusten
Tja, hoe meer ik er naar kijk, hoe meer mogelijkheden er zijn. Telkens zie ik weer een blok dat niet goed ligt. De vraag is hoe ziet het eruit als ik er twee banen van maak? Misschien met zwartwitte strepen ertussen? Rustig blijven, Patricia! Je hoeft het nog niet allemaal te naaien.
Wordt vervolgd
Al mijn vulpennen schoongemaakt en gevuld. Want ik ging Yuki tekenen! Hij kwam een dagje bij ‘opa en oma’. Een puppy met gebruiksaanwijzing, maar ondanks twee ongelukjes heeft hij de dag bij ons overleefd. Ik had niet snel genoeg mijn schoenen aan en toen viel ook nog de schoenlepel kletterend op de tegels. Eigen schuld dus. Op de onderste foto zie je hem zijn eten ‘zoeken’. Hij lijkt op mijn eerste hond Pebbles. Alleen zijn karakter is anders. Hij kon op vier pootjes omhoog springen. Ik geloofde mijn ogen niet; dat wordt nog een uitdaging in huis en tuin.
De hele avond heb ik gisteren zitten schuiven en denken met mijn dertig blokken. Er zijn wat fellere gele stofjes, er zijn dominante gestreepte stoffen van Guatemala, en ook juist het rood geeft richting. Nee, er is niet een eenduidige manier, er zijn nog zoveel mogelijkheden om te sorteren. Ik ben gestopt toen het bedtijd was. Ik hoop bij daglicht de definitieve keuze te maken. Wordt vervolgd.
Nu ben ik bezig om de dertig blokken op maat te snijden. Af en toe heeft er eentje een extra randje nodig.
Eindelijk de 34.000 km gehaald. De fiets moet eigenlijk naar de fietsenmaker, de ketting trapt door. Dat is lastig als je hellinkjes moet nemen. Dit verjaardagsjaar heb ik beduidend minder gefietst. Ik denk dat het komt doordat ik drie keer naar week naar mijn pa ging. Nu het huis is opgeknapt en leeg is, hou ik meer tijd over voor andere zaken.
Ja, de laatste vier van in totaal dertig blokken. Nu gaan we puzzelen om ze in een kunstwerkje te veranderen. Maar eerst netjes op maat snijden, vrees ik.
Toen mijn letter geborduurd was heb ik de lichtblauwe lijntjes van de afwasbare stift met water weggespoeld. Helaas bleef er een opdrogende rand van koffie achter, een soort wolkje. Hmmm, hoop dat die er nog uitgewassen kan worden. Mijn tweede ‘letter’ is ook met die stift getekend. De derde is met potlood gedaan. Wordt vervolgd.
Ik mis je pa. Had gisteren nog wat geluidsfragmenten gehoord en ik kan nog steeds niet geloven dat ik die stem niet meer zal horen. Het zou je 93ste verjaardag zijn geweest vandaag. 🌺😘
Goochelen met tijd. In kleine tijdseenheden heb ik een blokje kunnen naaien. Het is me ook gelukt om een lampje van de naaimachine te verwisselen. Meer geluk dan wijsheid hoor. Hopelijk vanavond nog een paar maken!
