Helaas was het de tweede keer ook niet gelukt om voor mijn pa (92 jaar) een boosterprik te halen. Hij wilde persé zelf gaan, maar werd door de arts weer naar huis gestuurd. Het is me gelukt om na 35 minuten (30 minuten in de wacht) een nieuwe afspraak te maken. Wordt vervolgd…
Het is weer zover! De muizen zitten op zolder. Tijd voor maatregelen, de valletjes zijn gevuld met broodstukjes pindakaas. En inderdaad, een paar uur later zaten er twee muizen in. Uit één valletje was het brood weg, maar de val was niet dichtgevallen. Helaas zat een muisje vast onder het deurtje. Pootjes staken uit. Doodeng dus. Bij het vrijlaten bleek het beestje nog helemaal ‘heel’ te zijn. Met zijn vriendje moet hij nu een nieuw leven opbouwen aan de andere kant van de A73.
Update: net na middernacht muis drie met -2 graden op dezelfde plek vrijgelaten. Het was de dikste van de drie.
Donkerroze rozenblaadjes in een pan… helaas. Dit felle geel was maar even aanwezig. Er is na een uurtje koken een lichtbeige kleur ontstaan. Er zijn nog wat blaadjes over. Misschien dat ik het experiment nóg eens doe.
Mijn Facebook en Instagram vrienden hebben dit al gezien. Dankzij mijn nicht H. weet ik nu dat dit resultaat op mijn oprit ‘efemere kunst’ is. Tijdelijk, totdat de wind er vat op krijgt! De volgende keer wil ik een kinderbezem gebruiken. En ik heb nieuwe plekken gezien waar ik kan oefenen.
De laatste stofjes en garens zijn gewassen. Ik heb er 180 geteld. Ben begonnen met de garens op kaartjes te winden. Zó rustgevend. Ik zal maar even niet denken aan de ruim 300 lapjes en draadjes die ik nog moet vastnaaien.
Dr paarden zijn van de Portugese laurierbessen; de gele zijn van de paarse gladiolen.
Stofjes zijn gestreken, de garenstrengetjes worden op kaartjes gedraaid. Garen dat te weinig kleur bevat worden in het mandje gegooid van ‘opnieuw verven’. Beetje slome dag vandaag met veel regen en miezer.
Vandaag is het wasdag, het eerste deel van mijn achterstand afwerken. Het waren 151 lapjes en garenstrengetjes. Sommigen zijn mislukt, die gaan op de stapel ‘opnieuw verven’. De anderen wil ik nog strijken en ‘administreren’. Als het morgen droog is, mag deel 2 in de was! Hard werken dus nog.
‘Hij komt, hij komt! Die goede Sint!’ De kleinzonen kwamen op bezoek en later ook twee kleindochters. De moeders, onze dochters, konden even bijkletsen. Iedereen was verrast van ons hoogpolig tapijt. Het nodigt inderdaad uit om languit op te liggen. Het gewone werk gaat ook door. Kleine lapjes vast naaien op een stukje linnen, per plant gesorteerd. Guldenroede, vlierbessen en lijsterbes. En op Duolingo heb ik inmiddels ook ‘vrienden’, dochter S. gaat als een speer en kleindochter L. heeft ook geregeld succes. Helaas heeft J. een oudere versie en kunnen we geen contact maken op dat platform. In het echte leven gelukkig wel.
Met onze textielgroep zijn we vierkanten van 15 cm aan het bewerken. De opdracht bij dít vierkant was om minstens een stofje te gebruiken van een rest-stapeltje lapjes uit een erfenis. Het zijn niet mijn kleuren, maar het handgeverfde garen maakte veel goed. En linnen als een ondergrond is een genot om mee te werken. We komen even niet bij elkaar. Teveel Corona in ons deel van de wereld.
Het moest er maar eens van komen: verven met paddenstoelen! Sinds ik via Instagram op de website van http://mushroomcoloratlas.com/ heb zitten neuzen, wilde ik het ook proberen. Bovenstaande paddenstoelen heb ik vers gekookt. Niet alle experimenten waren succesvol, waarschijnlijk ook omdat ik er te weinig van had? Ook het toevoegen van citroen, azijn, aluin, ijzersulfaat en baking soda had meestal geen effect.
Deze dennenvoetzwam had ik twee weken geleden geplukt en ondanks witte wurmpjes is het mooi opgedroogd. Vandaag ga ik weer solar dye potjes maken. Ik laat ze langer staan omdat de zon niet meer zo sterk is, als ze überhaupt wilt schijnen.
Met een vriendin naar de Wolfsberg geweest voor de lunch en een wandeling door het bos. Helaas scheen de zon niet, maar er waren nog veel paddenstoelen om te bekijken. Zelfs 🍄 gezien!
Oeps, al een tijdje niets meer gepost hier. Oppassen, verjaardag van mijn pa (92!), bezoek en huiswerk. Voordat je het weet zijn er een paar dagen voorbij gevlogen.
Hierbij de mandjes met de laatste stofjes van de Portugese laurier (boven) en de paarse gladiool (beneden). Alleen de walnotenverf zit nog in de potjes buiten. Omdat er geen zon is, zal ik ze wat langer laten ‘verven’.
Zo zit je in Berlijn, en zó ben je weer thuis. Gistermiddag vertrokken. Terwijl manlief een demonstratie gaf in een Berlijnse supermarkt, heb ik buiten getekend. Het was niet erg warm en de zon verdween achter wat mist. Desondanks heb ik me prima vermaakt. Het was in de wijk Moabit.
‘s Avonds waren we na het inchecken nog even door ons stadsdeel gelopen; Brandenburger Tor, de Spree, Reichstag, Friedrichsstrasse… De volgende dag konden we nog naar de Potsdammer Platz, Checkpoint Charlie, de Berlijnse muur, en het Holocaust monument. Ook ‘zagen’ we de Deense koningin en haar zoon rijden. Na een hapje in de Mall of Berlin en een apfelstrudel op de Pariser Platz, zijn we weer huiswaarts gegaan. Er valt nog genoeg te verkennen in deze mooie stad!
Eindelijk heb ik de gewassen geverfde garens op een kaartje gewonden. Ze zijn nu gesorteerd op nummer. Een genot om naar te kijken. Vooral de wollen garens en de glimmende perlé-katoen zijn ook aangenaam om te voelen. Helaas ruikt niet elk garen naar wasmiddel. Misschien wat lavendelbloemen toevoegen?
Heb er tijdelijk een nieuwe hobby bij. Op zoek naar plaatselijke paddenstoelen om mee te verven. Daarvoor moeten ze eerst droog zijn. Moet nog even wachten dus. Dit is de prachtvlamhoed, gespot in Duitsland. Kon het niet laten ze te plukken.
Gisteren met een tekenvriendin afgesproken. We hadden elkaar sinds februari 2020 niet meer gezien! De Boekkunstbeurs in Leiden blijft altijd leuk en inspirerend om te bezoeken. Een meneer van de organisatie zei dat het zeker niet tegenviel, de bezoekersaantallen leken hetzelfde te gaan worden als in 2019. Ik vond het wel rustig. Helaas ging ik wel met een volle tas weer naar huis. Haha! Schitterend Japans papier, rijstmeellijm, indigo geverfd papier, drie vellen handgeverfd (kaft?)papier, wat notitieblokjes voor cadeautjes! Heerlijke en inspirerende gesprekken gehad met kunstenaars en vakmensen. Er was tijd om wat te tekenen, te zitten en te eten. Ook heb ik voor het eerst mijn boekje gemaakt. Je krijgt namelijk bij binnenkomst een tas met een zelf in elkaar te zetten boekje. Nooit gedaan, maar het was zó simpel. Geloof wel dat ik het verkeerd in elkaar gezet heb. Er waren drie flappen, en ik had het leesgedeelte aan de linkervouw moeten naaien. Die van mij was aan de rechtervouw. Nou ja, tóch leuk! In de trein heb ik gekregen garenrestjes tot langere stukken geknoopt en opgewonden. Voor mijn verfproject!
Ze lag twee uur te slapen, maar het mochten er niet veel meer minuten worden. Heb in het donkere kamertje geprobeerd om haar te tekenen. Effe kuchen en ze was wakker. Meteen zei ze: Pappa en mamma? Een dik uur later waren we weer bij haar thuis. Weer een weekje wachten. Gelukkig heb ik de foto’s en de filmpjes nog. Als ik voor elke uitgesproken ‘oma’ een euro kreeg, dan was ik rijk geweest.
Af! Het garen was op. Zo grappig hoe je gedachten altijd bezig zijn met de volgende steek, waar moet de naald ingestoken worden? Desondanks was het toch wel meditatief. Dit vierkant gaat een deel uitmaken van een groepswerk van Grenzenlo(o)s.
Deze wolopwinder (bollendraaier?) heb ik van een vriendin gekregen. Het was van haar moeder geweest. Na ooit een pond wol met de hand in bolletjes opgedraaid te hebben, heb ik nu een streng wol in drie bollen kunnen draaien. Wat een genot!
Eigenlijk had ik nog een derde (draai)hand nodig, dan was het nóg sneller gegaan. Krijg nu de neiging om mijn andere bolletjes ook op deze manier te draaien. Voordeel is dat je van binnenuit de draad kunt pakken. Ik wacht wel even totdat de neiging voorbij gaat. Er is ander werk te doen.
Het heeft even geduurd voordat ik een systeem had om de met planten geverfde garens op te bergen. Van 250 grams tekenpapier heb ik kaartjes gemaakt. En nu duurt het even voordat ik ze allemaal omwonden heb.
De restjes wil ik borduren op de linnen doeken die per plant gesorteerd zijn. Dat laat ik later nog wel zien. Waar ik wel zin in heb, is om de garens in een ‘echt’ werk te gebruiken. Ik verheug me er al op. Ondertussen ben ik weer linnen en katoen in soja aan het weken.
Nog even genieten van de zon (en tegenwind). Hier een gemengde kudde op Duits grondgebied. Wat grappig!
Toen nog een grafstuk gemaakt. Het is voor het eerst dat ik een vuurtje aansteek op de begraafplaats. Ja, het kruis enne stenen zijn nog steeds niet geplaatst. Dat is onze schuld hoor. Had het klokje van de fiets en auto nog niet teruggezet naar de normale tijd, dus moest me haasten. Toen ik thuis kwam bleek ik een uur nog ‘over’ te hebben. Lekker thee gedronken, en soep gemaakt!
