1452-hertje

Haar hoofd is te groot of haar beentjes zijn te kort. Het is dus nu een impressie geworden, dit speelgoedbeest dat even oud is als ik, gemaakt door mijn overgrootvader Willem Burer. 

Gemaakt met mijn Van Gogh-kleurpotloden op een los vel papier. Vandaag hoop ik mijn 'huiswerk' af te hebben. Morgen meer?

1451-fris-ritje

Omdat ik mijn 'huiswerk' af had en de zon lekker scheen, had ik tijd voor een kort maar fris fietsritje. Het was zo'n graad of 4, maar in de schaduw was het zeker kouder. Dit keer ging ik niet in mijn zwetende regenjas, maar met voldoende laagjes onder mijn haast antieke rode wollen jas. Het bleek een stuk gerieflijker fietsen zijn, maar mijn knieën waren toch wel wat koud, ondanks een thermo-legging. 

De rit was echt heel bijzonder, het is zó mooi hier in de buurt. Het is fijn om dit nu te kunnen ontdekken. En ik ben blij dat mijn fiets mijn off-road activiteiten gewoon doorstaat. Een vriendin vertelde laatst dat ze ook veel had gefietst en dat ze geregeld aan de kant van de weg een band moest 'plakken'. Gelukkig is dat nog niet voorgekomen (klopje op hout). 

1450-aap31

Ze is een beetje donker gefotografeerd ondanks hulp van de app Aviary.

Maar ik was zó blij dat ik weer een aapje af heb, dat ik niet wilde wachten totdat het weer licht was.

Uiteindelijk werd het aapje wat saaier dan het bolletje wol deed vermoeden.

Het is een bijzondere ervaring om als laatste actie de ogen ero te zetten. Dan komt de aap écht tot leven.mijn volgende breiproject? Een muts!

1449-boekjes

De jongste kleindochter had wat chocoladegeld in haar schoen gekregen. Ze gaf de aluminium wikkels dubbelgevouwen aan mij. Waarom? Omdat het net boekjes zijn...

Daarom heb ik gisteren van restpapiertjes en een stukje touw drie boekjes gemaakt. Ze had geen seconde getwijfeld aan mijn vakmanschap!

1448-Pakhuis

Werken op een echte lichtbaktafel, dat overkwam het jongste kleinkind,

vandaag in het Pakhuis van Sinterklaas (Limburgs Museum in Venlo). Zes opdrachten moesten gedaan worden voordat ze haar Pietendiploma kreeg.

De leukste opdracht? Dat was dansen op een pietenliedje. Als ze ooit gaat solliciteren naar een functie van (zwarte) piet, dan wordt het op de functie van Danspiet!

1447-eerste-advent

Het was weer tijd voor een rondje fietsen. Ditmaal had ik mijn 'zinnen' gezet op de Weinachtsmarkt in Grefrath, in Duitsland, ter hoogte van Venlo de grens over.
Van tevoren had ik me voorbereid door de route op een papiertje aan mijn stuur te plakken. Niet echt professioneel maar wel handig. Een paar graden boven nul, beetje tegenwind en af en toe de zon. Het waren in totaal toch 60 kilometer fietsen, en ik heb gemerkt dat mijn zebra-winterjas mijn warmte niet naar buiten kan afgeven. Ik was van binnen helemaal nat! Gelukkig heb ik mijn rit wel goed doorstaan. Het ging van de Prinsendijk, via de grensovergang bij de Witte Stein door het Munitiedepot. Ik heb er zeker vijf damherten gezien! Dan door Bracht naar Natt en Gier, via Breyell naar Lobberich en dan naar eindbestemming het Freilichtmuseum in Grefrath.
Ik ben er al vaker geweest, maar nooit op klaarlichte dag, het miste daardoor wel een beetje sfeer. De aangeboden kunstwerken waren van hoge kwaliteit.
Op tijd terug, ik wilde voor het donker thuis zijn. De terugweg ging gedeeltelijk hetzelfde, maar nu ben ik vanaf Bracht via Ast en Genholt door Brüggen naar huis gereden. Het viel me op hoeveel landbouw er nog in deze gebieden is!

1446-klaar

Even doorwerken, en dan is het klaar. 

Vanochtend heb ik de laatste hand gelegd aan dit dekentje. 

Ik heb een quiltsteek op de naaimachine gebruikt, maar ben toch verder gegaan met een normale stiksters, die vind ik tóch mooier. Van de bijpassende keukendoek heb ik twee kussentjes gemaakt.

Ben benieuwd of ze het mooi vinden! Misschien kan ik ze straks nog brengen. Eerst naar de tandarts!

1445-poppendeken

En dan zit je plotseling weer achter de naaimachine terwijl de karweitjes om je heen zich opstapelen!

Van restjes driehoeken ben ik een deken aan het maken voor het poppenbedje van vriendin A., die voor de tweede keer oma wordt. Ze had er een theedoek in de juiste kleur op liggen. Die ga ik gebruiken als rand en als achterkant gebruiken. Helaas zijn de driehoeken niet even groot dus het trekt van alle kanten. In ieder geval is er weer een doosje leeg van mijn stapel 'to-do'.

1444-techniek-van-oma

 Tot mijn grote verrassing zijn de kleindochters met de Bic-balpennen aan de slag gegaan. Met de 'techniek van oma', zo noemen ze het tekenen met balpen. Ze zijn helemaal geïnspireerd door mijn gereedschaptekening, van eergisteren. Zie ook eerder.

 Dit zijn de steeksleutel en ringsleutel van de jongste kleindochter J. (5)

En hier een pen, een schaar, een oog, een haar-elastiekje en een gezichtje en bloemetje van een etuitje van de middelste kleindochter L. (8) We hebben het ook nog over perspectief gehad en schaduwen. Wauw, wat is dit leuk om te doen!
De oudste van 11 had net nog gauw een schaar nagetekend, maar daar heb ik geen foto van. Het wordt tijd dat Sinterklaas en Pieterbaas wat tekenboeken en extra balpennen in hun schoenen gaat doen!

1443-appelkwartet

Bij het opruimen vond ik een doosje pastelkrijtjes. 

Op klein formaat heb ik mijn appeltje getekend waarbij ik gespeeld heb met gekleurde achtergronden.

Ja, het is steeds hetzelfde appeltje.

Leuk experiment, waarbij ik mijn vingers en nagels heel vies gemaakt heb.

1442-gereedschap

De tekening met het gereedschap is eindelijk af. 

Echt tevreden ben ik er niet over, de 'slinger' om de sleutels te verbinden vind ik niet passen.

Huiswerk voor Photoshop dus, door de Slinger digitaal te verwijderen. Eens kijken of de tekening er beter op wordt. Gek eigenlijk dat je zo onzeker kan zijn over hoe het verder moet. Kan natuurlijk ook gouache of acryl over de slinger aanbrengen.. 

1441-treindag

Vandaag ben ik 'even' op en neer geweest naar Amsterdam, een cadeautje ophalen bij nicht P. Helaas was de rit langer dan normaal; werkzaamheden op het traject. Kon ik mijn tekening afmaken en aan mijn aapje werken, lees: breien.

Ondanks de regen en hagel heb ik toch genoten, Amsterdam neemt toch een speciaal plekje in, in mijn hart. Maar in de binnenstad is het echt druk, daar moet je niet wezen. Heb nog een prachtige Sinterklaas met zijn roetveegpieten ontmoet in een leuk winkeltje, Knutsel en Frutsel, bij het Hoofddorpplein in de buurt. Even later zag ik ze 'vluchten' voor de hagel en regen naar een andere winkel.

Op de terugweg zat ik naast een mevrouw, die kinderdekentjes haakte voor een goed doel in Israël. En zo zaten er twee oma's te handwerken, pratend over textiele werkvormen, die onze kinderen en kleinkinderen op school nooit onderwezen hadden gekregen. Toen we het hadden over het verven met uienschillen kwamen we erachter dat verven met scheerschuim zo goed werkt omdat er wellicht aluin in zit. Dit zorgt ervoor dat een verfbad blijvend is.

1440-schuiffase

Gisteren heb ik nog net voor het slapengaan alle groene vierkanten van rode zelfkanten voorzien.

De vierkantjes krullen omhoog, waarschijnlijk heb ik te hard getrokken aan de zelfkantreepjes.

Nu zit ik in de fase van het juist neerleggen. Wat past niet naast elkaar, kloppen de patronen, is het afwisselend genoeg? En ik wil er nog een rand omheen, maar in welke kleur en met welke kleur zelfkanten? Misschien wel rode stof met groene strepen? Dan wordt het een kerstkleed! 

1439-gereedschap

Gisteren was ik even bij de kleindochters. Ik was bezig met een tekening van gereedschap toen de jongste dat ook wilde doen. Ik liet haar zien hoe je met een gewone balpen heel zacht kon schetsen en dat je met lagen kon werken zodat het blauw steeds donkerder werd.
De volgende keer neem ik wat gewone blauwe Bic-balpennen mee! Het is zó grappig dat deze kinderen dit zo normaal vinden van hun oma, in een boekje tekenen.
Het gereedschap zegt ook veel over ons motorleven en de familie. Neef Rob was monteur bij de Engelse luchtmacht in Duitsland. Hij liet ons mooi gereedschap na, helaas wel in afwijkende Engelse maten. Er is een Kawasaki-exemplaar, en eentje gemaakt in Rusland. Vroeger zat bij elke motor die je kocht een plastic tasje met gereedschap, meestal verborgen onder het zadel. Daarmee kon je zelf sleutelen. Dat heb ik bij mijn Honda 400 motor ook gedaan, totdat ik bij het verwisselen van de motorolie de bout niet goed meer geplaatst kreeg. Het gevolg was een olielekkende motor en een nieuwe schroefdraad in het motorblok. Daarna heb ik mijn motor graag door anderen laten 'servicen'.

1438-zelfkanten-rood

Wat doe je als het regent en blijft regenen? Lekker droog achter de naaimachine! Ik vond een stapeltje groene vierkanten in mijn dakkast en ik dacht: kom, laat ik eens wat naaien..

Omdat het stapeltje rode zelfkanten nog niet echt geslonken is, ga ik door tot alle 49 vierkanten gedaan zijn. Maar nu eerst de dingen afwerken die wél op mijn lijstje staan!

1437-middelbarescholieren

Inderdaad, ben niet aan het tekenen en niet aan het handwerken. Opruimen en poetsen (nou ja, niet overdrijven natuurlijk) en heel veel rommelen rondom en in het huis. Dat zijn mijn laatste bezigheden. Daarom maar weer een foto uit de oude doos.
De datum die er op staat is 20-04-1971, de foto is gemaakt op de verjaardag van klasgenoot Joy M.
Vooraan is Thekla, daarachter (vlnr) ikzelf, Annemarie en Joy.
Daarachter Ingrid en Sabine en helemaal achteraan Tineke.
Ach, wat waren we jong toen... De foto is half opgegeten door een muis of misschien wel een papiervisje?

1436-Poppenparade

Hier is ze dan! Dit is Pebbles Flintstone, gekregen van mijn oom J. toen hij in Amerika woonde in 1964. Volgens mij was ik zeker de eerste die deze pop in Nederland had. Ik voelde me heel speciaal; ik was net 9 jaar! Helaas kun je zien dat er veel gespeeld is met deze pop. Haar haren vallen uit, de kleertjes zijn verdwenen, maar ik heb nog wel het botje dat in haar haar zat. Ik weet alleen niet meer waar. Eergisteren heb ik nog even gauw een hesje en een broekje voor haar genaaid. Bloot poseren is voor niemand goed.

Deze foto heeft mijn hele jeugd op mijn prikbord gehangen. Ik word nog steeds vrolijk als ik naar haar kijk. En ze kan helemaal zelf staan!

Deze pop is de oudste van het stel, gemaakt van rubber. Niet met de originele kleertjes, ik denk dat mijn moeder het hesje heeft gemaakt.
Als je goed kijkt kun je zien dat ik haar nageltjes, zeg maar gerust vingers, erafgebeten heb. Zonde!

Net als de pop hierboven weet ik niet van wie ik deze gekregen heb. Ze lijkt een beetje op mijn oma Ger. Ja, ook hier geen vingertopjes en het pakje kan ook door mijn oma gemaakt zijn.

Helaas had ik ook een 'slappe pop', maar een paar muizen in Nijmegen hebben haar gezicht verminkt en ik heb haar maar weggegooid. Ik heb geen foto van haar.

1435-feestmaal

Bij Indische families hoort eten bij een verjaardag. En omdat mijn vader gisteren 87 werd, kwamen er 33 mensen bij hem op bezoek, inclusief de lieve kokkin die dit eten had gemaakt. Het was supergezellig met zoveel mensen en heel erg lekker gegeten.
Gelukkig is pa een beetje doof en had hij niet zo'n last van de herrie. Wel moesten we alles opruimen en netjes achterlaten anders had hij dat allemaal nog gedaan.

1434-grensland

Gisteren toch maar de kou getrotseerd door op de fiets te stappen! Ditmaal richting Duitsland. Daarbij bleek ik een soort 'vals plat' gefietst te hebben, want ik mopperde op mijn fiets dat 'ie het niet deed (de trapondersteuning). Alleen in standje drie deed hij het, dus kapot was hij niet. Maar toen ik weer richting Nederland ging, ging het zó hard bergafwaarts dat ik toch in de remmen moest. Leuk fietsen was het niet, teveel bladeren op natte modderige stukken, maar ik heb weer nieuwe stukjes ontdekt. Ook leuk voor lange wandelingen! 

Linksonderaan zie je een ouderwetse grenspaal, rechtsonder de kardinaalsmuts die ook in mijn tuin bloeit. Het riviertje is de Swalm. En ik zag een Duitse mevrouw, die haar mandje vol paddenstoelen had; net geplukt in de Duitse bossen. In Nederland mag dat niet. Het lijkt me heerlijk om al die soorten eetbare paddenstoelen te kennen.

1433-aap29-30

De blauwe aap is nummer 29, de andere met het witte gezichtje is nummer 30!

De laatste is 'geopereerd', zijn rechterarmpje was tien toeren te kort en ik heb het kunnen corrigeren. Alleen bij het vullen bleek er wat 'littekenweefsel' te zitten. Niemand die het ziet. De blauwe aap is nog thuis, de 'bleke' aap is het huis al uit. Nummer 31 staat al op de pennen! Hoezo verslaafd?

1432-Bambi

Sorry, de foto is wat geler uitgevallen dan de bedoeling was, maar dit is Bambi. Het beest is net zo oud als ik, 18 cm groot en gemaakt van vilt. Ik heb hem bij mijn geboorte gekregen van mijn overgrootvader Willem Burer, die hem zelf in elkaar genaaid heeft.

De zoektocht naar het beestje duurde langer dan ik dacht. Ik werd afgeleid door alle leuke spulletjes die ik nog tegenkwam, waaronder wat oude foto's. Heb ik weer wat te scannen voor mijn familie-archief!

1431-aapje29

Deze aap lag een half jaar ongevuld in mijn breitas, maar vandaag heb ik hem gevuld met kraaltjes en fiberfill. Als grapje heb ik zijn staartpuntje geel "gemaakt". Zijn lijfje is van Finse wol gemaakt, gekregen van een heel verre nicht en goede vriendin M.
Binnenkort komt er nóg een aapje, wordt vervolgd....

1430-tuniekje

Een record! Afgelopen zondag op de lapjesmarkt een stofje gekocht en vandaag kan ik het aan!

Ik had gewoon zin in iets nieuws en daar ben ik in geslaagd. Heb gewoon een goedzittend tuniekje nagemaakt. De stof is wel wat dikker en warmer, laat maar komen die winter!

1429-match

Het kan geen toeval zijn dat ik in de lapjesmand van mijn moeder mooie bijpassende stoffen vind als achterkant voor mijn restjesquilt met de zelfkanten. Het was even een gepuzzel, maar ik heb er een vierkante meter uit gekregen. Gelukkig heb ik nog piepkleine restjes kunnen veiligstellen voor een nieuwe serie microquiltjes. De foto is van een detail van de achterkant. Maar nu eerst de kou (3 graden?) in voor een boodschapje.

1428-marmeren

Dit is Lucine Favero van Portugal. Ze maakt heel bijzonder gemarmerd papier. Het is gewoon verslavend om naar het maken ervan te kijken. Helaas was haar Engels niet goed genoeg voor een conversatie. Maar de standhouder van Damen Papier (in Den Haag) kon toch af en toe wat uitleggen. Er werd spontaan geklapt toen ze het uiteindelijke vel papier omhoog hield. Helaas heb ik er geen foto van gemaakt.
Afgelopen zaterdag mocht ik weer een treinkaartje 'opmaken'. Dit keer ging ik naar de Boekkunstbeurs in de Pieterskerk in Leiden. Ook dit jaar was het weer een race tegen de tijd waardoor ik eigenlijk maar alles half gezien heb. Ik begrijp niet waar mijn liefde voor papier vandaan komt, maar hier was een hele kerk vol met mensen die hun liefde ervoor toonden. Van drukkers tot verzamelaars van bijzondere uitgaven, van illustratoren tot kunstenaars met unieke artist books, van papierverkopers tot geitenleervellenhandelaren. Het was zó inspirerend dat ik op de terugreis eerst alle foldertjes heb bekeken voordat ik mijn breiwerk weer oppakte. 
En zoals altijd krijg je een boekje dat je nog zelf in elkaar moet zetten. Dit keer ga ik iets heel nieuws proberen te maken. Wordt vervolgd..

1427-haas

Op mijn fietstocht zag ik een dode haas liggen, aangereden op een veldweg en daar gestorven. In mijn tekening heb ik geprobeerd hem weer te laten rennen over de velden.

Er komt nog een Franse tekst bij (luisterde tijdens het tekenen een Frans lied: Formidable). Weet alleen nog niet wat en waar het komt.

1426-duitsland

(klik op de foto's voor een vergroting)
Het had vandaag een tripje moeten worden van zeventig kilometer. Het werden er 'maar 53'. Al vrij vroeg was ik al verkeerd gereden en moest ik een alternatieve route kiezen. Helaas scheen de zon niet echt uitbundig en het was soms koud en winderig, maar ik heb de zon op het einde toch gezien.
En als je op de tweede collage rechtsboven kijkt, zie je bij de pijltjes nog twee reeën staan. Geloof me maar, het waren er drie, en ze zaten in het Munitiedepot-gebied tussen Reuver en Brüggen. Ik vrees dat het vanaf nu wat minder fietsen wordt. Die hele lange stukken haal ik niet meer, het wordt steeds eerder donker.

1425-boekontwerp

Een beetje saai geworden, maar dit is een dummy. Dit boekje gaat dienst doen als een ontwerp voor een écht boek. Ik geef het toe, het is niet echt netjes in elkaar gezet. Een beetje slordig geweest met het lijmen en ook de kaft oogt een beetje soft. Ik had alleen maar 300-grams papier in huis dat groot genoeg was om de 44 bij 22 cm bladzijden te kunnen maken. Voor de zuinigheid heb ik dunnere vellen papier aan elkaar gelijmd. Het gekke is dat er meteen bij het maken van dit boek een vraag naar boven kwam. Als de pagina's 22 bij 22 cm worden, dan wordt het boek groter als je er een harde kaft om heen wilt maken. Dan is het boek alweer bijna 23 bij 23 cm! Het lijkt me spannend om al puzzelend met fysieke bladzijde-onderdelen (plaatjes en tekst) een mooi en duidelijk ontwerp te maken. De inhoud blijft hier nog een verrassing, maar is uiteraard wel het belangrijkste. 

De cursus van Roz Stendhal die ik volg vind je hier. Tot en met eind november 'zit' ze elke vrijdag in de klas om vragen te beantwoorden.

1424-treinquiltje

Raar, er hoefde alleen maar een rand afgewerkt te worden, toch lag dit quiltje al een maand in de hoek. 

Vandaag, genietend van de zon, heb ik de tijd genomen om de laatste steekjes te maken.