Het jaar komt weer tot een einde. Het is 15 graden buiten! Heb gisteren een bezoekrondje gemaakt met een paar zelf gemaakte nieuwjaarskaarten.
Bij schoonzus I. onverwacht genoten van een lekker taartje. Straks ga ik de bestelde oliebollen halen bij de bakker. O, en ook nog even kleindochter Z. ophalen. Ik hoop dat we straks nog kunnen fietsen samen.
Het was even druk met dit meisje dat logeerde in ons huis. Als oma word ik helemaal in beslag genomen door dit kleintje dat over anderhalve maand alweer twee jaar wordt. Ze hoestte, net als ik al dagen doe. Dus kon ze gewoon bij ons in bed slapen. Dat was al om 03:00 uur. Na een flesje om half 8, zijn we pas om tien uur wakker geworden. Opa was om half negen al weggeslopen. Heerlijk hoor, die krullen. Ik krijg zin om ze te schilderen. Het hele huis ligt vol met speelgoed. Alsof ik in een andere wereld ben. De overdracht was wat dramatisch. Ze wilde heel graag naar pappa-mamma (met tranen). Toen die haar kwamen halen was opeens het omgekeerde aan de hand: ‘oma gaan’, met tranen en tuiten tot in haar eigen huis.
Hier nog de kleurtjes van de paarse wortels en zijn andere gekleurde soortgenoten. Ik heb per ongeluk de verfjes met de rozenblaadjes vergeten. Ze staan al een maand buiten.
Dolle pret bij oma en opa, waar je op de bank mag springen en met de kussens mag gooien. Je kunt je ook verstoppen natuurlijk.
Met oudste kleindochter en haar vriend hebben we geïmproviseerd om toonbare servetten te maken. Het waren namelijk Sinterklaasfeest servetten. Met haar jongere zus heeft ze de naamkaartjes gemaakt. Kleine kunstwerkjes waren het!! Wat straks nog rest is het schoonmaken en opruimen.
Gisteren met een engel gesproken. Rechtsonder de reden van het telefoongesprek met deze KPN-engel; bij mijn pa geen tv, internet en telefoon. Al de tweede dag was het stil in zijn huis. Het duurde even voordat ik achter zijn klantnummer kwam, want er moest ook nog gekookt en gegeten worden. Manlief kon uiteindelijk niet meeëten; hij moest zijn nichtje begeleiden naar de Eerste Hulp. Mijn nicht had gelukkig goed geholpen, ik had het druk met de technische dingen. De engel en ik doken ‘samen’ in de meterkast. Het resultaat? Er bleek een los snoertje te zijn. Toen ik die ontdekte heb ik enthousiast staan gillen, vooral toen het de beslissende oplossing bleek. De engel vroeg alleen maar bezorgd: wat is er mevrouw? Gaat alles goed met u? Maar goed, mijn pa kan weer alles. Hij was heel blij. Ook met mij. Hahaha.
Bovenste foto: alle stofjes en garens van de dennenvoetzwam. Nu wachten tot er tijd is voor het wassen en administreren.
Linksonder: even genieten vandaag van de heggenmus. Ik zie ze niet zo vaak meer. Mijn Belgische roestvogel is waarschijnlijk door de Gaai omver geduwd?
Gewoon wat portretjes, die niet echt lijken, maar ik krijg nu wel weer zin in meer… Meer gezichtjes tekenen. Maar nu moet ik opruimen en opruimen. Tijd om af te sluiten en af te maken.
Het einde nadert van het #caredecember project. Op dag 18 besloot ik een klein verplantje te tekenen. Het is zeker twee keer zo groot geworden, nadat ik hem vanuit Amsterdam naar huis bracht. Weet niet of dit plantje een zijtakje krijgt? Anders wordt het een slank model.
Had een kwartiertje om te tekenen. Kleuren heb ik thuis toegevoegd.
Nee, dit is niet de zon maar de maan. De telefoon maakt er haast een ochtendfoto van.
Zoals beloofd de twee laatste pagina’s van het project #caredecember. Ik merk dat ik naast het spelen met kleuren het ook leuk vind om naar waarneming te tekenen. Bij de bovenste was de opdracht iets met draad (vast) te borduren. De achterkant toonde natuurlijk ook de steekjes. Het garen was handgeverfd, maar viel bij het borduren helemaal uit elkaar. Heb er maar een kwastje van gemaakt. Ben benieuwd wat de volgende ‘opdrachten’ zijn.
Wat voorbeelden uit mijn #caredecember project. Tussen de bedrijven door lukt het me om wat te spelen. Kleindochter Z. had ongevraagd de kleurtester (voor muurverf) gebruikt om in mijn boekje te verven. Ze had het me die ochtend zien doen. Gelukkig wist ik dat het niet eenvoudig was om er verf uit te krijgen, maar de beweging die ze maakte! Geniaal goed gekopieerd! Ze heeft nog wel met kleurtjes getekend. Die zijn nu voor de eeuwigheid bewaard. Ik heb haar koppie op een stukje zelfgeschept papier getekend. Dat was nog niet zo eenvoudig, omdat het geen gladde ondergrond was.
De zaden van de zwarte Els heb ik nagetekend. Morgen meer.
De achterstand met het #caredecember project is ingelopen. Ik kon niet kiezen welke vogels ik wilde tekenen en heb er drie gedaan. De pagina’s van gisteren heb ik nog laat op de avond gemaakt. Geen inspiratie, daarom maar wat (gevonden) zaden van de ‘gewone esdoorn’ nagetekend. Volgend jaar ga ik een boekje maken waarin ik nu eens eindelijk ga leren hoe bomen heten en hoe ze groeien. Ben al bezig met de voorbereidingen daarvoor. Het papier is gevouwen. Nu nog in elkaar zetten.
Voor het project #caredecember gaan we een roodborstje tekenen. Natuurlijk wil ik niet het voorbeeld natekenen, ik wil mijn eigen plaatjes gebruiken! Daarom mijn stokoude camera erbij gepakt. Daar maak ik altijd ‘vogel-foto’s’ mee. Het is een Canon 400D, die nu de onhebbelijke eigenschap heeft dat de datum niet meer klopt, staat standaard op 2000-01-01. Dat is extra lastig, want nu komen alle foto’s van mijn geheugenkaart bij dezelfde datum te staan. Ik belandde gisteren dus achter de computer en bleek bijna 20 foto’s te hebben van de roodborstjes in de achtertuin. Ik moest ze allemaal bewerken (want te donker) en toen was de dag alweer voorbij. Dus vandaag zal ik twee pagina’s moeten maken. Wordt vervolgd.
Afgelopen zondag heb ik in mijn spirituele journal een tekening gemaakt van Max Verstappen, als wereldkampioen Formule 1. Tja, beetje gek natuurlijk, maar autosport heeft altijd een rol in mijn leven gespeeld. Maandag heb ik gespeeld met het thema Feminine energy, vrouwelijke energie. Voor mij staat dat voor ‘het leven doorgeven’. Hierbij de foto’s van mijn oma’s met mijn ouders als kind. Lief hè?
Zo, nog even wat met paddenstoelen geverfde stofjes in de administratie toegevoegd. Links is het tweede verfbad. Er zit van de Dennenvoetzwam zeker nog één lichting in de glazen potjes. Door het koude weer mogen ze langer buiten blijven. Anderhalve week, ipv een week. De foto is misschien een tikkeltje te geel uitgevallen.
Hierbij in het poesiealbum van mijn moeder een gedichtje van mijn hand, ik bedoel, een gedichtje overgeschreven. Zal zes of zeven jaar zijn geweest. Mijn handschrift is in de loop van de jaren wel veranderd.
Weer twee pagina’s voor het #caredecember project. De eerste bevat het resultaat van nieuwe linosnedes. Drie kriebeltjes van kleindochter Z., en eentje met mijn kop. De onderste, daar moet je aan ruiken! De geur van Kerstmis met echte anijs, kaneel, kruidnagel en kardemom. Ben benieuwd hoe lang die geur blijft.
Tijdens de Formule 1 race had ik mijn naaiwerk om me af te leiden. Nadat Max Verstappen wereldkampioen werd heb ik een schetsje van hem gemaakt in mijn #caredecember journal. Daarover later meer.
Gisteren de dansvoorstelling van kleindochter J. bijgewoond. Ze heeft vijf keer meegedaan. Dat waren er eigenlijk meer, maar ze moest kiezen omdat ze niet zo snel kan omkleden. Geweldig hoor als je bijna elf jaar bent! Ze deed het schitterend! We mochten geen film of foto’s maken. Geen probleem voor deze oma, ik ging gewoon tekenen. Dat dacht ik tenminste, want het licht ging uit en toen was het donker. Ik heb maar bijgehouden hoeveel dansjes er waren. En in de pauze kon ik wat kleur toevoegen. De persoon voor me bleek een mevrouw te zijn.
Mijn schoonzoon heeft deze actiefoto gemaakt. Waarvoor dank! Trouwens, heb stiekem toch drie filmpjes gemaakt. Niet verder vertellen!
Zomaar een pagina uit mijn ‘journal’. Links met mijn pa naar de boosterprik-locatie. Eindelijk gelukt!
Rechts: in het donker naar buiten gekeken hoe wegwerkmachines onze straat overhoop halen om vanmiddag nieuw asfalt te leggen.
Dag 3 en 4 van #caredecember! Gewoon een beetje spelen hoor, niks speciaals.
En dit zijn alle kleuren van de walnootbolsters. Heb nu een van mijn gedroogde eucalyptus takken in de pan gegooid. Heb het maar druk. Wordt vervolgd!
Inderdaad, ik kan geen afscheid nemen van mijn onderbroeken. De gaatjes heb ik, soms voor de derde keer, dichtgenaaid. Ditmaal met de naaimachine. Toevallig zat er neongaren in. Het zij zo. Het is wel grappig dat de gaatjes steeds op dezelfde plek komen.
Door de zon in mijn kristal bij het zijraam ‘vielen’ er regenboogvlekken op de grond en de muur.
Dit zijn mijn gereedschappen om te spelen in mijn art-journal voor #caredecember.
En dit zijn pagina’s 1 en 2. Het begint met een gefilmde opdracht. Wat je op je pagina doet mag je zelf weten. Ik heb mijn boekje al een beetje gevuld met verf en collage. Als ik de opdracht die kan ik binnen een kwartier klaar zijn. Meestal ‘doe’ ik daarna alvast de volgende pagina een beetje. Om 01:00 komt de volgende opdracht. Die kijk ik meestal nog voor ik ga slapen. Help; mijn dagritme komt wel een beetje in de war zo…
Tijdens het kijken naar de Formule 1 heb ik deze chocolaatjes getekend. De motor was voor W. Het beeldje bestaat nu niet meer. Gelukkig hebben we ieder ook nog een letter.
Het was een anders-dan-anders oppasdag. Ze was ziekjes en mocht op de bank. Later werd ze even wakker; ik heb haar verschoond en ze wilde in het bed van haar ouders. Inderdaad, als een heus prinsesje lag ze op haar eigen kussen. Heb wel de video-babyfoon aangezet. Kon ik nog het een en ander in de gaten houden. De katten deden gezellig mee. Een slome dag.
Inderdaad, een bekentenis is op zijn plaats. Het boek dat je hier ziet is voor dit jaar. Het is een gratis workshop voor art journaling van Kasia Avery, zie website www.everything-art.com. De eerste van mij was in 2018. Het boek vol gevonden papier is klaar om te vullen, elke pagina heeft wel wat collage of verf erop, zodat ik straks geen last heb van het witte-pagina-syndroom. Toen ik de doos pakte met de tekenspullen, speciaal voor dit doel bewaard, vond ik het boek van 2019…. Leeg… nooit gevuld dus, hahaha, oeps.
Rechtsonder wat resultaten van verven met paddenstoelen. Niet alles is succesvol, maar ik heb ook nog de resultaten tot nu toe van de dennenvoetzwam. Wordt vervolgd!
Een plaagstootje! De achterkant van mijn ‘opdracht’ voor Grenzenlo(o)s. Pas over twee weken kan ik de voorkant aan de groep laten zien. Spannend! Ik kreeg een zakje met wat stofjes en een achtergrondstof. Maandag heb ik, tijdens het wachten aan de telefoon, de basis gelegd. En gisteren afgemaakt omdat ik door de regen niet wilde fietsen.
Helaas was het de tweede keer ook niet gelukt om voor mijn pa (92 jaar) een boosterprik te halen. Hij wilde persé zelf gaan, maar werd door de arts weer naar huis gestuurd. Het is me gelukt om na 35 minuten (30 minuten in de wacht) een nieuwe afspraak te maken. Wordt vervolgd…
Het is weer zover! De muizen zitten op zolder. Tijd voor maatregelen, de valletjes zijn gevuld met broodstukjes pindakaas. En inderdaad, een paar uur later zaten er twee muizen in. Uit één valletje was het brood weg, maar de val was niet dichtgevallen. Helaas zat een muisje vast onder het deurtje. Pootjes staken uit. Doodeng dus. Bij het vrijlaten bleek het beestje nog helemaal ‘heel’ te zijn. Met zijn vriendje moet hij nu een nieuw leven opbouwen aan de andere kant van de A73.
Update: net na middernacht muis drie met -2 graden op dezelfde plek vrijgelaten. Het was de dikste van de drie.
Donkerroze rozenblaadjes in een pan… helaas. Dit felle geel was maar even aanwezig. Er is na een uurtje koken een lichtbeige kleur ontstaan. Er zijn nog wat blaadjes over. Misschien dat ik het experiment nóg eens doe.
Mijn Facebook en Instagram vrienden hebben dit al gezien. Dankzij mijn nicht H. weet ik nu dat dit resultaat op mijn oprit ‘efemere kunst’ is. Tijdelijk, totdat de wind er vat op krijgt! De volgende keer wil ik een kinderbezem gebruiken. En ik heb nieuwe plekken gezien waar ik kan oefenen.
De laatste stofjes en garens zijn gewassen. Ik heb er 180 geteld. Ben begonnen met de garens op kaartjes te winden. Zó rustgevend. Ik zal maar even niet denken aan de ruim 300 lapjes en draadjes die ik nog moet vastnaaien.
Dr paarden zijn van de Portugese laurierbessen; de gele zijn van de paarse gladiolen.
Stofjes zijn gestreken, de garenstrengetjes worden op kaartjes gedraaid. Garen dat te weinig kleur bevat worden in het mandje gegooid van ‘opnieuw verven’. Beetje slome dag vandaag met veel regen en miezer.
Vandaag is het wasdag, het eerste deel van mijn achterstand afwerken. Het waren 151 lapjes en garenstrengetjes. Sommigen zijn mislukt, die gaan op de stapel ‘opnieuw verven’. De anderen wil ik nog strijken en ‘administreren’. Als het morgen droog is, mag deel 2 in de was! Hard werken dus nog.
‘Hij komt, hij komt! Die goede Sint!’ De kleinzonen kwamen op bezoek en later ook twee kleindochters. De moeders, onze dochters, konden even bijkletsen. Iedereen was verrast van ons hoogpolig tapijt. Het nodigt inderdaad uit om languit op te liggen. Het gewone werk gaat ook door. Kleine lapjes vast naaien op een stukje linnen, per plant gesorteerd. Guldenroede, vlierbessen en lijsterbes. En op Duolingo heb ik inmiddels ook ‘vrienden’, dochter S. gaat als een speer en kleindochter L. heeft ook geregeld succes. Helaas heeft J. een oudere versie en kunnen we geen contact maken op dat platform. In het echte leven gelukkig wel.
Met onze textielgroep zijn we vierkanten van 15 cm aan het bewerken. De opdracht bij dít vierkant was om minstens een stofje te gebruiken van een rest-stapeltje lapjes uit een erfenis. Het zijn niet mijn kleuren, maar het handgeverfde garen maakte veel goed. En linnen als een ondergrond is een genot om mee te werken. We komen even niet bij elkaar. Teveel Corona in ons deel van de wereld.
Het moest er maar eens van komen: verven met paddenstoelen! Sinds ik via Instagram op de website van http://mushroomcoloratlas.com/ heb zitten neuzen, wilde ik het ook proberen. Bovenstaande paddenstoelen heb ik vers gekookt. Niet alle experimenten waren succesvol, waarschijnlijk ook omdat ik er te weinig van had? Ook het toevoegen van citroen, azijn, aluin, ijzersulfaat en baking soda had meestal geen effect.
Deze dennenvoetzwam had ik twee weken geleden geplukt en ondanks witte wurmpjes is het mooi opgedroogd. Vandaag ga ik weer solar dye potjes maken. Ik laat ze langer staan omdat de zon niet meer zo sterk is, als ze überhaupt wilt schijnen.
Met een vriendin naar de Wolfsberg geweest voor de lunch en een wandeling door het bos. Helaas scheen de zon niet, maar er waren nog veel paddenstoelen om te bekijken. Zelfs 🍄 gezien!
Oeps, al een tijdje niets meer gepost hier. Oppassen, verjaardag van mijn pa (92!), bezoek en huiswerk. Voordat je het weet zijn er een paar dagen voorbij gevlogen.
Hierbij de mandjes met de laatste stofjes van de Portugese laurier (boven) en de paarse gladiool (beneden). Alleen de walnotenverf zit nog in de potjes buiten. Omdat er geen zon is, zal ik ze wat langer laten ‘verven’.
