3408-goed

 Het is wel goed zo. Nog even een foto in de najaarszon. Klaar. Tijd om de bladeren te ruimen.

3407-klaar

 De kleur klopt natuurlijk niet, zo laat in de avond met kunstlicht, maar het randje is genaaid, en mijn lief hield hem voor me vast. Nu twijfel ik nog of ik nog zal stikken langs de rand. Ik ga er een nachtje over slapen. 

Note to self: top gemaakt in 2019 vijf jaar geleden heb ik de bovenkant aan elkaar genaaid. Daarna heb ik uit mijn collectie een achtergrondlapje gekozen en heb ik een katoenen tussenvulling gekozen. Ook de rand had ik al genaaid en lag al die tijd te wachten. Heb wel het idee dat sommige lapjes al verkleurd zijn? De spelden hebben flinke gaatjes achtergelaten. En de katoenen voering heeft een smoezelige indruk achtergelaten op de bovenkant. Moet nog eens met de stofborstel aan de slag. Wat me het meeste verbaast, is dat na het quilten het strakke uiterlijk van de bovenkant helemaal veranderd is in een rimpelig geheel. Hoe dan?

3406-afmaken

 Terwijl mijn geel-beige quilt wacht op een te kopen binnenvulling (heb alleen maar kleine stukjes over) ben ik een quilt aan het doorstikken. Dat gaat best moeilijk, door de popelinestof en een soort vlies waar ik het patroon op getekend had. Deze doek ligt al een paar jaar te wachten op de laatste loodjes. Het is er nu de tijd voor.

3405-schuiven

 Daar liggen ze dan. De repen van 10 en 15 cm breed. Op het logeerbed. Het grote schuiven is begonnen. Wordt vervolgd.

3404-puzzelfase

 Net de laatste baan aan elkaar gezet. Nu kan ik gaan puzzelen met 21 banen van 10-15 cm breed en van 40 en 50 cm lang. Wordt vervolgd.

3403-zondagsrust

 

Er is niets heerlijkers dan met je rug in de zon (achter glas) te zitten en een handwerkje te doen. 

Om daarna de fiets te pakken en die zon op te zoeken! Nog niet fit, maar daardoor wel oog voor de rustige stukjes op mijn route. 

3402-allerheiligen

Morgen is het Allerzielen. Heb al een lichtje en wat groen en rozen op het graf van de familie van mijn eega gelegd. Het blijft toch bijzonder zo’n kerkhof. 

De bloemen zijn ook voor mijn overleden ouders. 

Vandaag hadden de kleindochters het plan opgevat om weer een rups te maken. Die van vier tenminste. Die van twee deed gewoon mee met lapjes uitzoeken en knoopjes sjouwen. En ik maar knopen aannaaien!