1059-naailes

De dag nadat onze oudste kleindochter tien jaar werd, heb ik haar haar eerste naailes gegeven. Ik had wat vilten lapjes meegenomen (leve de Action). Daar gingen we een placemat van maken. Zo kon ze oefenen met rechte lijnen stikken en het werken met de persvoet, de naald en het gaspedaal. Ook het tweede kleinkind (6) mocht van mij op de naaimachine. Uiteindelijk werd de placemat een kussen, en twee andere lapjes een speldenkussen. Het jongere zusje had wel een gevoerd placematje genaaid. Beide dames hebben ook nog geoefend met het met de hand aannaaien van knopen. We hebben nog genoeg te leren, maar de kop is eraf. Nu maar hopen dat de bergen stof van mij en mijn moeder kleiner worden.

1058-wandelvondst

Een tijdje geleden liep ik met een vriendin over een pad in mijn buurt. Ter versteviging van de modderige grond had de gemeente er 'puin' gestort. Ooit heb ik er op de vele wandeltochten met mijn honden kilo's scherfjes geraapt en bewaard. Scherfjes van wandtegels in alle diktes en kleuren. Je kon er de tijdsgeest aan aflezen. Op een klein potje na, die ik ervan heb gemozaiekt, liggen ze nog steeds in doosjes te wachten.
Dus toen mijn vriendin C. voorstelde om deze mooie tegeltjes (perfekte vierkantjes en rondjes) te rapen, had ik "nee" geroepen. Maar ja, het verzamelbloed kruipt door mijn aderen... Zie hier, de oogst van twee wandelingen.... Maar wat nu?

1057-lapjes-van-mam

 Zomaar op een vrije dag, ging ik spelen met lapjes uit de erfenis van mijn moeder, met de twee jongste kleindochters (6 en 4). Ze mochten de lapjes in stukjes knippen en op de plakkant van een stukje plakvlieseline "leggen". Ieder met een eigen stuk natuurlijk. Dit is het voorbeeld van die van vier.

Daarna moest ik de boel vaststrijken en vervoeren naar de naaimachine. Voor de oplettende kijker, ik mis een stukje! De naaimachine gezet in de stand 'vrij borduren', dus zonder boven- en ondertransport. Dat betekent gasgeven en zelf het lapje heen- en weer bewegen. De kleindochters mochten ook zelf gassen en bewegen, ieder op hun eigen stukje.

 Voordat het een etuitje werd, moest ik een binnenkantstof knippen, een biaisrandje erlangs naaien (hadden de dames allemaal zelf uitgezocht), een rits met de hand eringezet en er een vorm aan gegeven.
Het werden uiteindelijk drie etuitjes. Ik had zelf nog van de restjes van de restjes een etui gemaakt voor de oudste kleindochter.

En nu ben ik bezig om met een onafgemaakt stukje handwerk (patchwork) van mijn moeder nog een laatste etuitje te maken. Gelukkig heb ik nu alleen nog maar kleine ritssluitingen over. De kleinste etui hierboven is 18 cm lang.

1056-logeetje

Ach, daar lag ze dan. Gekleed in een vestje van de pop over haar eigen pyjama aan. Wat wordt ze toch al groot. Helaas bewoog ze, zodat ik haar hand niet heb kunnen tekenen.
Die nacht kwam ze om half een bij me in bed, en nadat ik haar weer (slapend) had teruggelegd, een half uur later weer.. Ben toen maar bij haar in bed gekropen. 

1055-bezoekje

Zomaar wat tekeningen, gemaakt tijdens een bezoekje aan een vriendin. Gemaakt met een viltstift, die al bijna op is. Thuis heb ik het hondje nog wat kleur gegeven. 

1054-water

Een opdracht: teken water. 

Dat was nog niet zo gemakkelijk, het was ook koud. Aan de oever van de Swalm in Swalmen.. Let op de boom waar de bever aan gegeten heeft...

1053-lammetjes

W. tipte me laatst dat er in een wei bij het volgende dorp een kudde schapen stond met heel veel lammetjes, inclusief één zwart schaapje. Op de fiets erheen, in de zon, maar in de koude wind heb ik mijn eerste tekeningen gemaakt. De dag erop scheen nog steeds de zon en heb ik met kleurpotlood andere tekeningen gemaakt. Ook deze keer stonden ze te ver weg. Het is ongelooflijk hoeveel zo'n schaap al etend beweegt. Alleen het lammetje dat lekker bij zijn moeder in de zon en uit de wind lag kon ik vrij snel tekenen. Helaas legde ook hij zijn kopje in het gras en kon ik de tekening niet meer verbeteren.

1052-Gaai-verhaal

Voor SketchBookSkool mochten we een tekening maken van de natuur. Als ik bemerk hoe gretig ik zo'n opdracht aanpak, dan kan het niet anders dan dat ik opleef als ik in de natuur mag zijn.

Hoewel ik liever niet heb dat de Gaaien mijn (dure) pinda's opeten en ook het andere voer van de meesjes, vind ik ze toch wel heel mooi. Misschien ben ik wel verliefd op het blauw in hun vleugels.

Ze tekenen is een heel andere kwestie. Het gaat me te snel. Gelukkig maak ik foto's met mijn telelens. Ook heb ik vorig jaar een vleugel gevonden, die ik een geheim plekje heb gegeven. Er zijn mensen die griezelen van dit soort dooie dingen.

1051-carnaval

Afgelopen vrijdag na het Carnaval op school kwam ze op bezoek. In haar Elsa-jurkje met haar haar in één vlecht. Op de vraag of ze ook het liedje van Elsa (uit de Disneyfilm Frozen) kon zingen, begon ze in het engels "Let it go" te zingen. Zó schattig; vol overtuiging.

1050-quotemania

Help! Ik heb last van het tekenen van quotes op A6-briefkaarten. Het lijkt wel een ernstige verslaving, ik krijg last van mijn rechterduim.
Ik had er al acht gemaakt toen mijn kleindochter er ook eentje wilde. Nou, dan zeg je geen Nee, en dan ga je meteen aan de slag. Voor de andere zusjes heb ik er ook maar eentje gemaakt. De leukste? Die van rechtsonder: het zijn de geheime woordjes, die ik mijn kleindochters zodra ze konden praten heb geleerd. Alleen de jongste (4) weet het nog.

1049-ontbijtje-voor-een-persoon

Teken je ontbijt, was een losse oproep binnen de SketchBookSkoolgroep. 

Even een snelle tekening, dat kostte me geen moeite, en ook met de verf ging het van een leien dakje. Mijn sap is gemaakt van bloedsinaasappels, hoor. Het roodborstje was een van de eerste vogeltjes die een kijkje nam in het voederbakje buiten. De twee boomklevers, de drie gaaien en de talloze vinken, koolmezen en pimpelmezen zijn weer elke dag van de partij. Ze kosten me een rib uit mijn lijf, want ze houden van pinda's en zonnebloempitten.

1048-kraanvogels

 

Terwijl ik voor in de tuin aan het snoeien was, hoorde ik ze weer... De kraanvogels!

Helaas had ik alleen mijn iPhone 3GS bij me, die ondanks het zonnetje en de warme opbergplek toch moeite had met op te starten.. Ze vlogen over me en verdwenen al gauw in de verte. Een bescheiden geluid; het waren er niet zoveel, stuk of 33-35.

Maar ja, ben geen vogelaar en heb ik toch maar even gezocht op waarneming.nl of er nog meer kraanvogels gespot waren. En dat klopte! Yeah, de lente begint! 

1047-aap28

Eigenlijk zou ik geen aapjes meer breien, maar aap 28 is in opdracht gemaakt, echt waar. Hoop dat dat ze hem leuk vinden!
Aap 28 is met zijn witte gezicht toch een vrolijke verschijning geworden. Dat hadden we echt nodig in dit sombere weer. Had gisteren een lekke band met de fiets, maar die is alweer gemaakt. Straks een proefrit maken, misschien naar de stad voor een nieuwe bol wol?

1046-Hyper-Hillenraad

Voor SketchbookSkool hadden we de opdracht om weer eens een langdurige tekening te maken. Hierbij moesten we vooral letten op details. Maar omdat het buiten 4 graden was heb ik deze tekening in twee keer gemaakt. Het was gewoon te koud, om langer stil te blijven staan. Tien tot vijftien minuten fietsen van mijn huis staat het kasteel Hillenraad, dat nog steeds bewoond wordt door een gravin. Het is een waterburcht, en het binnenste deel is van 1380. De torens en andere gebouwen zijn van de 17e en 18e eeuw. 
Dit keer ben ik begonnen met een zijmuur en van daaruit heb ik alle andere 'huisvormen' getekend, steeds kijkend of de verhoudingen nog klopten. Jammer genoeg nemen de bomen erg veel details weg. Als het straks weer groen wordt, dan zie je niets meer van het kasteel. Het water was de tweede dag nog meer bevroren.

1045-portfolio

Het moest er maar eens van komen! Ik heb nu een echt, maar zeker niet volledig, portfolio. Gewoon gemaakt om eens kennis te maken met wat ik zoal doe, de laatste vier jaar. Je vindt mijn werk onder de knop 'portfolio' in het menu hierboven.

Als je iets mist, hoor ik het graag. Voorlopig doe ik het maar op deze manier, binnen de kaders van Blogger.

Veel plezier met bladeren en scrollen... 

1044-appelmysterie

Hoe krijg ik het toch voor elkaar? Je gaat een appel tekenen, en naarmate je steeds meer happen hebt genomen wordt de uiteindelijke tekening steeds groter?

Ik zat helemaal in de flow en heb niet gelet op de vorige appels, zal ik maar zeggen als excuus. Het wordt tijd dat ik de 'gelen' in mijn palet eens ga vervangen door transparante kleuren geel. Ook over het groen ben ik niet tevreden; misschien wordt dat door de vervanging van geel ook beter.

1043-stadsmensen

(klik op de tekening voor een grotere versie)

Voor SketchbookSkool hadden we een herhaalopdracht om mensen in beweging te tekenen. Omdat het zulk mooi weer was, achteraf wel een beetje koud, ben ik naar Roermond getogen, op de fiets. Zittend op een bankje heb ik bovenstaand tafereeltje getekend. Ik kon het niet laten om ook iets van de achtergrond te tekenen, zo mooi is het daar! Laat de lente maar komen hoor.

Omdat ik roeken en kauwen altijd door elkaar haal, heb ik er maar eentje getekend. Een kauw heeft een zwart hoedje en is meestal met z'n tweeën.

1042-herdenkdag

(klik op de tekening voor een grotere versie)

Vandaag is het alweer drie jaar geleden dat mijn moeder zachtjes is ingeslapen.

Al een week ben ik haar stofjes aan het organiseren, op zoek naar batikstof, die ik zelf kan gebruiken. Zo kwam ik ook terecht bij haar naaidozen. Ze had een hele collectie, de meeste waren gevuld. Onderin een van haar oude houten (engelse?) exemplaren vond ik het visum naar Indonesië uit 2010. Het was haar dierbaar anders had zij het niet zorgvuldig bewaard. Ik heb een keuze moeten maken uit de attributen die zij graag om zich heen had. Het zijn er zóveel. ;) Heb er een tekening van gemaakt.

Terwijl ik haar stofjes in voor mij logische stapeltjes legde kwam het idee naar boven dat mijn moeder juist een voorliefde had voor stoffen (lees: patronen/kleuren) die overal uit de boot vielen. Zij kon als geen ander daar tóch een geheel van maken. Dat maakt haar quiltwerk zo uniek en onnavolgbaar. Ik ga dat niet proberen na te doen. Bovendien hield zij van heel andere kleuren dan ik. 

1041-nog-meer-iks

Het bombardement van selfies is nu te einde. Dit keer was de opdracht om jezelf weer uit te vinden. Het duurde even, maar ik heb mijn hoofd (onherkenbaar) gezet op een schilderij van Vittorio Matteo Corcos, Sogni. Het is gebruikt als omslag voor een boek over vrouwen die lezen. Ik heb er tekenen van gemaakt (rechterbladzijde).
Links heb ik mezelf neergezet als multi-talent (hum). Kleindochter N. begreep niet wat ik in mijn linkerhand vast heb (een patchworkdeken). De rest had ze wel allemaal geraden, inclusief het (klein)kind. Mijn schetsboek is nu vol en ik ben al bezig mijn namm te schrijven in mijn volgende exemplaar. Gelukkig kan ik nog kiezen uit mijn (gekregen) voorraad.

1040-focus

Zaterdag was het de 46e keer Worldwide SketchCrawl, Onder andere georganiseerd in Amsterdam, Groningen en Brussel. Natuurlijk had ik wel zin om te gaan, maar om nu vier uur in de trein te zitten met dat mooie weer (lees: zon), daar had ik geen zin in.
Daarom ben ik maar naar het mooie Roermond gefietst, om op de St. Jacobsbrug te gaan tekenen. Het viel me een beetje tegen, ik had gedacht dat de Maria Theresiabrug beter te zien was geweest. Via dit bruggetje kwam je vroeger in de Voorstad terecht. Zo reed ik op de motor in 1977 elk weekend naar de jongens Brouns vanuit Nijmegen.
Omdat ik de wind en de zon in de rug had, en ik mijn vingerloze handschoenen aan had, was ik goed beschermd tegen de kou. Met een Pitt S pen heb ik de contouren getekend. De kleur heb ik er 's avonds aan toe gevoegd. 
De opdracht binnen SketchBookSkool ging toevallig ook over het stadse leven. Daar ging het over 'finding focus'. Die fladderde bij mij van de St. Christoffelkathedraal, naar hotel Dux met zijn vlag voor de jarige prinses Beatrix en weer terug. Geen focus dus, totdat...
Ik zag iets turquoise-blauw onder de brug door vliegen om een paar tellen later in de verte te verdwijnen, scherend over het water, linksom de bocht van de Roer te nemen.
Het was een ijsvogel, ik herkende zijn roep. Maar wat een prachtige kleur, beschenen door de zon had dat vogeltje! Schitterend. Mijn focus was gered.