804-Sjefke

Het lijken wel illustraties voor ansichtkaarten, deze 18x18 cm aquarellen van de overleden hond Sjefke van vriendin C. Als hij niet sliep, dan zat hij bij het raam met uitzicht over de tuin met de konijntjes, verdwaalde kippen, poezen en pauwen.
Vandaag is mijn vriendin jarig, en ik reken er op dat ze nu nog niet kijkt op mijn weblog.
Van eigen foto's heb ik vierkante uitsnedes gemaakt. Eerst heb ik een tekening gemaakt, en daarna aan de slag met aquarelverf. En alles in één dag natuurlijk, begin altijd te laat aan dit soort dingen. De een is beter gelukt dan de ander, daarom krijgt ze ze alle vier.
Ik hoop dat ze er blij mee is.

803-kerstschortje-3

Vandaag heb ik afgesproken met mijn nichtje P. op de lapjesmarkt in de Jordaan in Amsterdam. Omdat zij een kei is in koken, creatief is met lapjes en een eigen lijn heeft in tassen wilde ik haar iets origineels geven. Dat werd dus een schort.
Dit keer zonder bovenstukje, maar met een randje kant uit de erfenis van mijn moeder.

Uit de naaidoos van onze oma heb ik nog een naammerkje gevonden.

En deze kerstvoorstelling heeft tante Syl (mijn moeder) geborduurd. Op deze manier hoeven Maria en Jozef met het kindje Jezus niet meer in een doos in de kelder te zitten.
Als ik dit schrijf weet ik nog niet wat nicht P. hiervan denkt...

802-kerstschort2

Het zonnetje scheen weer de naaikamer in, toen ik in twee uurtjes (het duurt toch langer dan je denkt) weer een schort in elkaar heb gezet. Dit keer heb ik het patroon van een echt schort genomen. Ook nu weer een door mijn oma of moeder geborduurd kleedje. Het kant en het ronde gehaakte kleedje kwamen ook uit de collectie van mijn moeder. De vrolijke knoopjes zijn van de Hema, net zoals het bolletjesband.
Door het kant is het schortje een stuk zwaarder, maar lijkt daardoor ook steviger.
De nieuwe eigenaar weet nog van niets...
En ik ga nog een derde maken, hoewel.... mijn huis moet nog kerstklaar gemaakt worden.

801-Maastricht

 Dit is het Onze-Lieve-Vrouweplein in Maastricht, feestelijk verlicht met maretakverlichting hoog in de bomen.
Met vriendin M. ben ik afgelopen donderdag tot laat nog in deze stad geweest. Het was er heel gezellig, en toen we in een indisch eetcafé zaten kwamen honderd kerstmannen en -vrouwen door de straat.

 Op de terugweg zagen we nog dit doorkijkje in de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw: Ave Maria!

Op weg naar de parkeerplaats kwamen we bij een etalage terecht, waar een grote poes of kater aan het eten was in kerstsfeer..

800-UFO

Een UFO is een UnFinishedObject, oftewel een project dat al jaren in de kast ligt.
Een paar jaar geleden heb ik meegedaan aan een dagje "Mystery-quilt" bij Jaqueline van de Duitse quiltwinkel The Log Cabin.
Je neemt dan lichte-midden-donkere stoffen mee in de opgegeven hoeveelheden. Omdat je geen idee hebt hoe het blok eruitziet is het altijd een gok of je gekozen kleuren wel het juiste effect geven. Je gebruikt hierbij een naaimachine, je snijmes en snijmat en een hoop geduld. Maar aan het eind van de dag heb je een quiltje in elkaar zitten van 1.20 bij 1.20. 
En toen bleef het liggen... De quilt kreeg nog een vulling en een achterlap en verdween weer een paar jaar in de kast.
Vorige week ben ik hem gaan spelden en gaan quilten. Gelukkig had ik nog paarse stof voor de rand en nu is hij af... Ook deze wacht op een eigenaar.

 

799-kerstherinnering

Aangestoken door een heerlijk zonnetje ben ik eens door mijn doos kerststofjes gegaan en ben dit kerstschortje gaan maken. Meestal loop ik met kerst in een functioneel schort rond. Dit jaar hoef ik niet echt te koken, maar een geschikt schort kan ik altijd gebruiken.

 

 Het kleedje dat ik voor de zak gebruikt heb zat bij de collectie van mijn moeder. Ik weet niet of zij het geborduurd heeft of mijn oma. Op de vlekken heb ik een onafgemaakt borduursel van haar genaaid. Geen flauw idee wat het had moeten worden, maar zo krijgt het nog een bestemming. Bovenin als afscheiding heb ik nog een kledingmerkje van mijn andere oma genaaid, zodat mijn handen lekker rustend een eigen plekje hebben. Klik op de foto voor een beter zicht.

Op het pasje heb ik wat vrolijke (kinder)randjes genaaid. De roodwitte ruches bevatten elastiek, dat komt de pasvorm wel ten goede.

Voor iedereen die deze week aan de slag gaat met het (verzinnen van) het kerstmenu of het kerstklaar maken van het huis: veel plezier!

798-Parijs3

Zomaar wat plaatjes uit Parijs. De jassen op de middelste foto zijn doorgequilt. Zouden ze gemaakt zijn van oude Indiase dekens? De derde foto laat zien hoe goed Parijzenaren kunnen parkeren. Hieronder zie je het appartement waar zoonlief twee maanden heeft gezeten. Hij had elke dag een mooi uitzicht over Parijs.
Omdat ik op de auto moest passen bij het verhuizen, heb ik er nu niet van kunnen genieten. Maar ik kom zeker nog eens terug in Belleville...

797-Parijs2

 

Na de hereniging met zoonlief zijn we naar boven gelopen naar het Parc de Belleville voor een uitzicht over Parijs. Maar helaas, het was te mistig. Geen Eiffeltoren dus, deze keer.

 

We daalden af richting Canal St. Martin om ergens een hapje te gaan eten. Daarbij liepen we door de Rue du Faubourg du Temple. Een straatje vol winkeltjes en veel Chinese eettentjes.

 

Dit parkje Square J.Ferry ligt boven het ondergrondse deel van het Canal St. Martin. Een volgende keer wil ik dit toch eens bij daglicht zien.

 

Hier verdwijnt het kanaal ondergronds....   <morgen meer>

796-Parijs1

Daar lopen we dan; manlief en ik, samen in Parijs. Hij is er voor het laatst in 1982 geweest, toen we vanuit Portugal met onze 1-jarige dochter weer naar huis reden.
Dit jaar is het voor mij de derde keer, een unicum. We gaan zoonlief ophalen.
De zon schijnt, maar er waait een gure wind.

Helaas was er nog geen Marché-de-Noël (kerstmarkt) op de Square René-Viviani, vlakbij de Nôtre-Dame. Ik had het verkeerd genoteerd in mijn Parijsboekje, het was pas een dag later open. Maar we liepen toevallig wel langs Shakespeare and Company, een boekhandeltje met engelse boeken.
Dat maakte mijn dag weer goed, omdat het zo'n bijzondere boekhandel is, met een leuke website
In de lente wil ik weer eens terug, zodat ik niet met rugzak en een dikke winterjas tussen de nauwe boekenstellingen hoef te slingeren.

Je hebt er echt wat meer tijd nodig, omdat boven ook nog van alles te zien is. 
En als je claustrofobisch bent, kun je bij de buren (de antiquarische tak van de boekhandel) nog een kijkje nemen. Buiten staan er ook bankjes en heb je onderstaand uitzicht.

Net toen we de Seine wilden oversteken, nam zoonlief contact op. Hij was klaar met werken en we spraken af in Belleville...  <maandag meer>

795-slaapje

Dit was de tweede tekening, die ik van J. heb gemaakt. Ze bewoog wel steeds, maar zo met die armpjes omhoog is een typische slaaphouding van haar. Achteraf is het hoofd misschien iets te breed en de armpjes te smal. Maar ik kon het me niet meer herinneren hoe ze had gelegen onder de nieuwste deken.

794-beter-laat-dan-nooit

Bij het opruimen kwam ik deze quilt tegen. De deken moest een vervanging worden voor een totaal versleten picknickdeken. Ik had hem al geregen, en hij hoefde alleen maar gequilt te worden en omrand te worden. De quilt ligt al vanaf 1990 in de kast. We gingen toen naar een race-weekend in Joegoslavië, met de caravan en de bus en ik dacht toen dat ik mooi de tijd had om te quilten. Maar ja, met drie kinderen (jongste was drie) is er toch niets van gekomen. En nu ligt mijn jongste kleindochter (bijna drie) onder deze deken, die ik alleen in de naden met de naaimachine heb doorgequilt. Ik kan me niet herinneren waar de stofjes vandaan komen, daarvoor is het te lang geleden. Omdat het een picknickdeken moest worden zullen het geen heel dure stofjes geweest zijn.

793-basisblokje

Dit is al mijn vierde handgenaaid quiltje met dit basisblokje (vier vierkantjes en vier driehoekjes).
En nóg is mijn verzameling geverfde stofjes niet op (heb weer wat gekregen van een vriendin). Omdat dit een wat saai quiltje werd door de gele stof, heb ik op de middelpunten met oranjegeel verlopend quiltgaren een vierkantje geborduurd.
Middelste kleindochter houdt het voor me op, zodat ik een foto kan maken.
Nu nog een eigenaar vinden.

792-verrassing

Wat geef je een schoonzusje voor haar verjaardag?
Al een paar jaar ga ik met mijn twee schoonzussen een dagje uit op schoonzussendag. Maar dit keer vierde mijn schoonzusje I. wél haar verjaardag (ze is op vijf december jarig).
Al jaren zit ze te azen op een tekening die ik van haar gemaakt hebt (naar een foto), toen we met ons drieën door Amsterdam liepen. De tekening heb ik voor haar meegenomen en ze was er erg blij mee. Ook heb ik op basis van haar geboortetijd en datum een kleine astro-collage gemaakt. Nu wil de andere schoonzus er ook eentje. Wordt vervolgd...

791-vilthoesje

  detail

Op vijf december kreeg oudste kleindochter een tablet. Toen ze de volgende avond bleef logeren heb ik een hoesje voor haar gemaakt. Aan de binnenkant is de hoes gemaakt van zeemleer. De buitenkant had ik ooit eens gevilt van een geverfde zijden zakdoek met naturel merinowol. Een klein knoopje uit de collectie en een lintje maakten het af. Het zeemleer heeft als voordeel dat het schermpje steeds schoon geveegd wordt.

Ze is er helemaal blij mee, en nu kan hij veilig vervoerd worden, want wat moet je als achtjarige zonder je tablet (lees: spelletjes)?

790-droombloesjes

 Het heeft even geduurd, maar eindelijk is deze deken af. Hij is 1.40x2.00 m geworden.

Toen mijn moeder gestorven was en we haar kast moesten uitruimen, kwam ik een paar zelden gedragen bloesjes tegen. Ik kon ze niet wegdoen en besloot er een droomdeken van te maken. Ik kan me voorstellen hoe ze het middelpunt geweest zou zijn als ze zo'n bloesje droeg. Voor de zomer had ik de bloesjes al verknipt in grote vierkanten. Na de zomer heb ik ze aan elkaar genaaid. Het duurde even voordat ik het patroon zó kon leggen dat er niet twee dezelfde stoffen naast elkaar lagen. Omdat alles van polyester is gemaakt wilde ik de deken licht en luchtig laten. Daarom heb ik niet voor een vulling gekozen. De achterkant moest wit zijn, omdat anders de kleuren van de doorschijnende stof zouden tegenvallen. Met een handgeverfde wollen draad heb ik de deken doorgequilt. Heb zelfs een borduurring (uit mijn moeders collectie) gebruikt. Alleen de rand is uit mijn eigen collectie katoentjes.

De deken is helemaal in de geest van mijn moeder gemaakt, oftewel: "het hoeft niet precies; gewoon doen wat je zelf het beste lijkt".

Het gekke is dat de deken precies in de kleurstelling van mijn huis past.
Hij ruikt ook nog een beetje naar haar... Ik denk wel dat ze hem mooi zou vinden.

789-tuinzicht

(excuses voor de slechte foto)

 

Om tot rust te komen is er niets beters dan kijken naar de vogels in de tuin. Het is een komen en gaan rondom mijn vogelvoerhanger. Elke dag moet ik ze voeren, anders blijven ze weg. Vaak schrikken ze van elkaar. De een is brutaler dan de ander. Daarbij vliegen ze tegen de windhanger. Die maakt dan een klokkenspelgeluid, zodat ik weet dat er weer ruzie is. Onderaan deze boom huist een muisje in de grond, die af en toe van de overgebleven stukjes snoept, als de vogeltjes het tenminste niet al eerder hebben opgepikt.

Op de linkerbladzijde staat de engelse roos met vijf(!) rozebottels. Zoveel rozen heb ik nog nooit gehad. Op de achtergrond staat de Judaspenning, die nu zijn schutblaadjes verliest, daarbij zijn zaadjes los laat en nu mooi wit glinsterend naakt in de tuin staat.

Ondertussen vallen de bladeren van de eikenbomen en de Prunus Nigra op het terras en op het gras. Helaas heb ik nog steeds niet alle eikels kunnen verwijderen uit het gras.