1880-zorghotel

Nog een paar nachtjes slapen in het zorghotel en dan gaat mijn pa weer naar huis.

Geen illusies dat ik nu minder mag zorgen, hoor. Maar voor ons is het toch fijner, dichterbij en er zijn meer contactmogelijkheden (bellen, internet).

1879-anti-climax

Met mooi en bewolkt weer vanochtend om 8:10 vertrokken en om 12:30 aangekomen bij het Zorghotel in Groesbeek. Mijn batterij heeft het ook gehouden! En nu regent het op de terugweg. Gelukkig heb ik altijd een poncho in mijn fietstas!

Bij de foto’s van links naar rechts en boven naar beneden:

Langs de ezels bij Steijl, ooievaar met twee jongen in Gennep, uitzicht bij Mookerheide en de toegang tot Nijmegen.

1878-naaietui

Van een restje stof heb ik een mapje voor mijn goede naalden gemaakt.

1877-berendilemma

Het zijn drie beren geworden! Het is me gelukt om het bovenste vierkantje in een berenhond om te toveren (borduren). Maar hoe nu verder? Wat tekst erbij? Wat sterren of sterrenbeelden? Een vierde beertje in de kantlijn? Er zijn nog zoveel mogelijkheden!

Dit is het hele doekje. Hoewel ik het in de ‘landscape’richting had ontworpen is het per ongeluk ‘portrait’ geworden. ‘Happy little accidents’ zou schilder Bob Ross zeggen. Ik doe het er maar mee.

Ik denk dat ik het doekje maar eens een tijdje ga ophangen. Een kijkje op het internet bij mijn inspirator Jude Hill kan ook geen kwaad. Mijn zelfgemaakte zwart-witte draadjes wil ik ook gaan gebruiken. Ze zijn allemaal gewassen en klaar voor gebruik.

1876-mijlpaal

Voor mezelf blijf ik een mysterie. Hoe komt het dat ik dit #the100daysproject wél kan volhouden en mijn huis vol ligt met onafgemaakte projecten? Dit theezakje is nummer 50; ik zit dus op de helft! Helaas heb ik wat moeten improviseren met tekst en opmaak. Het pastte er allemaal niet op, de kleurpotloden hebben maar eventjes een heel fijne punt. Volgens mij komt het theezakje van een Duits wegrestaurant.

Als je de andere theezakje wilt zien ga dan naar Instagram en volg me via @patriciacoors en #100sketchedteabags.

1875-vlaggen-in-wording

Een paar dagen geleden heb ik overtollige plastic zakken gevuld met gespaarde gekleurde netjes van sinaasappels, tomaten en uien. Ook restjes stof vonden een tweede leven als vulling voor deze zakken, die tezamen lange vlaggen worden. Waarom? Omdat we op 8-9-10 juni een expositie hebben in Urquert, Noord-Groningen. De molen waarin onze werken hangen heeft buiten nog plaats voor (vrolijke) vlaggen. Volgende week maken we de vlaggen af.

Zelf moet ik nog één projectje afmaken. Ik ben er nog niet eens aan begonnen, dus dat wordt weer stressen op het laatste moment. Mijn eerste probeersel heeft niet het beoogde resultaat opgeleverd. Dat wordt nog puzzelen.

1874-cadeautjes

Zomaar wat belevenissen. 

Vandaag wilde ik wat opruimen en bracht wat verpakkingsmateriaal naar de quiltwinkel http://www.patchandstitch.com/, en ik kreeg een prachtige schaar cadeau. Dankjewel, Wendy! Dat had niet gehoeven, maar is reuze welkom.

Wat een schitterende omgeving daar, trouwens.

Toen ik bij onze bakker mezelf wilde verwennen met Callebaut hagelslag en manlief met een halve vlaai, gingen ze bij de bakker met de Telegraaf zwaaien, die van 21 april waar ik in stond. Hadden ze voor me bewaard! Superleuk toch! 

Weten jullie meteen hoe vaak wij vlaai eten. 😁

1873-tuin

Nee, dit is niet mijn tuin, maar die van mijn vriendin.

Ik was te vroeg voor onze afspraak, maar haar man maakte lekkere thee en ik mocht in de tuin zitten tekenen! Excuses voor de slechte foto, de tekening is ook nog eens gemaakt met grijze inkt. Het contrast is niet zo goed. Waarschijnlijk komt er nog kleur bovenop. Als ik tijd heb. 

1872-avond

Het gebeurt niet vaak, een avondje samen. Na het kijken naar ‘Krabbé op zoek naar Gauguin’ heb ik stiekem mijn eega getekend. Ik had toch maar besloten om de volgende pagina ook maar te vullen.

Grapje: de tafel staat eigenlijk vol met stapels papier, knutselspullen en speelgoed. Heerlijk toch dat je zo gemakkelijk de werkelijkheid kunt aanpassen. 

1871-oppasgenot

Kleinzoon moest slapen. Toen hij na een uurtje begon te huilen en weer stil werd, heb ik zijn babyfoon aangezet. Op een piepklein schermpje zag ik hoe hij zijn ochtendslaapje deed.

Op blauwig markerpapier heb ik hem meerdere keren getekend. De laatste tekening was lastig omdat hij niet stil bleef zitten. Zo grappig hoe hij geduldig richting de deur bleef kijken.

1870-onhandig

Omdat ik in het huis van mijn vader slaap, dacht ik de ruimte en tijd te hebben om deze oude memorykaarten van een laagje Gesso te voorzien. Zo kunnen ze de basis vormen voor iets héél anders. Helaas krijg ik de grote pot Gesso niet open.... #niethandig.

In ieder geval zijn ze nu gewassen en kan ik nog nadenken over welke kant ik wil beschilderen. 

Ook heb ik nog geen idee welk medium ik erna ga kiezen. Ik heb er al 18 uitgekozen voor een experiment. Met de andere vijftig kan ik dan het definitieve project gaan doen..

1869-treinwerk

Ja, dat ben ik, aan het tekenen in de trein. Getekend door mijn kleindochter van 13. Knap hoor!

En dit heb ik ervan gemaakt. Moet alleen nog even de ogen ‘repareren’ met een witte stift.

Met een speciaal blauw potlood (non-photo copy) heb ik een ‘character map’ getekend van een tienermeisje. Het is niet goed te zien, voor- en zij-aanzicht van een draadfiguur en een ‘echt’ meisje.

Het was heerlijk schetsen met dit potlood. Het glijdt over het papier!

1868-NEMO

We hadden geen idee wat we konden verwachten, kleindochter N. en ik, toen we vandaag naar Nemo gingen.

Dit is een museum in Amsterdam vol wetenschap, onderzoek en feitjes.

Het bleek vol te zitten met spelenderwijs leren, zelf doen en ervaren.

Helaas zat het museum ook vol met jonge kinderen, die niets liever deden dan op alle knopjes te drukken. Eigenlijk was het teveel voor een middag, er was zoveel te zien!

We hadden een ketting gemaakt met onze naam in binaire code. En, we figureerden in onze eigen zelf ontworpen machine! Met hulp van een groen scherm, groene lakens en een scan van mijn tekening konden we zó wegvliegen!

1867-theezakjes

Ongemerkt gaat het toch wel snel, 100 dagen theezakjes tekenen!

Ik zit nu al op 36 dagen en dit is een kleine selectie. De foto’s mogen wel wat beter zijn.

In de Facebookgroep van Sketchbook Revival hoorde ik een tip: gebruik alcohol, bijv. gin, om je kleurpotlood te mengen.. morgen maar eens naar de slijter voor het kleinste flesje..

1866-Oud-Rekem

#uskmaastricht
Het kasteel d'Aspremont-Lynden in Oud Rekem (B) is deze maand het toneel van een grote expositie van schilderijen, installaties en beelden. We mochten er met de Urban SKetchers van Maastricht tekenen. Gelukkig had ik de auto, anders had ik er niet kunnen komen. Het was prachtig weer en een leuke groep om mee te werken. 
Helaas heb ik maar twee tekeningen kunnen maken.
Mathy Engelen, de organisator van de expositie (met 60 kunstenaars), liet ons in een van de torentjes, waarover we een mooi uitzicht hadden over het schilderachtige plaatsje.

 Hoe leuk is het dan als je mensen naast je hebt staan, die hun huis kunnen aanwijzen!
Thuis had ik van tevoren een papieren collage aangebracht, gewoon met Pritt. 
Het is altijd een uitdaging om de collage in je tekening te laten 'verdwijnen'.

In de schaduw van een boom, met het gekwetter van de torenvalken, heb ik de ingang van het kasteel getekend. Op de eerste foto zie je ons ervoor staan.
Het kasteel heeft een binnenplaats, en in de hoge ruimtes zijn er schitterende verweerde muren en plafonds te vinden. Nog tot 27 mei te bezichtigen!

1865-klusjesdag

Deze oude en kapotte lampen had ik bewaard om na te tekenen.

Raad eens? Ik heb ze toch maar naar de WeCyclebakken gebracht. Helaas heb ik meer ideeën dan tijd. Lekker klusjes doen was mijn devies, een broek naaien, de was, boodschappen doen, alvast macaronischotel maken (koud) voor het warme weer, lamp verwisselen en een Hosta redden van de slakken. Helaas werkt de nieuwe ledlamp niet goed in de buitenlamp en moet ik op zoek naar een betere vervanging.

1864-feest

Wat een feest, deze vaas met tulpen! Ze stonden in mijn ex-schoonzoons huis, waar ik op de kleindochters moest wachten totdat ze met mij mee gingen.

Met hún kleurpotloden (verre van compleet) heb ik geprobeerd vorm te geven aan de intense en zachte kleuren van deze papegaaitulpen. Tenminste, ik geloof dat ze zo heten.

1863-spelen

De jongste kleindochters waren hier. Terwijl zij met de poppen speelden, had ik tijd om de badkamer te poetsen en een textiel werkstuk vast te naaien op een ondergrond.

Maar toen wilden ze verven! Op de een of andere manier heb ik dan de viezere handen dan zij. Hoe kan dat? Er was nog acrylverf over. Op een oud doekje (ook met restjes verf) heb ik met de verse restjes hond Nikki geschilderd. Niks gelijkenis, maar wel leuk om te doen! En een oefening in kijken..