2464-rammenas

Nou vooruit, de laatste tekening van een vergeten groente, de rammanas.
Vandaag mocht ik oppassen op de 11 maanden oude kleinzoon D. Niet te geloven dat hij bijna een jaar wordt! Misschien kan hij tegen die tijd wel los lopen. Los staan kan hij soms ook wel. En eten wat oma eet is zijn favoriete bezigheid. Ik had hem meegenomen naar mijn vader. Het kleintje is zijn 14e achterkleinkind. Mijn vader wordt opa Koek genoemd wordt door het oudere broertje. Maar D. had toevallig wél het losse koekje op de salontafel gezien en voordat we er erg in hadden had hij die al te pakken. Helaas mocht hij van mij niet alles opeten.

2463-taxichauffeur

Vandaag was ik taxichauffeur voor mijn oudste dochter, die moest naar haar werk. Omdat er nog tijd was voor wat boodschappen, moest ik eerst wachten totdat de winkels open waren. Ik kwam deze molen tegen. Nog even oefenen met verhoudingen, hihi.

Na mijn bezoek aan drie(!) winkels ben ik gaan tekenen op de parkeerplaats van het ziekenhuis. 

Binnen heb ik nog een standbeeld getekend, en een praatje gemaakt. Omdat de zon ging schijnen kon ik nog een ritje maken met de fiets...

2462-vervolg

 Op de valreep heb ik mijn groentes op papier gezet. Morgen worden ze opgegeten!

2461-start

Heb weer een start gemaakt met aquarel. Ik was vergeten hoe heerlijk een kwast met verf kan werken. Ik was ook vergeten dat het nog niet zo gemakkelijk is om een stilleven te schilderen. De kleine ananas uit Ile Maurice rook heerlijk, maar was al bruin van binnen. Voor het eerst van mijn leven kreeg ik van mijn eega iets om na te tekenen. Hij had gelijk. Elke ananas heeft haar eigen karakter. De ‘vergeten groente’ van de Historische Groentetuin uit Rijkel was een uitdaging op zichzelf. De groen-gele courgette was door haar vorm erg moeilijk te rangschikken. Morgen zal ik een andere opstelling proberen. De andere groenten zijn koolrabi en rammenas. Morgenavond zal ik ze smoren met een uitje en kruiden.

2460-beetjegek

Je kunt het ook overdrijven, je kunt het een beetje gek noemen, mijn hang naar hergebruiken van materialen. Deze tas van een Duitse supermarkt is aan het eind van zijn latijn. Tóch kon ik het niet laten om het binnjenste te bewaren voor toekomstige projecten, dat is de witte fiberfill op de foto. Ook de hengsels krijgen ooit een nieuw leven. Maar eerst gaan ze in de was! Deze tas heeft zich eens, gevuld met tweedehands kinderkleding, helemaal gekruld om het achterwiel van mijn e-bike. Misschien dat hij daardoor versneld aan zijn werkzame leven is gekomen. Nee, het plastic bewaar ik niet; je zou er nog goed mee kunnen naaien. Nou vooruit dan, een piepklein stukje bewaar ik nog. Het hoort bij mijn voorbije leven.

2459-fasedrie

Nadat ik de foto had overgetrokken op patroonpapier, en de onderdelen had uitgeknipt, ben ik op zoek gegaan naar de juiste stoffen. Uiteraard had ik meer uitgezocht dan ik nodig had. Voor het hoofd, de armpjes en beentjes heb ik een zelfgeverfd stofje uitgezocht. Voor het lijfje een antiek of oud stofje en wat antieke kantjes. Maar ik weet nog steeds niet hoe het verder moet. Waarschijnlijk borduur ik alles eerst, zoals het gezicht en de plooien in haar kleertjes, voordat ik het kind als een puzzel op de onderlap bevestig. Nee, het duurt nog wel even voordat ik weer wat kan laten zien.

2458-Ananasschilmachine

Er moest weer een ananasschilmachine weggebracht worden. Naar Bingen aan de Rijn in Duitsland. Ideaal om weer eens in het reisboekje te tekenen. Kon de verleiding niet weerstaan om een Elzasser Flammkuche te bestellen. Ik mis de Elzas, die afgelopen week geweest zou zijn. Gelukkig hebben we hier ook nog mooi weer. 

2457-dinosaurusgroet

Voor een zieke tekenvriendin heb ik mijn dinosauruscadeau versierd met tekenattributen. Een bijpassende kaart en nou maar hopen dat ze het lange genezingstraject vol kan houden.

2456-check

Eindelijk heb ik mijn verjaardagsjurk afgemaakt. Er moest nog een zoompje genaaid worden. Ik heb geen lockmachine, dus moet het maar met de gewone naaimachine. Ben alleen nog niet helemaal tevreden over de pasvorm. Beetje model vuilniszak geworden, hihi. Eens kijken of er nog wat coupenaden uitkomst kunnen bieden.

2455-Maas

Natuurlijk had ik thuis nog allerlei klusjes te doen, maar het was ook perfect fietsweer geweest gisteren. Eerst naar Venlo, daar de brug over en dan ten westen van de Maas zo dicht mogelijk langs de rivier vier. Helaas wel wind tegen op de heenweg, maar de terugweg was een stuk rustiger, minder verkeer en minder wind in mijn oren. Ben weer op mooie onbekende stukken geweest. Er was zelfs een heuse afdaling voor fietsen compleet met haarspeldbocht. Ze hadden helaas hekken gezet, voor de veiligheid zodat je moest afstappen. Heb ik niet gedaan hoor. Laveren kun je leren. Mijn fietscomputer zegt dat ik maar 60 km gefietst heb. 

2454-oma-geluk

Als oma kun je het heel druk hebben met voorlezen, opruimen en oppassen dat je op het juiste moment ‘nee’ roept. Deze kleindochter van alweer 7 maanden, kent al het woordje ‘nee’. Ze oefent zelfs met het schudden van haar hoofdje. Niets is veilig voor haar. Elk stofje of kruimeltje en buiten ook elk blaadje wordt opgemerkt en wil ze in haar mond stoppen. Er was helaas geen tijd voor mijn eigen huiswerk, maar dat heb ik ‘s avonds kunnen inhalen. En ik geniet nog steeds van alle foto’s die ik heb gemaakt.

2453-warmsteseptemberdag

Effe gevlucht voor rioolprobleem in de keuken, én de verslavende aantrekkingskracht van mijn nieuwe borduursel. Daarover later meer. Eerst de warmte in!

En dan nog even genieten van deze zonnige gezichtjes. Ze zijn allemaal anders.

2452-opnieuw

Soms heb je iets bedacht en lukt het niet zoals je het wilt. Dan is er maar één optie: opnieuw beginnen!

De foto van mijn kleindochter had ik verkeerd vergroot. Ze leek wel een reus! Na twee weken naar haar koppie gekeken te hebben, heb ik de bijbehorende tekening op de ondergrond uitgegumd. Beetje water en een penseeltje doen het werk. Moest dan nog wachten tot het doek weer was opgedroogd voordat ik haar opnieuw kon tekenen. 

Ik vond het jammer dat haar lijfje al deze lijntjes bedekte en besloot om de lijnen éérst te borduren. Ze geven een verhaal, dat op de achterkant blijvend te zien zal zijn. Ondertussen heb ik de foto verkleind en weer afgedrukt. Nu klopt het wel. Ik moet alleen nog verzinnen hoe ik het beeld uiteindelijk ga vormgeven. Daar heb ik nog wel tijd voor.

2451-festival

Het was weer tijd voor een festival. Grapje. 

In het Rembrandtpark was een festival met kraampjes, waarvan twee bemenst door mijn nichtjes, eten en muziek. En naar later bleek een hond die de boterhammen van S. uit haar tas had gestolen. Had nog een tekeningetje gemaakt, voordat ik op deze warme herfstdag me weer over moest geven aan de grillen van de Nederlandse Spoorwegen. 

2450-boekjes

Onder vier woordenboeken liggen de gevouwen A4-tjes, waar ik later (ja, geduld!) drie boekjes van ga naaien. Tussen de boeken liggen ook nog kleinere harmonicaboekjes te wachten totdat ze wat platter zijn. 

Lessen in geduld! Maar ook een les om te leren plannen.

2449-laatstedagen

Hier wat tekeningen van de laatste dagen. Had ze wel op Instagram gezet maar nog niet hier. Het is weer druk, druk, druk! Eindelijk zijn al mijn lege lapjes zes keer in sojamelk gedoopt en opgedroogd. Nu kan ik plannen maken voor een volgende serie verfexperimenten. 

Gisteren had ik weer eens bijna 60 km gefietst. Nu twijfel ik of ik morgen naar Nijmegen zal fietsen. Want dan moet ik met de trein terug... 

2448-afscheid

Het hondenavontuur is voorbij, de hond is weer weg. Wat gek dat je na vier dagen al gewend raakt aan een nieuw ritme. Om de laatste dag te ‘vieren’ heb ik een grote ronde gelopen. Heerlijk langs de heide, door het bos en langs het riviertje de Swalm. Het was lang geleden dat ik die route deed. Een hond uitlaten is een prima excuus. Kwam nog een vriendin tegen met haar hondje. En een oude motorvriend met zijn twee honden. Die vriendin kwam later nog even langs. Ze was helemaal verliefd op Jackie. Het was wederzijds. Helaas, ze had al een hond. Voor mij was dit wel het bewijs dat de hond toch niet zo gestoord was als we dachten. Wat rest zijn wat foto’s, een vloer vol pootafdrukken en deze pagina vol onafgemaakte tekeningen. Ze bleef niet liggen...

2447-knoopdoorgehakt

Het gaat weer beginnen, de volgende verfcyclus. Eerst witte stof weken in sojamelk, dan zes keer dopen, ophangen en drogen.. dan een weekje of zo wachten en dán verven.

We hebben de knoop doorgehakt. Hond Jackie gaan we NIET houden. Ik denk wel dat ze had kunnen wennen, maar ze past niet in ons leven. We zijn teveel weg. Zo’n zielig koppie achter het voordeurraam doet pijn in mijn hart. Maar ze is bang van mijn eega, het is de liefste man van de wereld, ze moet er niets van hebben. Nou ja, een stukje worst kan nog wel.

2446-Twijfel

Jackie, 10 jaar, een kruising tussen een Sharpei en een Husky, moest haar huis verlaten. Haar baasje kon er niet meer voor zorgen. Bij zoon en schoondochter was het geen goed idee, met een baby en twee katten. Daarom mocht ze bij ons. Voorbeeldig wandelgedrag, trekt niet, geen interesse voor paarden, ezels en schaapjes. Honden hebben wél haar aandacht. Op afstand geen probleem, bij snuffelen wél een grauw.  Ze is net loops geweest, en wil niet eten. Tja, geduld moet je hebben met een volwassen hond. Ze luistert ook niet geweldig. Helaas zit er ook een andere kant aan dit beest. Ik weet nog niet wat ze wil, ik kan gaat niet ‘lezen’. Ik kijk haar in de ogen en ik weet niet wat er is.

Ze heeft al drie keer naar mij ‘gehapt’. En arme eega is ook al twee keer de klos geweest, inclusief gegrom. Is ze bang? Is dat haar manier van spelen? Speelt ze de baas, als ik er niet ben? We voelen ons er niet helemaal happy bij. Waarschijnlijk zijn we beiden te lief voor deze hond. Wat te doen? Houden of niet?

Ze is twee weken op proef, weet niet of we die halen?

2445-ateliertijd

Afgelopen donderdag waren we weer even compleet met de groep Grenzenlo(o)s. Hoewel we verder werken aan onze ideeën hebben we er een hard hoofd in of alle geplande tentoonstellingen volgend jaar wel doorgaan. Het weerhoudt ons niet om te blijven experimenteren.

Weet eigenlijk niet of deze serie een naam heeft. Uitgangspunt is een oude quilt, die we met verf, stof of borduursels zó veranderen dat je er weer blij van wordt.

Hier zie je een veranderde oude quilt van mij. We hadden wat problemen met acrylverf op een zwarte ondergrond. Die kleur viel helemaal weg. Dus eerst moest er gestempeld worden met wit en dán pas met kleur. Vervolgens heb ik nog in de rand met zwart gewerkt.. het werk moet nog even drogen, heb nog tijd om te kijken of ik er nog iets aan mis.

Dit is hetzelfde lapje, boven en beneden.. alleen in een andere fase van bestempelen.  Collega Ant. heeft dit gemaakt. 

2444-vervolg

 

In de avondzon heb ik nog nét tijd gehad om mijn tekening op stof over te brengen. #workinprogress

2443-gek

 

Je kunt me gek noemen, dat ben ik niet, wellicht onverstandig om met zo’n achterband bijna 60 km te gaan fietsen..

Dit is mijn rondje met boodschappen in Duitsland, nieuwe weggetjes ontdekken, een kleine omweg en tóch maar een afspraak gemaakt met de fietsenmaker.

2442-verjaardagsroes

Afgelopen dagen heb ik mijn 65ste verjaardag gevierd. Het begint met plannen, koken, opruimen en poetsen. Van de kinderen heb ik lieve en grappige woorden gekregen én geld voor een tuinbank. Was er al voor gaan kijken gisteren...

Dit was het eten dat ik zondag en maandag had gemaakt. Alleen de sperziebonen en de kroepoek staan er niet op..

En dit is mijn nieuwste speelgoed... een mini-trampoline. Vanochtend in de zon, met een online-workshop in de selfiestick.... h e e r l i j k!

Beetje bouncen, want als ik ga springen moet ik meteen plassen. Hahaha, zal de leeftijd zijn..