Gezinsuitbreiding! Zelfs de kleindochter ziet dat het een baby is. Heb drie kikkers en drie padden gezien. Het wordt druk.
Kleindochter Z. loopt gewoon op blote pootjes de tuin en het bos in! Geweldig! Heb geprobeerd om nog wat op te ruimen in de naaikamer maar ver ben ik niet gekomen.
Een maand geleden had ik de potjes al open moeten maken! Het kwam er niet meer van. Van de twaalf potjes zijn er maar vier doorgegaan naar een tweede ronde. De rest durfde ik niet meer te doen, vanwege schimmel of bruingeworden randen. De witte lappen heb ik in alum geweekt voor een cyanotype experiment.
Rechtsboven is een donkere stokroos. Die staat hier in het dorp voor een huis. Toen ik de gevallen bloemen aan het rapen was zag ik de eigenaresse in haar keuken staan. Ik heb gevraagd of ik het mocht rapen. Nu wil ik natuurlijk een kleine collage maken, maar dat kan pas over een tijdje. Rechtsonder zie je bladeren van de walnoot, die geuren zo lekker. Helaas is het geel veel donkerder geworden, zie het donkerbruin op de linkerfoto. Volgende keer haal ik het stofje er eerder uit.
Nog een klein werkje aan het afmaken. Mijn moeder is ooit begonnen met schuingesneden stropdassenstofjes aan elkaar te naaien. Zonder het te strijken heb ik er een achterkant en boven- en onderkant aan genaaid. Eerst de rand rijgen en dán strijken om de rest te kunnen doorstikken. Met de hand natuurlijk, en met polyester glimgaren, want dat glijdt zo lekker. En als het klaar is, iemand vinden die het leuk vindt.
Je zou het niet zeggen dat ik aan het opruimen ben. Ben blijven steken in een doos van mijn moeder met stropdassenstofjes. Er lag nog een bovenkant in, waar ik een quiltje van ga maken. Maar voordat ik het wist had ik gisteravond en vanochtend zelf een ‘top’ (=bovenkant) in elkaar genaaid. 1,50 bij 1.90. Ook een kleiner doek ligt op de stapel UFO’s (UnFinished Objects).
Uiteraard op het allerlaatste moment heb ik een cadeautje gemaakt voor de oudste kleinzoon, die vandaag vijf jaar is geworden. In de auto nog de witte oogjes gemaakt.
Note to self: liever het figuurtje tekenen op de stof. Met het papier worden de steken te los geborduurd.
Zomaar gekregen van vriendin H.: een streng linnen! Daar kan ik nog veel strengetjes van maken om mee te verven. Toeval bestaat niet, want vanochtend had ik bedacht dat ik wél wol en katoenen garens heb maar geen linnen.
Om tóch nog iets nuttigs te doen op deze warme dag heb ik een stofje met een cyanotype-afdruk in de walnootinkt gegooid. Toning noemen ze dat in het Engels. De twee papiertjes deden het niet zo goed, maar dat kwam misschien ook omdat ik toen de inkt verdund heb met water? Het is nu even vakantie in de textielgroep. Voor mij tijd om te beginnen met nieuw werk.
(Mijn instagramlezers hebben deze foto’s al gezien.)
Vijf dozen met 426 verschillende kleurtjes zelf geverfd borduurgaren. Daar wordt een mens toch blij van? Nu nog tijd om ze te gaan gebruiken.
Afgelopen zondag waren de tuinen open van kasteel Hillenraad in Swalmen. Eenenveertig jaar geleden was ik er ook, hoogzwanger van ons eerste kind. Ook toen was het Vaderdag. De volgende dag is ze geboren. Deze keer wilde ik tekenen. We mochten alleen met een gids de tuin in. Dus heb ik op de binnenplaats gestaan en in een dik half uur deze schets gemaakt. Beetje moeite met het perspectief gehad, want ik stond aan de linkerkant van het kasteel. Terwijl er live muziek klonk van de fanfare en een klein jongetje de dirigent nadeed, heb ik verschillende gesprekjes gehad. Was daardoor bijna een raam vergeten te tekenen. Ook mijn tekenleraar uit 2006 complimenteerde me voor de tekening, haha. Helaas geen tijd om wat kleur toe te voegen, want ik wilde nog naar míjn vader gaan. Vrees dat het zijn laatste Vaderdag is.
Weinig gedaan gisteren. Lekker achter de kleindochter aanlopen. Vandaag zal er ook niet veel van komen. Ik ben mijn garens aan het opwinden. En in de babykamer staat deze berg dozen met stofjes en projecten. Die moeten nog allemaal naar de naaikamer. Maar ik weet nu al dat niet alle dozen teruggaan. Ben benieuwd wat er nog allemaal over gaat blijven.
Nog steeds ben ik in de kleine uurtjes wol en garens op kaartjes aan het winden. Het is rustgevend. Gisteren ging ik ook naar mijn pa. Op de heenweg had ik een haiku bedacht:
Hij eet heel weinig.
Af en toe een boterham
met pindakaas. Al.
Maar gelukkig had hij ook andere hapjes gegeten. Kleine beetjes, dat wel.
Gisteren was het een klusdag. Een kast inruimen, kast opbouwen en op de juiste plek zetten. Bureau met ladenkast naar beneden in het tuinhuis. En toen kwam er een bericht op Instagram van een lieve tekenvriendin, die ook mooie collages van stof maakt. Ze had mensen over mij en mijn werk horen praten. Wat leuk! Vandaag ook contact gehad met het Flachsmuseum in Beeck, Wegberg (D). Ik mag officieel meedoen op 4 september. Opbouwen op zaterdag en zondag van 11-17. Hopen dat het droog blijft! Moet nu al beginnen aan nieuwe verfpotjes, heb al wat wensen.
Tja, dan heb je eindelijk de kans kleindochter 4 te tekenen en dan heeft ze de viltstift in het water gedoopt. Nu krijg ik allemaal dikke druppels als ik de viltstift op het papier zet. Ze heeft trouwens ook nog even ‘meegetekend’ in het zwart.
Afgelopen zondag ben ik begonnen met het in elkaar zetten van een Ikea kast. Ergens ben ik in de fout gegaan en moest weer even wat ‘ontschroeven’. Op het eind bleek dat er nóg ergens een fout ingeslopen was. Heb maar nieuwe gaatjes geboord. Heb nog wel een schroef overgehouden. Maar de kast staat, en kan ingeruimd worden. Misschien nog wat bakjes ergens scoren om per thema te kunnen inrichten?
Heb eindelijk eens meegedaan met @observatiepost. Je wordt dan gekoppeld aan iemand en stuurt die persoon op een bepaalde datum je tekening en observaties. Vandaag heb ik deze tekening opgestuurd met een verhaaltje over deze plant met haar grote pluisjesbollen. Want mijn droom is nog steeds om deze pluisjes in cyanotype te kunnen vereeuwigen.
Ondertussen ben ik bezig met gouddraad een borduursel te maken die in een stoffen tempel komt te hangen bij @denieuwecreatieven. Helaas blijkt dat ik nog moet oefenen met borduren. Het heeft z’n eigen karakter zullen we maar zeggen. Wie weet, aan het einde lukt het me wél om perfecte steekjes te maken?
Onderweg naar mijn pa kwamen de volgende woorden tot mij:
Als je ouder wordt
is het steeds eenvoudiger
om jezelf te zijn
Alleen linksboven is gelukt. Mijn camera maakt er bij de andere nog iets moois van, maar in werkelijkheid was het veel te fiets. Heb ze in de thee gegooid, maar dat werd er niet beter van. Nu worden het ondergronden voor een tekening? Of ze verdwijnen tussen andere genaaide lapjes als opvulling.
Had nog een piepklein bloemetje van de gele morgenster. Met deze sombere luchten gaat het bloemetje om 15:00 al dicht. Ben benieuwd of er ook nog een pluizenbol uit gaat komen. Geduld.
Tussen de buien door had ik wat tijd voor een experiment. Een paar dagen eerder kwam ik toevallig een Gele Morgenster tegen. Deze bloem maakt heel grote pluizen. Veel groter dan een paardenbloem! Daar wilde ik wel een cyanotype van maken. Omdat ik weet dat uitgebloeide bloemen nog even op zich laten wachten om een mooi pluizenkapsel te maken, heb ik net uitgebloeide exemplaren geplukt en in een droog vaasje gezet. Inderdaad, na een dag hebben ze zich geopend.
Ik kan je nu al zeggen dat de twee foto’s aan de rechterkant de ‘voor’ situatie tonen van twee mislukte experimenten. Zal het morgen laten zien. Eerst een foto maken van de resultaten.
Een dagje uit met mijn lief pop tweede pinksterdag. Eerst naar een Veteranen-rit met klassieke motorfietsen en brommers. Eindelijk na Corona kan het weer! Hebben ook onze vrienden gezien. Rechtsonder is Peter. Ik heb nog nooit zoveel verschillende motormerken gezien. De omroeper wist van elke motor wel wat te vertellen. Niet elke motor startte meteen. Het ging ook even heel hard regenen. Daarna zijn we een hapje in België gaan eten. Vlakbij huis hebben we een ijsje gegeten. Thuis heb ik eindelijk het gras gemaaid en ben ik verder gegaan met het op kaartjes winden van geverfde garens.
Helaas regende het op de terugweg van de Keramiek markt in Swalmen. Het was zeker mijn bedoeling niet om er iets te kopen. Tegen mijn gewoonte in ben ik tegen de richting in gelopen. Paraplu in de hand, dát wel. Kwam allerlei bekenden tegen natuurlijk. Bij een van de eerste standjes heb ik een octopus gekocht. Deze meneer uit Estland had schitterende beeldjes; werd er helemaal vrolijk van. Bij Nigel Lambert heb ik een soepkom gekocht. Het was eigenlijk een grote koffiekop. Heb er verder geen foto’s gemaakt. Weet nog niet of ik morgen nog tijd heb om te gaan. Het wordt tijd dat ik de kunstwerken die ik in al die jaren gekocht heb eens ga beschrijven voor het nageslacht. Hahaha, hoop er zelf nog veel van te genieten.
Ben nog steeds niet bij met huishouden en slaap. Vandaag was mijn kleine vriendinnetje er weer. Ze wilde niet op de fiets naar de boerin en haar kippen, maar in de ‘kar’ (buggy). Schaamde me dood want ze vroeg zelf om een wortel. De boerin deed wat ze vroeg.
De twee stoffen vissen die ik uit Wilwerwiltz had meegenomen vond ze schitterend en ze pasten meteen in de pan. Hoe wist ze dit?
Ondertussen was er tijd om te wassen en te drogen. Het blauwhout blijft nog lang kleur afgeven. Omdat ik boven geen azijn meer had dacht ik ook citroenzuur te kunnen gebruiken. F O U T!!! Er kwam opeens een roodbruine kleur af en het duurde nog minstens vier spoelbaden voordat ik weer enigszins helder water had. Oef.
