2924-drie

Zoekplaatje? Er zitten drie Gaaien in het vogelhuisje. Nu is ook meteen het voer weer op. 🤷🏻‍♀️

2923-nat

Gisterochtend lag alles nog netjes op het gras. Je weet maar nooit met de egel, een buurpoes en vogeltjes en slakken in de buurt. Ik heb de lading papiertjes meegenomen naar pa’s huis. Daar konden ze verder drogen. Sommige papiertjes waren erg dun, af en toe is er eentje gescheurd. 

2922-ecoprint

Mijn timing is weer slecht. Twee pakketjes heb ik gemaakt voor een online-workshop met Francisca Nunes. Eco-printen doe je met papier, stof en bloemetjes. Nat maken en dan een half uur stomen. Maar ik kreeg plotseling bezoek, dus ik moest hard werken om alle bloemen tussen de papieren te leggen. Ik had speciaal een boeketje rozen gekocht, en wat tuinplantjes met bloemen. Helaas was ik de asters vergeten op de tafel. En ik heb uienschillen gebruikt.

Helaas had ik bijna mijn hand verbrand door de stoom.

Rechtsonder zie je een los vel met bloemblaadjes van rozen, verse en gedroogde, ook het blad van de cotinus heb ik gebruikt. Rechtsboven zie je hoe het blad eruitziet na het verwijderen van de bloemen. 

Links zie je het resultaat zoals ik het heb moeten achterlaten. Het losse papier moet drogen, heb het maar buiten gelegd op twee lappen stof. Net voor middernacht. Timing!

Note to self: steviger papier gebruiken, leg alle bloemen klaar, zorg voor langer bindtouw, begin eerder op de dag, losse vellen zijn gemakkelijker te verwerken, uienschillen zijn super, meer afrikaantjes gebruiken. 

2921-herinneringen

Niet alleen mijn moeder maar ook ik en mijn kleinkinderen hebben herinneringen aan deze beeldjes in de tuin van mijn ouders. Hoe vaak ben ik niet met de kleinzonen de tuin in geweest om te zoeken naar de poes, de kikkers en de kipjes? We moeten ook deze gaan opruimen. Het ouderlijk huis wordt verkocht. We kwamen er in 1977 wonen, en hadden de mooiste zonsondergangen totdat de flat gebouwd werd. Ieder van ons heeft zijn eigen herinneringen bij dit huis. In 1978 ben ik er getrouwd, het huis vol met (etende) gasten. Op 11 juli waren we er om het leven te vieren van mijn vader, het huis weer vol met (etende) gasten. Nu is het bijna leeg. En als niemand wil… ik heb een grote tuin.

2920-vloerbedekking

Door oppassen en ruimen in pa’s huis lukt het me niet om veel te posten. Vandaag heb ik door het ouderlijk huis lopend de vloeren gefotografeerd. Door het wegtrekken van de vloerbedekking blijven er schitterende structuren achter van de lijm. De rode in het midden is van de trap naar de zolder. 

2919-zacht

Eindelijk de autogordelbeschermer gemaakt en geïnstalleerd. Het rijdt zóveel comfortabeler nu. Had het al veel eerder willen doen. 

2918-batik-les

 

Hoe bijzonder! Tussen de spulletjes van mijn ouders lagen deze papiertjes. Ik denk dat het handschrift van tante Eef is, een jongere zus van mijn oma Nonnon. Ze heeft batikmotieven getekend en uitleg erover opgeschreven. Ja, het hergebruik van losse vellen papier was heel normaal in het huishouden van mijn oma en haar zussen en hun moeder.

2917-babylief

Volgens mij is de nieuwste kleindochter een buikslaper! Ze was aan het mopperen toen ik kwam oppassen. Heb haar opgepakt. Er kwam ook nog een boertje. Maar ik heb haar op de buik weer neergelegd. En ik durfde niet weg te lopen. Ze ligt hier niet op zo’n speciaal onderlaken. Je vergeet zo snel hoe klein baby’s zijn! 

2916-mondkapje

Toen we op weg waren naar de crematie van mijn pa, heb ik in de auto nog een FP2 mondkapje versierd met een antiek batik stofje. Die dag kwam ik uit quarantaine en ik wilde het zekere voor het onzekere nemen door een mondkapje te dragen. Mijn lief droeg ook een mondkapje in de auto 😬, met het raam op een kiertje. Ik heb een vorm geknipt en die met de hand vastgenaaid. De stof komt van een kussentje dat mijn oma aan pa’s kant uit Nederlands-Indië had meegenomen. Heb de achterkant gebruikt, daar zat nog kleur in en was nog niet verschoten. Omdat er een richting zat in het motief kreeg ik wel een beetje een vreemd gezicht (rechtsboven) van voren. Maar ja, ik voelde me die dag ook een beetje vreemd. Van tevoren kreeg ik geen hap door mijn keel.

2915-Katwijk-uitje

Was met mijn vriendin Y. naar Katwijk gegaan. Eerst naar een tentoonstelling van Windkracht 10 en de laatste werken van Els van Baarle (gestorven in 2021). Wat bijzonder dat zij ook bezig was geweest met cyanotype. Als ik haar werken bestudeer merk ik dat ik haar nog wel vragen had willen stellen. Daarna hebben we wat gezeten; ik heb wat getekend en heb ik na lange tijd weer eens met blote pootjes door de golven gelopen. 

2914-andermanswerk

Kon het niet laten om dit wonder van de natuur weer even te bekijken. De jongste dochter van zoon en zijn lief zie ik alleen maar slapend. Maar kijk eens wat een beeldige handjes! Met grote zus heb ik twee speeltuinen gedaan. Ja, op de fiets gaat dat een stuk gemakkelijker dan lopend. En inderdaad, naast sjouwwerk in pa’s huis gisteren heb ik niets creatiefs gedaan. 

Vanmiddag ga ik met mijn vriendin naar het laatste werk van Els van Baarle kijken. In de auto bijkletsen over de laatste dagen!

2913-indigojurk

De dag voor mijn vaders crematie heb ik geëxperimenteerd met het maken van een 1-2-3 indigovat. Meaningful Crafts heeft daar een pakketje voor. Omdat mijn zachtroze jurk zwaarder woog dan 250 gr, moest ik twee pakketjes gebruiken. Achteraf had ik er veel meer van moeten hebben. De jurk kon niet zweven in de vloeistof. Ik weet ook niet waarom de kleur zo licht geworden is. Een lapje dat ik per ongeluk een nacht in het vat had laten liggen is denimblauw geworden. Dus het kan wel. Met uitwassen werden alle stofjes steeds lichter blauw. Hmmm. Heb nog wel wat te leren.

2912-afscheid

Gisteren was het afscheid van mijn vader. Hier zie je het bordje eten op zijn altaartje, een Indonesisch gebruik bij sommigen in de familie. Wát een prachtige, emotionele dag was het. Zoveel lieve mensen gesproken en gezien! De dienst zelf was warm en ontspannen, er werd gelachen en gehuild. Achterkleinkinderen hebben de kaarsjes aangestoken. Tante L. had een afscheidswoordje ingesproken. Er was veel muziek. Neefje N. had een rap gemaakt (het op een ritmische wijze zingen van een (rijmende) tekst), geschreven na zijn opa’s overlijden. Nichtje L. zong op een opname  uit 2014 ‘autumn leaves’ waarbij pa op de gitaar speelde. Er was van die dag nog een filmpje waarbij pa op de piano speelde, dat werd ook afgespeeld. Het meest bijzondere was eigenlijk om met elkaar binnen te komen in de ruimte, achter de kist aan, en ook bij het weggaan tegelijk opstaan en afscheid te nemen. Helaas liep ik nog met een mondkapje op en moest afstand houden.

Zó fijn om deel uit te mogen maken van deze familie. Pa zou trots geweest zijn. Gelukkig zijn er heel veel herinneringen. 

2911-indigo

Morgen nemen we afscheid van pa, en omdat ik toch nog in quarantaine ben, en alle zaken rondom de crematie waren afgesloten dacht ik: ik ga nú dat jurkje verven! Terwijl ik de sporadisch gemaakte foto’s bekijk, weet ik opeens dat er nog een lapje ín de weckpot zit. Haha, ben benieuwd hoe díe eruitziet nu.

Er ging natuurlijk van alles fout. De jurk weegt 350 gram met alle ‘tie-dye’-draadjes eraan. Had dus twee potjes nodig van meaningfulcrafts.com. Alleen werd mijn pan, die ik eerst wilde gebruiken nu veel te klein. Daar kon precies vijf liter water bij, maar daar kon dan nooit die jurk nog in. Plan B was de weckketel in gebruik nemen. Die stond al jaren ingepakt te wachten. Omdat het droog zou blijven heb ik de tuin maar tot atelier bestempeld. Er moest een tafeltje komen, een verlengsnoer werd verlengsnoer plan B omdat de stekker niet paste. Tussendoor natuurlijk nog allerlei contacten beantwoorden op de telefoon en naar Formule 1 kijken.

Linksboven zie de jurk en wat kleine probeersels. Na het wassen werd hij steeds lichter blauw. Je ziet rechtsboven hoe een tie-dye knoopje ontrafeld eruit ziet. Linksonder zie er je nog knopen die ik moet ontrafelen. Daar ga ik straks mee verder. Mét handschoenen aan, want het blijft afgeven dat indigo. Inderdaad, er is veel water nodig bij deze manier van verven. Groot nadeel van indigo! 

Rechtsonder zie je de huisspitsmuis (crocidura russula) die even aan mijn blote teen had geroken! Ze hobbelde gewoon verder over het gras. Nooit geweten dat dit geen muis ís, en dat het het kleinste zoogdier op aarde is. Met een hartslag van 600 en hoger per minuut! Heeft inderdaad heel kleine oogjes en is niet bang voor ons.

2910-herinneringen

Mijn jongste broer heeft, net zoals die van mam, de kaart ontworpen. Zoveel herinneringen hebben we allemaal, zoveel foto’s zijn er en zoveel verhalen. Hoe kun je hier nu een compilatie van maken dat recht doet aan iemands leven? Mijn drie broers en ik kunnen ieder onze eigen compilatie maken. Ze zullen allemaal anders zijn. Wij, allen met elkaar zijn het bewijs van zijn leven en dat van mam, toch?

2908-komtnietuit

Nou lekker dan! Hoesten, verhoging. Een begrafenis regelen. Het komt niet uit. Gelukkig kan ik nog wel achter de foto’s aan van mijn pa. Vraag is natuurlijk: heb ik verder iemand aangestoken?

2907-nieuwLeven

Nieuw leven! Ons zevende kleinkind en mijn vaders 18e achterkleinkind is maandag 4 juli geboren. Mijn vader wist vorige week dat ze maandag geboren zou worden, maar hij heeft het net niet gehaald. Dit meisje had ik uiteraard al bewonderd op haar geboortedag, maar vandaag mocht ik haar vasthouden. Wat heeeerlijk! Nu weer verder met alle voorbereidingen voor de uitvaart. 

2906-ach

Vandaag is onze vader overleden. De laatste van zijn generatie. Hij mocht 92 worden. We hebben afscheid kunnen nemen en gaan morgen de crematie regelen. Gelukkig zijn er veel handen die kunnen helpen. Deze tekening heb ik zaterdag gemaakt. Wilde vanochtend nóg een tekening maken, maar toen begon pa al minder te ademen. Mijn oudste broer had er geslapen en ik had hem afgelost. Hij blies zachtjes zijn adem uit.