889-duoKunst

 

Rechtsboven zie je de pop van mijn jongste kleindochter. Het is een 'Sorgenfresser', een knuffel die je zorgen 'opeet' in zijn/haar grote rits-mond. Ik wist even niet wat ik in mijn journal moest tekenen tijdens een oppasavond...

De volgende dag herkende het kind haar 'verzorg-vriendje'. Ze wilde het ook tekenen. Herkenbaar zijn de oren, de ogen, de mond en de 'haren'. Knap hoor van een driejarige.

Ik krijg steeds meer visioenen van weekenden tekenen en schilderen met je kleinkinderen (nu nog even een cateraar zoeken ;) ). 

888-zeelandquilt

 

Het ging toch sneller dan gedacht, dat ik dit quiltje uit Zeeland heb afgemaakt. De twee oudste kleindochters willen het allebei hebben. Misschien wordt het voor hen eens tijd om zelf aan de slag te gaan. De foto is niet flatteus, want de rand is paars.

887-tassencollectie

 

Bij het thema Verzamelingen van de Summerskool van de SketchBookSkool dacht ik meteen aan de tasjes die in mijn vitrinekast in mijn atelier staan. Tassen van mijn overgrootmoeder 'oma Moes' en van mijn grootmoeder 'oma Nonnon'. Volgens mijn vader was mijn overgrootmoeder erg zuinig, maar had ze wel een paar mooie stukken, zoals deze grote tas. De drie achterste tassen en handtas zijn van krokodil gemaakt. De ronde poederdoos van schildpad was van oma Moes en ik weet nog dat ze die gebruikte. Van wie het kleine beursje is geweest, weet ik niet, het zat bij de erfstukken van mijn moeder.

In een uurtje rond middernacht heb ik direct met aquarelverf en kwast deze tassen getekend en in verschillende lagen geverfd. Vooral de witte streepjes en stippen doen het glanzen.

886-paniek

Daar zat ik dan. Ik had prachtige foto's gemaakt van de kleindochters, maar toen ik het kaartje in mijn (oude) computer stopte kwamen niet alle foto's tevoorschijn. Paniek en stress.. Een week eerder had ik gelukkig wel alle foto's van de vakantie alvast gekopieerd.
Uit mijn hoofd heb ik drie tekeningen van een springend kleinkind gemaakt, met hulp van een (volwassen!) manikin, een soort pop, die je kunt draaien. Tja, dat bleek niet echt goed in de verhoudingen te zijn. Natuurlijk heb ik door met gouache te werken de mogelijkheid de armen drastisch in te korten, maar ik heb de tekening als 'herinnering' zo gelaten. Volgende keer een verhoudingenschema uit een tekenboek bekijken... Ze worden zo snel groot dat die verhoudingen ook steeds anders worden.
O, en ook wil ik nog oefenen op profielen van mensen. Hoe kan ik dat verbeteren? Door veel te doen, vrees ik, en beter te kijken..

885-meisje

Tja, daar zit ze dan weer. Tegenover me.
Ik durf nooit meteen te beginnen als ik met viltstift een portret ga maken. Straks vindt ze het niet meer leuk en zit ik met een halve tekening. Of ze beweegt en dan kan ik de tekening niet meer afmaken. En gebruik ik kleur of niet?
In mijn nieuwe boek van Felix Scheinberger (de Engelse versie van Wasserfarbe für Gestalter) staat dat een tekening door kleur meer de werkelijkheid benadert, tot leven komt. En bij zijn voorbeelden is dat ook duidelijk te zien. Toch voelt het nog dubbel om in bovenstaande tekening te gaan kleuren, een soort heiligschennis.. De tijd maakt de beslissing voor me... er ís geen tijd meer. Misschien maak ik er een afdruk van op aquarelpapier om te oefenen.
Het aapje op mijn schouder (een stemmetje dat altijd met me meedenkt) zegt: het gezicht is wat ronder, en hoe komt het dat de iPad zo hoog ligt? Ik zeg tegen het aapje: Inderdaad, de volgende keer beter naar de verhoudingen kijken, en het is logisch dat je de weg kwijt raakt als het kind steeds beweegt.. Later is ze meer naar beneden gezakt.

884-collectie-veren

Samen met een paar mede-studenten van de SketchBookSkool ben ik deze week begonnen aan de volgende opdracht: teken een verzameling (collection).
Nou heb ik natuurlijk veel collecties, ben een verzamelaar-pur-sang, maar er zijn nog maar weinig collecties waar wat bij komt. Van mijn verzameling veertjes kan ik echter geen genoeg krijgen. Vanochtend zag ik weer een twintigtal veertjes van een vogeltje, dat is gegrepen door een van de Vlaamse Gaaien of misschien wel door een poes.

Het papier in mijn journal is geen echt aquarelpapier, daarom ben ik maar eerst gaan tekenen. Heel Zen, al die streepjes tekenen. De kleuren zijn niet precies zoals ik ze bedoeld had.

883-kleurstudie-blauw

Oeps. De foto is wel erg slecht geworden (klik erop voor een groter beeld). Op mijn oude iPhone ziet het er veel beter uit.

De bedoeling is misschien wel duidelijk. Ik heb de tekeningen gescand en afgedrukt op mijn laserprinter op aquarelpapier. Daardoor kon ik vrij oefenen met verf. In dit geval heb ik wat gouache toegevoegd. Er is wel iets raars met óf het papier óf met de printer. Er is namelijk een soort wasstreep op het papier waardoor er geen verf blijft plakken. En dat is net in de luchten. Een condensstreep van een vliegtuig?

882-DenHaag

Afgelopen zondag waren mijn vriendin Y. en ik op een treinreisje naar Den Haag, inclusief een High Tea bij Schlemmer. We zijn er beiden geboren, maar voor mij geeft Den Haag niet meer het 'ik kom thuis'-gevoel. Daarvoor ben ik er te lang weg. Ik zat in de derde klas van de HBS toen we gingen verhuizen. Mijn vriendin heeft er tot haar trouwen gewoond.
Voor mij is Den Haag een stad met persoonlijke historie vol belevenissen en familieverhalen.
We waren via Venlo gereisd, Y. stapt op in Boxmeer en ik kom uit het Zuiden. Om 13:00 hadden we de High Tea afgesproken, we kregen een bord vol lekkers, en om 13:15 hadden we het al op. Haha. Haagse porties! We zijn nog op de Antiekmarkt geweest en in het winterpaleis van Koningin-moeder Emma in Paleis Lange Voorhout bij een tentoonstelling van Escher. Wonderlijk mooi, het was zo lang geleden dat ik iets van hem gezien had. Helaas waren de meeste werken niet de originele, maar meer een foto ervan. Het gebouw was ook de moeite waard. Gek genoeg wist ik niet dat hij zo veel houtsnedes had gemaakt. Ik krijg er zelf ook zin in.
Omdat het zulk mooi weer was zijn we blijven plakken op het Plein. Gewoon een terrasje bij De Haagsche Kluis. Terwijl mijn vriendin de foto's van mijn vakantie bekeek, heb ik de tekening gemaakt met de Pigma Micron 08. Koning Willem de Eerste stond er met een hond aan zijn voeten. Het is gek, want ik zag iets onder zijn mantel, het kon geen schoen zijn. Het bleek dus later de staart van de hond te zijn. Jaja, als je het niet getekend hebt, heb je het niet gezien (een of ander spreekwoord). Helaas plakten de lindenbomen, want deze pagina blijft een beetje plakken. Ook nu weer twijfel om kleur toe te voegen.
Morgen maar weer eens met kleur spelen...

881-Maastricht

Afgelopen zaterdag ben ik naar Maastricht gegaan. Een Kumuluscollegaatje wilde op een terras even bijpraten en ik wilde de tentoonstelling in Centre Céramique over Japanse prenten zien. Ook bleek er een fototentoonstelling te hangen waar ik erg van heb genoten.
Ik was eerder dan afgesproken en ik had tijd om op de nieuwe loopbrug over de Maas (zal ongetwijfeld een naam hebben), drie vergezichten te tekenen met mijn Micron 08. De pen begint al een beetje te 'stotteren', maar dat is handig om dunnere lijntjes te maken. 
Het was warm en zonnig, maar door de wind waaide het koud. Bovendien heb ik er bijna twee uur gestaan. Was blij dat ik mijn vest bij me had!
Ook bij deze tekening twijfelde ik of ik er kleur aan zou toevoegen. Ook deze tekening heb ik aar gescand om het op een ander tijdstip te proberen. Maar dan wil ik wel printen op A4-aquarelpapier (weer een experiment).

880-logeetje

Mijn bijna-A4-journal (uitspreken op zijn engels) is nog lang niet vol, ik ga dus elke dag gewoon verder.
Afgelopen vrijdag had ik een logeetje, kleindochter L.
Ze lag tussen de kussens en de dekbedden. Ik heb meteen getekend met de Micron 08, en ik heb getwijfeld of ik er kleur bij zou doen. Ze had zo'n mooi blauw nachthemdje aan, en de pastelkleurtjes van de kussens waren ook erg vrolijk. Ik heb de tekening gescand en ga hem later nog eens inkleuren.
Ik ken dit kind, ze wil nog wel eens plotseling omdraaien, maar dit keer bleef ze netjes liggen. Het was dan ook al bedtijd voor mij.

879-SBS19

Hier heb ik weer twee dagen over gedaan. Eerst opruimen, dan een tekening, ingekleurd met waterverf en afgemaakt met kleurpotlood. Ik ben op een kruk gaan zitten, omdat het een lange zit zou worden.
Dit is de laatste tekening voor de SketchbookSkool. Tot 4 juli het volgende semester begint zijn de cursisten aan hun lot over gelaten. We hebben Lifetime Access tot de cursus gekregen. Zo kan ik altijd weer de video's zien. Ondertussen zijn een paar studenten binnen de besloten Facebookgroep een eigen onderdeel gestart. Twee mensen (Klass Klowns) geven een opdracht en als je daar aan mee wilt doen dan post je je bericht met een bepaald woord en een # ervoor. Handig, want zo kun je 'zoeken' op dat woord. Elke vrijdag begint een nieuwe 'opdracht'.

878-SBS18

Op Moederdag kreeg ik een kleinkind op een bezoek, die natuurlijk ook wilde schilderen. Het gaf mij de kans weer eens te experimenteren met aquarelverf, gouache en kleurpotlood, en daarover weer water. Heerlijk genieten van een kunstenaar in de dop, en lekker met kleur werken. Moet ik maar eens vaker doen, zeker met al die regen de laatste tijd.

877-SBS17-keuken

(klik op de tekening om hem te vergroten)

In de laatste week van de SketchBookSkool was de opdracht van leraar Tommy Kane:
teken je keuken, teken langzaam en neem er de tijd voor, kijk naar details en kijk of je nog meer details kunt tekenen.
Voor mij is het tekenen van details een prettig genoegen. Is het juist niet de kunst met zo min mogelijk lijnen zoveel mogelijk weer te geven?
Maar ik ben de laatste die een experiment uit de weg gaat, dus ben ik op een kruk in de keuken gaan zitten, nadat ik een beetje had opgeruimd natuurlijk.
Over de tekening heb ik al twee uur gedaan. Daarna kwam een aquarellaag van drie kwartier. Op de laatste foto heb ik nog drie kwartier gedaan over het toevoegen van kleurpotlood (Vincent van Gogh). Bij elkaar heb ik 3,5 uur gewerkt. Tommy Kane doet soms wel eens 6-8 uur! over een tekening. 
Ik vond het niet gemakkelijk om de vanillekleurige muur en de crèmekleurige keukenkastjes weer te geven. Eigenlijk vind ik het net Anton Pieckstijl ;(
Morgen begin ik aan de andere kant..

876-SBS16-Spetters

Afgelopen zondag heb ik mijn vader bewonderd, die in een bandje speelt, De Spetters.
Hij is 84 en speelt bas op de gitaar, met af en toe wat gitaarwerk ertussendoor.
Ze speelden allerlei muziek van 14:00 tot 16:45, met een kleine pauze.
De kleur heb ik later toegevoegd. De linker saxofonist vind ik de best gelukte..
Mijn pa, die lijkt helaas niet. Gelukkig heb ik nog foto's.

875-SBS15

En toen was ik weer thuis. Ben die avond naar de schaapjes gelopen. Het schaap dat ligt loopt heel moeilijk, en ik kon haar gemakkelijk tekenen. Maar ik kwam erachter dat ik door de donkere koppen hun ogen niet kon zien. Lastig. Ze liepen ook steeds verder weg.
Witte schapen zijn gemakkelijker te tekenen dan zwarte. Pas toen de witte lammetjes dichterbij kwamen kon ik pas echt goed zien hoe hun ogen aan de zijkant van de kop zaten en hoe de oren aan hun kop geplakt zaten.
Het schaapje met de vogel was heel grappig de vogel achterna aan het lopen.
De Pentel brushpen was eigenlijk iets te grof voor dit werk.
Om er iets vrolijkers van te maken heb ik er kleuren bij geverfd.

874-SBS14

Op vrijdag is er weer een nieuwe lerares bij de SketchbookSkool, Roz Stendahl... Ze raadt ons aan dieren te tekenen in een Natuurhistorisch Museum. Of als alternatief een natuurgetrouw speelgoedbeest van het merk Schleich. Dat heb ik hier niet op mijn vakantieadres. Alleen bewegende kinderen, en een Spaanse tortelduif, op zoek naar broodkruimels van het ontbijt. Jongste kleindochter lag even stil op een salontafel, even maar...

873-SBS13

En dan zit je daar, op je vakantie-adres, je kind en kleinkinderen liggen al in bed en je hebt een huiswerkopdracht...
Ik ben maar wat flessen en papiertjes gaan natekenen. Niet allemaal even goed gelukt, maar we zijn nog steeds aan het oefenen.

872-SBS12

Elke dag naar het strand is een feest voor mij, het brengt mijn jeugd naar boven. Boven de zee hangt een soort atmosfeer/wolk. Daardoor komt de zon een half uur later pas echt 'op'. De kleinkinderen genoten net zoveel als ik. Met de oudste heb ik heel lang meegedeind met de hoge golven. Er zwommen kleine visjes rond en tussen de kunstmatige rotsen van deze baai (er waren er nog drie aangelegd) liepen zwarte krabbetjes rond. Het strand lag 95 treden lager dan de boulevard. Ik had ze geteld, die treden. De temperatuur lag tussen de 26 en 28 graden, maar door de wind kon het af en toe wel wat frsijes aanvoelen. Liggend op onze matjes was het heerlijk warm weer.

871-SBS11

Zomaar een boom, gezien vanaf het balkon van mijn vakantieadres. Het was goed kijken naar hoe de takken zich vertakten. Een hoop telwerk, maar wel leuk om te doen.
Als ondergrond een collage van oude papiertjes en wat aquarelverf.

870-SBS10

Op het strand heeft tweede kleindochter L. deze collectie van steenfiguren gemaakt. De kleinste is 16 cm, de grootste 60 cm. Gemaakt van gevonden stenen, die er in de baaien bij Playa del Inglès genoeg liggen. De zon kwam recht van boven, moest een beetje improviseren toen ik foto's heb genomen. Want ze konden niet mee, die kunstwerken.

Heb getekend met een vulpotlood van Faber-Castell.