1862-onweer

Net voor bedtijd heb ik met bewondering gekeken naar het heftige onweer, veilig, droog, vanuit de kamers boven. Maar toen het met bakken uit de lucht kwam, ben ik toch naar de kelder gegaan voor een inspectie. Helaas zag ik hoe snel kelder-2 onder water liep, ook kelder-1 kreeg last en kelder-3 een beetje... ik was meteen begonnen met waterzuigen.. manlief hielp mee.. en gelukkig kon hij de waterpomp in werking stellen. Al met al lag ik pas om 02:00 in bed.

1861-fietstocht

1860-kwikstaart

Eindelijk had ik tijd om de Witte Kwikstaart te tekenen. Hij lag dood te wezen in een bijna lege hal.

In al mijn enthousiasme heb ik hem in plastic gewikkeld en binnen gelegd. Bijna een week later begon het geheel toch te stinken..

In de schemering, op de tuintafel, met een mond-en neuskapje op en met handschoentjes aan als het nodig was, heb ik dit vogeltje getekend. Wat ik me afvraag? Dat er zo weinig wit te zien is!

1859-kustleven

Zo ziet de kust eruit bij Cadzand -Bad. Er wordt gewerkt, heel hard gewerkt! Drie appartementenblokken worden hier gebouwd. Door de rode daken in de omgeving lijkt het een beetje op Knokke, dat is hier niet zo ver vandaan natuurlijk.

We zijn naar het strand geweest. Uit de wind, verscholen achter een strandhuisje, heeft kleinzoon B. van kleindochter L. geleerd wat zand was. Zo schattig! En ja, hij heeft het ook geproefd!

Er kropen honderden gestreepte duizendpoten rond; schijnbaar doelloos? De vogels genoten er wel van.

Na een spelletje Kamelenrace was het goed toeven op de bank.

1858-zeelucht

Van ziekenhuislucht, via auto-interieurlucht naar zeelucht. Heerlijk wandelen langs het strand bij Cadzand-Bad! Ik mag logeren bij de kleinkinderen. Ben benieuwd of we morgen op het strand kunnen zitten.

1857-resultaatCamelia

Kijk, nu zie je wel het blauw van de rode (!) bloemblaadjes van de Camelia (of Camellia). Zie ook: 

http://patriciacoors.blogspot.nl/2018/04/1852-camelia-experiment.html?m=1

Helaas weet ik niet meer welke ik eerst gestreken heb en dan gewassen, en welk lapje eerst gewassen en dan gestreken is. De bladeren die er als een zwarte tekening tussen zitten zijn van een ander experiment tien jaar geleden. Daarbij heb ik verse bladeren met een hamer op de stof getimmerd, zodat het groen afgegeven wordt. In de loop der jaren is het allemaal bruin geworden.

1856-teabagtrio

Hoe sloom! Deze foto heb ik ook gepost in Instagram @patriciacoors. Maar daar wordt de foto vierkant weergegeven, waardoor het originele theezakje haast niet te zien is. Ach ja, je leert elke dag weer. 99,9% van de theezakjes heb ik zelf gedronken. Deze heb ik van mijn schoonzus gekregen, voor mij dus een reden om in een bepaald café in Nijmegen deze thee te gaan drinken!

Als grapje heb ik er eentje voor haar getekend.

Hoewel mijn collectie erg uitgebreid is, wisselt de kwaliteit nogal tussen de theezakjes. Ik merk dat ik voorkeuren heb. Als het zakje wat saai is, dan schuif ik het zakje naar achter in mijn stapel. Als ik minder tijd heb dan kan ik zo’n zakje tekenen. Tenslotte heb ik nog 80 dagen te gaan.

1855-beroemd?

Van een vriendin kreeg ik deze foto opgestuurd! We stonden in de Telegraaf in de VRIJ-bijlage van 21 april! Het artikel dat erbij hoort gaat over de Urban Sketchers van Nederland. Wij waren in Den Haag toen we gefotografeerd werden. En bescheiden als ik was heb ik mijn boekje in de tas laten zitten. Hmmm. 

Ondertussen was ik al vroeg op pad met manlief, en daarna nog sjouwen met afval naar het milieupark.

Hier zie je mijn pogingen om een neus te tekenen in een bus op een erg hobbelige weg.

Is dit nu ook Urban Sketching?

1854-kussenproject

Omdat het nog niet echt lukt met mijn stoel heb ik ondertussen drie lapjes stof besteld bij Bagsoflove.nl. Tussen de bedrijven door (lees: tussen mijn fietstochten door) heb ik er kussens van genaaid. Nu nog een wat dikker kussen zoeken om erin te stoppen. Heb ik weer een reden om op de fiets te stappen, toch?

1853-fietsrondje

Het was zulk mooi weer dat ik tóch maar naar mijn quiltvriendinnen in Mönchengladbach ben gegaan. Met de fiets natuurlijk; wind tegen op de heenweg (38 km), wind mee op de terugweg (35 km). 

In de schaduw (ik zag ergens dat het 29 graden was) hebben we presentjes gemaakt voor de eerste 200 bezoekers van onze tentoonstelling in Noord Groningen op 8-10 juni.

Kleine gevouwen zelfgeverfde stoffen met de naam van onze tentoonstelling (Altes Bewahren).

1852-camelia-experiment

Wat doe je met de afgevallen knop van een Camelia? Niet zomaar een Camelia, maar die van mijn moeder! In de vriezer had ik nog twee lapjes die in een soort beits waren gedrenkt. Zal nog opzoeken welke beits dit is. Ik ben de blaadjes gaan hameren, daarbij heb ik per ongeluk ook de stof een beetje beschadigd. Links zie je het natte lapje met de prachtige paarse kleur van de geplette bloemblaadjes. 

Hoe groot was mijn teleurstelling toen ik van het fietsen terugkwam en de boel geel en beuiniggroen was opgedroogd. Gebleekt door de zon? Je ziet het eerste resultaat rechtsonder aan de linkerkant. 

Omdat er nóg een bloemknop onder de vaas lag kreeg ik de gelegenheid om nog eens te hameren. Zie foto rechtsonder, uiterst rechtsonder. Wordt vervolgd, eerst beslissen of ik eerst ga wassen of strijken en dan wassen?

1851-kussenproject

Omdat mijn stoel nog niet klaar is, heb ik drie paneeltjes van 50x50  af laten drukken op chenille.

Op de stofjesmarkt heb ik een bijpassend achterkantje gekocht, zodat ik ze kan gaan naaien. 

Ze zijn wel erg wit van kleur, maar je leeft maar een keer, toch?

1850-dag15

Morgen is het dag 15 van mijn Instagramproject #100sketchedteabags in het kader van #the100dayproject die op 3 april begon.

Hier zie je (in slecht licht, excuses) een theezakje met het origineel en het theezaklabeltje.

Toevallig stond er nog een spreuk op, die heb ik ook maar opgeschreven.

Hoewel ik best veel kleuren potlood heb, heb ik haast nooit precies de kleur die ik nodig heb.

Ik heb al geïnvesteerd in een roze en een koperkleurig potlood van Faber Castell. Ook merk ik dat de Vincent van Goghpotloden soms harde stukken bevatten met minder kleur. Eigenlijk zou ik er met water overheen moeten; het zijn tenslotte aquarelpotloden, maar ik laat het nog maar even zo. Ook merk ik dat het papier ook uitmaakt voor een beter resultaat. Mijn oefenvel laat veel meer kleur zien. Hmm, dat weet ik dan voor een volgend project. Voorlopig ga ik door met roeien met de riemen die ik heb. Nog 85 te gaan, voorlopig, want ik heb nog wel veel meer theezakjes...

Ik ben wel aan het ‘voorwerken’. Het is nu al een rustpuntje van de dag aan het worden. Even kleuren  brengt inderdaad rust. Ik heb er nog geen gescand, eens kijken wat dát doet met de kwaliteit van het plaatje.

1849-miniNikki2

Hier nog een beter zicht op de nog onvoltooide miniNikki. Nee, het zijn niet de oogjes die je ziet, maar de lichtbruine vlekjes bóven de nog niet geverfde ogen. Want hoe schilder je donkerbruine ogen in een zwarte kop?

1848-miniNikki

Vandaag was ik in de Smeltkroes in Nijmegen voor een workshop Tinned Animals bij Doesjka Bramlage, een illustratrice (www.illustratiesenzo.nl). 

Het was de bedoeling dat je een dier ging maken van ijzerdraad, papier-maché en acrylverf.

Het was hard werken om mijn hondje Nikki gestalte te geven, en als ik meer tijd had dan zou ze een wat gladder vel hebben gekregen. Ook met het schilderen ben ik nog niet klaar. Dat moet helaas nog even wachten. 16 Juni geeft ze nog een keer de workshop...

1847-magneet

Een paar van mijn werkjes met als thema: 

De steken worden door een punt op het vlak magnetisch aangetrokken.

Gabi Mett heeft op haar blog sinds 14 weken een opdracht geformuleerd.

Met de groep Grenzenlo(o)s hebben we vandaag in het zonnetje (ja, in Mönchengladbach scheen wél de zon) lekker zitten experimenteren en spelen. Zo mag de hele zomer zijn!

1846-MagischeMiniaturen

Geen foto van een Magisch Miniatuur hier; kijk maar op de website van het Catharijne-conventmuseum in Utrecht. Wél wat probeersels die we mochten maken tijdens de tentoonstelling. 

Stempelen, stickeren en overtrekken. Kleuren kon ook, maar daar hadden we even geen geduld voor.

Er waren zalen met erg weinig licht; sommige boeken waren digitaal te bekijken. Er waren films en je kon ruiken aan zo’n boek. Nou ja, niet echt, wat wcverfrisser in een doosje en ruiken maar (appel, lavendel of gemaaid gras). De ogen van vriendin Y en mezelf waren erg moe door het turen in slecht licht. Linksonder zie je een van de vier moderne tapijten met symbolen van nu. Wat een leuk idee!

Middeleeuwse getijden- en gebedenboeken hebben me altijd betoverd. Ik hou ook van klein, en van details. Eens maak ik ook zo’n boekje voor mezelf. Eerst maar eens oefenen op de fijne bloemenrand (Gent-Brugse rand) en op een initiaal..

1845-WijzeLeeftijd

Vandaag is een van de leden van Grenzenlo(o)s 80 jaar geworden. Gefeliciteerd, H.!

Het is zó leuk om te spelen met de getekende hondjes en ik ga er zeker kleine stickertjes mee maken. 

1844-SketchDayDenHaag

#usknederland 
Om te gillen! Ik had deze foto gepost op Facebook met de tekst: 'Lijkt het een beetje?' erbij. Nu pas zie ik dat mijn tekening helemaal onscherp is. Sorry, sorry, sorry. Ik zal het vanavond of morgen maar scannen voor een beter resultaat.
De Urban Sketchers van Den Haag hadden erg hun best gedaan voor een goede organisatie van deze SketchDay. De zon was de kers op de taart. Heerlijk genieten van de warmte en de rust in deze grote stad, waar ik geboren ben. Ben ik toch een stadsmens als ik geniet van het gezoem van de terrassen, af en toe een krijsende meeuw, die de frietjes eerder heeft te pakken dan de stadsduiven, mensen kijken in alle maten en vormen? Ik kan er op zo'n mooie dag geen genoeg van krijgen.
Uiteraard liep ik tegen diverse uitdagingen aan; hoe kom ik aan de juiste kleur, hoe krijg ik een gebouw weer een beetje geloofwaardig, hoe krijg ik die mensjes getekend, hoe komt die ene man aan het been van zijn buurvrouw, waarom krijg ik die scooter er niet helemaal op? Deze problemen vielen in het water bij het probleem van collega A., die haar verfdoos op een vorige schetslocatie was vergeten. Gelukkig waren we met velen die dag, en zijn haar spullen bewaard gebleven.

(klik op de foto voor een vergroting)

Hier zitten we na afloop bij elkaar, op het Plein, de Urban Sketchers van Nederland en die van Den Haag..

1843-buitenhangwasdag

Er bestaat ‘rokjesdag’ en ‘vlaggetjesdag’, maar voor mij bestaat er ook ‘buitenhangwasdag’. Gisteren was het de eerste dag dat ik mijn was buiten kon ophangen. Heerlijk weer ook om te fietsen. De rit ging naar Venray, waar een Pasar Malam werd gehouden. Ik was er vroeg, het was er nog ongezellig rustig. Maar de live-muziek was hartverwarmend. Toen de tweede band ging spelen werd het oorverdovend. Mijn beloning van 44 km met windkracht 5 tegenwind fietsen? Een portie martabak telor (soort omelet met groentevulling), ter plekke gemaakte minicakejes en pisang molen (stukje banaan in deeg). Van de 88 gefietst kilometers heb ik er 4 gefietst zonder batterij. Ik hoop niet dat het een trend gaat worden deze zomer en dat de batterij het toch zeker 99 km gaat volhouden. Want het is echt heel zwaar fietsen, alsof er iemand op de rem gaat staan.

1842-quiltsteek

Zoals ik al voorspeld had, is mijn nieuwste quilt op plaatsen erg dik.

Daarom heb ik besloten om de blokken machinaal te quilten met quiltsteek 27. Ik gebruik in kleur verlopend garen, van blauw naar geel en weer terug. Het is een geduldwerkje en ik verspreid dit over enkele dagen. Het gaat mooi weer worden en dat betekent: fietsen of in de tuin werken!

1841-100dayproject

#the100dayproject #100sketchedteabags #colourpencil

In een opwelling ben ik dinsdag begonnen aan een 100 dagen durend project, zie the100dayproject.org.

Mijn project is het tekenen van alle theezakjes in mijn verzameling. 99,9 Procent van de getrokken thee heb ik zelf opgedronken. 

Het werd tijd dat ik het hoekje bij de bank, waar deze verzameling ‘woonde’, eens ging opruimen.

Omdat ik benieuwd was of ik er wel 100 verschillende had, ben ik ze gaan sorteren. 

Het positieve is, dat ik er 100 heb, het negatieve is, dat ik er veel meer dan 100 heb. Hmmm, zal ik ze allemaal tekenen? En ga ik gewoon door met verzamelen? Meer vragen dan ik wil, maar de antwoorden zullen ongetwijfeld komen.

Ik maak ze allemaal met mijn Vincent van Goghkleurpotloden in een simpel vierkant boekje van Flying Tiger. Ik heb er minstens nog eentje nodig. Dat wordt shoppen over 48 dagen..

Ik laat ze af en toe hier zien. De rest staat op Instagram (patriciacoors).

1840-logcabin

Eigenlijk is dit geen echte logcabin-quilt. Het haardvuur is niet een rood vierkantje, maar een stukje geborduurd tafelkleed dat ik gevonden heb. Bovendien wilde ik hem asymmetrisch maken, maar ik heb er toch nog een reep stof aan de linkerkant van het blok tegenaan genaaid. Nu nog de blokken netjes op maat maken en aan elkaar naaien. Ik ben blij dat hij al zo ver klaar is. Het resultaat valt me een beetje tegen. Komt dat door de kleuren? Of omdat het zo druk is? Heb ik er te lang over zitten nadenken? Ik maak hem wel af en kijk dan wel weer. Een bestemming heb ik er al voor (tuintafel), dus ik moet hem nog vierkantachtig maken door repen aan de zijkant te naaien. Quilten is een ander probleem, er zitten erg dikke stoffen tussen, die niet zo fijn door te rijgen zijn. Hmmm.

1839-paasstress

Op het laatste moment kwamen de kleindochters tóch op bezoek om eieren te zoeken. Geen probleem, dacht ik, dan koop ik even wat chocolade eitjes. Dat bleek dus erg moeilijk te zijn.. alleen nog een zakje ‘grote-mensen’chocolade met vreemde smaakjes en gelukkig ook iets voor kinderen. Het waren echt de laatste zakjes! Verstoppen werd geen uitdaging, het vinden wel, want de donkere eitjes waren goed gecamoufleerd. Het duurde even, maar de dames hebben lol gehad en wij ook.

De vreemde-smaakjeschocolade liggen nu verleidelijk in een bakje op tafel. Hoe lang zou het duren voordat het leeg is?

1838-bundeltje

Dit kleinkind staat bekend om zijn drie kwartierslaapjes. Maar gisteren belandde hij na de fles op mijn arm en viel in slaap. Ik durfde drie kwartier niet te bewegen, na een uur had ik zoiets: als hij nu wakker wordt is het goed, maar na wegleggen bleef hij slapen. Uiteindelijk heeft hij 2,5 uur geslapen. Wel in een gekke houding, beentjes over de rand, soort ingebakerd in een patchworkdekentje (is van zijn moeder geweest). Ik heb hem eindelijk kunnen tekenen.

En nu is hij weg en de vloer ligt vol met speelgoed.

1837-opPas(s)en

Helaas regende het op onze oma-kleinzoonwandeling vanochtend.

Hij ligt nu op mijn arm te slapen. Zodoende heb ik even tijd voor een blogje. Ik durf niet te bewegen en we zakken steeds meer onderuit.