932-wessel-mania

Foto is niet zo goed, maar het geeft een idee wat ik vanaf zondag gedaan heb.

Wessel de hond (zoals mijn kleindochters het zeggen) logeert een paar daagjes bij ons. Vanavond gaat hij weer terug naar zijn baasje, mijn oudste nicht. Speciaal voor dit hondenproject heb ik een boekje gemaakt met Fabriano tekenpapier (200 gr). Met mijn Parker vulpen met zwarte en later blauwzwarte inkt heb ik het steeds in de buurt gehad om wat schetsjes te maken van deze zwarte labrador. Het was me al opgevallen dat een zwarte hond tekenen niet zo eenvoudig is. Hij loopt niet rond met een 'spotlight'. 

In de lege ruimtes heb ik onze avonturen opgeschreven, en aantekeningen gemaakt. Het boekje moet nog vol vandaag, dus ben ik nog wel even bezig.
Zie ook blog over boekje.

931-iPadlezer

Daar ga je dan, vol goede moed, met een nieuw kleurtje inkt (Herbin, kleur Lie de Thé) in een nieuwe vulpen. Je begint aan de tekening, en halverwege zakt je onderwerp weg áchter de iPad. Nu klopt de hele tekening niet meer. Toch ben ik blijven tekenen in deze ene lijn. Het is zoals het is. Later heb ik er een hand van papier aan toegevoegd, zodat je een deel kan afschermen. Ik heb ook gemerkt dat je met die ene lijn ook schaduwen aan kan brengen.

930-one-line2

In de ban van de inkt. Ben naar de stad geweest om twee goedkope vulpennen te kopen, zodat ik nog twee kleurtjes van mijn voorraad kon aanspreken.
Als twee voorwerpen heb ik mijn tuingereedschap gekozen.
Dat was nog niet zo gemakkelijk, zal er maar geen foto van de knipschaar naast leggen, dan vallen de verschillen teveel op. Omdat ik toch nieuwsgierig was naar de kwaliteit van de inkt (Visconti, kleur Sepia) heb ik met water de lijn hier en daar 'opgelost'. 
O ja, het kader is ook een ideetje van Brenda Swanson.

929-one-line1

Voor de derde week in Sketchbookskool hebben we Brenda Swenson. 
Als huiswerk moeten we tekenen in één lijn (pen niet van papier halen), eerst 1 voorwerp, dan 2 en dan 3 voorwerpen. Pff, dat is niet eenvoudig. En de vierde uitdaging is waterverf toevoegen aan een tekening met drie voorwerpen, waarbij de pen wateroplosbaar is. Weet nog niet wat ik daarvoor zal tekenen. Hier heb ik een kannetje getekend. Ik ga wél over dezelfde lijn als dat niet anders kan. 
Het grappige is, dat ik meteen onderzoek gedaan heb naar dit kannetje. Leve internet! Als ingedrukt (!) merkteken staat er onderop de naam Davenport met een geschilderd cijfer 13 en een nauwelijks zichtbaar ingedrukt anker. Het moet gemaakt zijn tussen 1793 en 1882 in Engeland. De fabriek is later overgestapt op gestempelde merken. Ben heel trots op mijn vondst in een rommelwinkeltje. Nu nog een kenner raadplegen, om mijn vermoedens te bevestigen.

928-aap19

Het blauw van deze negentiende aap is een beetje overdreven, maar dat geeft niet. Ik vond hem wel stoer en heb hem een meditatie-houding gegeven om zijn zachte kant te kunnen laten zien. Deze aap is via een vriendin naar een zieke mevrouw gegaan.

927-boekjes

Het boekje dat je gisteren gezien hebt, is het boekje met de lichtgrijze kaft. Het is genaaid met de Koptische steek, met een enkele draad chirurgisch garen. Mijn eerste probeersel!
Het bruine boekje eronder (A5-formaat) heb ik ook gemaakt met de Koptische steek, maar nu met een dubbele draad linnen. De kaft is beplakt met dun leer en van binnen met Nepalees papier (Fairtrade). Het papier is gemaakt van 200 grams Fabriano. Het zou dus een ideaal boekje moeten zijn om in te tekenen en te verven. Wordt vervolgd, dus.

926-boekje-herinnering-oom

Vorige week ging ik met de trein naar Amsterdam, waar ik mijn zieke oom ging bezoeken. Ik wilde onderweg gaan tekenen en had wat losse velletjes bij me. Op het vertrekstation besloot ik er tóch een boekje van te maken. Heb driftig de blaadjes gevouwen en ben gaan tekenen. Pas de volgende dag heb ik er een boekje van genaaid, daarover morgen meer. Ook heb ik toen wat kleur toegevoegd.
Op de eerste tekening zie je een medereiziger. Was gebiologeerd door zijn kapsel. Sinds het WK Voetbal zag ik dit kapsel overal in het straatbeeld bij jongens en bij meisjes.
Omdat ik te vroeg was (dit wist ik) heb ik voor het Centraal Station de tweede schets gemaakt. Zoals bij alle tekeningen in dit boekje heb ik afgeluisterde uitspraken opgeschreven. Zo hoorde ik een Amsterdamse inlichtingenmevrouw tegen engelssprekende toeristen zeggen dat er nog drie uur wachttijd was voor het Anne Frankmuseum en dat het was uitverkocht. 
Toen ik bij het Hospice aankwam heb ik op een bankje in de schaduw van een boom, een broodje gegeten en heb de derde tekening gemaakt. Later bleek dat ik de kamer van mijn oom op de tweede etage ook had getekend. In het boekje staan nog meer tekeningen, ook die van mijn slapende oom.
Hij is gisteren overleden. 

925-selfie3

Ben blij dat deze week van selfies maken voor Sketchbookskool voorbij is. Valt niet mee om jezelf in de spiegel te bekijken en er ook nog iets moois van te maken. Rechtsboven en de gekleurde-potloodversie zijn nagetekend van mijn Facebookfoto. 
Bij de tekening linksboven ging ik opeens spiegelschrift schrijven (van rechts naar links). Dat heb ik sinds mijn jeugd niet meer gedaan. Hilarisch!
De bovenste twee zijn met een lijn getekend (pen niet van papier).
Tja, en de gelijkenis is nog steeds ver te zoeken. Af en toe zit er wel iets in wat lijkt.
Maar ja, zoals Kimon Nicolaïdes zei "The sooner you make five thousand mistakes, the sooner you will be able to correct them." Of zoiets..

924-nog-een-huisje

Voor een aangetrouwd nichtje heb ik een astrologiekaartje gemaakt. Ze wilde het zelf. Hoop dat ze het leuk vindt. Als je niet zo thuis bent in je eigen horoscoop dan is het misschien alleen maar een leuk kaartje. Achterop staan weer persoonlijke aantekeningen over haar horoscoop.

923-oneliner

Ben toch een beetje verslaafd aan het tekenen met mijn vulpen in één lijn. Moest weer snel werken, want je weet maar nooit wanneer de dames er genoeg van hebben.

922-selfie2

De week is nog niet voorbij en ik ben nog steeds een strijd met mezelf aan het voeren. Het lukt me in geen honderd jaar om een gelijkend portret te tekenen. Natuurlijk maak ik het mezelf wel moeilijk door nog steeds met die ene lijn te werken in niet uit te gummen inkt. 
De eerste was op een ochtend gemaakt. 
De tweede als een ultieme poging tot eenvoud, waarbij ik als vanouds de tekst in spiegelschrift heb geschreven. Als kind deed ik dat heel vaak.
De derde is nagetekend van mijn foto van Facebook, maar ook daar gaat het fout.
Voor de vierde heb ik mijn bril afgezet en heb in een spiegeltje mijn ogen proberen te tekenen. Waarom zijn ze niet even groot? Het is een ramp!

921-selfie-1

De tweede week van het tweede semester in SketchbookSkool gaat over het tekenen van jezelf, in de vorm van een selfie. In mijn geval ben ik voor een spiegel gaan zitten, en heb de tekening in één lijn gemaakt, zonder de pen van het papier te halen. Daarbij was ik aan het worstelen met de vulpen en nieuwe inkt die ik erin had (Faber-Castell, kleur Stone Grey). Af en toe 'stotterde' de lijn en dat kwam wel goed uit, hoewel ik nu een kei ben in het heen en weer bewegen van de pen over reeds gemaakte lijnen. De bril is een prima 'weggetje' om de ogen te doen. Helaas is de inkt niet watervast, terwijl ik hem daar wel voor heb gekocht. Ook de combinatie met de vulpen is niet optimaal. Misschein moet ik een Faber-Castellvulpen gaan kopen (als die bestaan).
Wie het is op de tekening.... ik heb geen flauw idee.

920-schriftje

Om mijn illustraties te kunnen verluchtigen met mooie letters, ben ik me een beetje gaan verdiepen in het schrijven en verzamelen van letters die ik zou kunnen gebruiken. Ik haal de letters uit reclame en van producten. Zo krijg ik niet een heel alfabet bij elkaar, maar losse letters die ik in een versierd schriftje aan het verzamelen ben.
Toen ik in het klein de letters van het alfabet had opgeschreven bleek dat ik een fout had gemaakt. Ik? Een fout? Jazeker, in plaats van 'UVW' had ik opgeschreven 'UWV'. Ik kwam er uiteraard pas achter toen ik de pagina met de W's niet kon vinden. Ben ik na bijna twee jaar werkloosheid al zó dement aan het worden?

919-cadeautje

Had zin om weer een astrologiekaartje te maken, en er deed zich meteen een gelegenheid voor. Een vriendin werd zestig (let op de postzegel), ze heeft een poes en is geboren in Nederlands-Indië. Achterop dit kaartje heb ik met kleine letters dit deel van haar horoscoop geschreven. Ik voelde me net een monnik toen ik deze kleine lettertjes (zonder fouten) moest schrijven. 
Ik heb gewerkt op 300 grams papier van Strathmore, heel glad en prima om op te tekenen.

918-tijdnood

En daar sta je dan, nog niks getekend, en je moet al naar bed. Dagboek mee, een pen en een beeld. Dan maar een snelle schets om oog- en handcoördinatie te oefenen. Dit koperen beeldje is waarschijnlijk van Shiva en Parvati, het staat al jaren op de piano. Zij zijn goden uit het Hindoeïsme en de ouders van Ganesha (de god met het olifantenhoofd) en nog een zoon. Misschien breng ik er nog een laagje kleur op aan. Of misschien mag een van mijn kleinkinderen dit kleuren?

917-vrolijk

Nog steeds verliefd op de blauwe inkt heb ik mijn kleindochter J. proberen na te tekenen. Ze wilde niet meer blijven zitten (en eten), helaas. Op correspondentiekaarten heb ik af en toe wat getekend. Deze heb ik uitgeknipt en in mijn journal geplakt op een stuk geverfde bladzijde. De pen glijdt nog fijner op reeds natgemaakt papier.

916-Veere

Deze had ik nog niet laten zien. Ik wilde iets met water doen en liep die dag toevallig in Veere, waar op de muur (zie pijl) een bordje staat hoe hoog het water stond tijdens de watersnoodramp in 1953, 31 januari-1 februari.
Omdat ik zelf geen goede foto had heb ik deze opgezocht op de website van de Campveerse Toren. De tekening is gemaakt met inkt van J. Herbin, in de kleur Blue Pervenche. Het is grappig hoe ik aan deze kleur kom. Ik was in een vulpennenwinkel in Tilburg, La Couronne du Comte. En ik had al inktpatronen in een gewenste kleur van J. Herbin in mijn hand, toen een man binnenstormde, twee doosjes meenam, betaalde en verdween. Ik dacht toen: dat moet een mooie kleur zijn. En dat is het ook. De inktpatronen zitten in mijn oude vulpen van de middelbare school, een Mont Blanc Carrera. Het ding valt helemaal uit elkaar en ik durf hem niet te vervoeren, maar op het juiste papier glijdt hij als vanouds. Hoeveel heb ik wel niet geschreven met deze pen!
Helaas is deze inkt niet watervast, dus het is voorzichtig aan met waterverf toevoegen..

915-kijken

Het tweede semester (Seeing) begon met een oefening in het meditatief tekenen van een stuk toast. Dat was niet zo interessant om hier te laten zien. De tweede oefening heette Fast and Slow. Eerst met een grote kwast de contouren van een ingewikkeld object schilderen. Daarna met pennen en aflopende diktes steeds meer omtrekken en details toevoegen. Omdat het gisteren mooi weer was ben ik in de tuin gaan zitten met de motor. De eerste poging is niet helemaal gelukt, het was niet gemakkelijk om het vierkante formaat goed te vullen met een rechthoekig voorwerp.
Daarom heb ik op een gewoon stuk papier nogmaals de oefening gedaan. Bijna goed, zou ik zeggen. Ik vind de techniek ontzettend leuk, en het verbaast me dat ik er met de snelle manier niet heel veel naast zit.
De eerste tekning is 17x17 cm. De tweede is A4-formaat. Ter info: de motor is inderdaad helemaal zwart, met goudkleurige wielen. Eens kijken of iemand kan raden welk type dit is.

914-aapjes17-18

 Hier zitten ze dan, aapje 17 -de roze- en aapje 18 de grijspaarse.
Beiden zijn ze gemaakt van katoen. De roze heeft een linnen gezichtje en het lijfje is van een katoenen lintgaren. Ik vond het niet zo prettig breien, geef mij maar wol.
Ze zijn gevuld met fiberfill en zijn wasbaar. Maar ze zijn niet geschikt voor kleine kinderen. Door de grote gaten van het breiwerk komt de fiberfill er stiekem uit tevoorschijn.

 Aapje 17 van dichtbij.

 

Aapje 18 van dichtbij. Hij is iets steviger gevuld, maar ook kleiner dan aap 17. Vreemd, want het eerste katoenen exemplaar was juist veel langer geworden.

Aap 19 wordt binnenkort op de pennen gezet.

913-natuurdetail

Deze mestkevers leken niet echt samen te werken. Ja, in de natuur is het echt een Jij-of-ik-houding. Ik heb maar niet afgewacht wie er uiteindelijk met de poep vandoor ging. Verder op mijn wandeling in het warme weer kwam ik nog een mestkever op zijn rug tegen. Ik heb hem overeind gedraaid, maar hij had moeite om  normaal te lopen. Ik heb hem nog drie keer geholpen en heb hem overgelaten aan de natuur.
 

Elke keer als ik deze nachtvlinder zie kan ik niet op haar naam komen, maar het is me toch weer gelukt. Dit is de Phegeavlinder, en nu kan ik ook dagvlinders en nachtvlinders herkennen aan hun voelsprieten. Als ze klein topjes hebben dan zijn het dagvlinders.

Voor mij was dit een nieuwe soort, het waren er heel veel die me langs het bospad begeleidden. Dit is het Koevinkje. Het lijkt haast batik op zijn vleugels.
Er was nog een andere vlinder die ik heb opgezocht, Groot Dikkopje, maar die was al gevlogen voordat ik er een foto van had kunnen maken.

912-Hulp-aap

Dit aapje mocht mee op reis, zodat ik hem eens goed kon tekenen. Hij houdt al jaren mijn pillen vast. Ik was er in de avond aan begonnen bij lamplicht, maar de schaduwen heb ik in de ochtendzon gemaakt. Ik kon toen ook beter zien hoe dit beeldje in elkaar zat. 
Bladzijde is 17x17 cm, getekend met mijn fijnste viltstift (0.3), en ingekleurd met Winsor & Newtonverf.

911-aap1

Jaren heeft deze aap op mijn koelkast gehangen. Het was een selfie gemaakt door een Makaak in een Indonesisch reservaat. Maar toen ik het ging Googlen kwam ik bij opmerkingen van een mevrouw die zei dat dit geen lach was maar een grijns van Angst. Oeps. Dat had ik niet gedacht. Ik heb hem maar vereeuwigd in mijn journal als symbool voor 'dat niet alles is zoals je denkt'. Tekening is 5 bij 8 cm, gemaakt met vulpen.

910-acrylplezier

Het blijft stressen om een kleinkind met acryl te laten werken, maar ze vindt het zó leuk. Ze heeft drie schilderijtjes gemaakt, waarvan ik er uiteraard een heb gehouden. Ze zit nu in de fase van het in gekleurde rijtjes vol schilderen van het doekje. Mengen gebeurt per ongeluk. Ze is steeds verrukt als ze oker op het doek zet, want dan roept ze "goud". Gelukkig heb ik knoeischortjes in alle maten in huis. Omdat ik het zonde vind om alle verf weg te gooien, heb ik mijn vulpentekening ingekleurd terwijl ze al bezig was (ja ja vooruitziende blik). Ook heb ik losse papiertjes van verf voorzien met de bedoeling daar een boekje van te maken (nog geen tijd voor gehad).

909-Wessel2

Wessel is de hond van mijn tante, en toen die overleed verhuisde hij naar haar dochter, mijn nicht A. Eigenlijk is hij een hulphond, maar als hij los loopt kan hij opeens heel slecht horen. Aan het eind van de maand mag hij een tijdje bij ons logeren. En dan moet ik hem weer de oude commando's leren als Zit, Blijf, Af, Naast en Braaf. Dat wordt hard werken. Hopelijk regent het dan niet, want dan krijg ik al die natte pootjes in huis. (;)