2988-BenDeTelKwijt

Weet niet meer hoeveel ik er heb gemaakt. Het maakt ook niet uit, ik ga gewoon door totdat ik het niet meer leuk vind. Omdat ze zo snel te maken zijn, heb ik er vanochtend twee gemaakt. Toen pas ben ik begonnen aan het verven van het tuinhuis. 

2987-paarsepeen

Kon het niet laten om een kilootje paarse peen te kopen en te koken om op te eten. Van de schillen en het afval heb ik een kleurbad gemaakt. Dit zijn voorlopig de eerste resultaten. Wat er nu in de solar dye-potjes zit is ook spannend van kleur. Wordt vervolgd.

2986-totnutoe

Ben nog steeds bezig om vierkantjes van 22 bij 22 cm te maken in de kleuren van Guatamalaanse stoffen. Ik heb nu drie lapjes waar ik wat bij kan maken. Uit de stofjeskisten van Grenzenlo(o)s heb ik ongegeneerd lapjes mogen kiezen. Daar moet ik het maar mee doen. Ik heb nu 17 vierkantjes, en meer komen er nog. Op de linkerfoto zie je de twee linkerrijen van mijn hand. Dan komen er twee rijen van A. Zij heeft nog wel even werk om daar een geheel van te maken. Ons gezamenlijk project is niet echt gezamenlijk meer op deze manier. Wellicht vinden we nog een oplossing. 

2985-herfstzon

Als de zon op je collage schijnt wordt het nóg kleurrijker! Er zitten ook bloemblaadjes tussen van de geraniums, die nog steeds bloeien. Ook de klimop in de bomen bloeit weer. Dan krijgen ze waarschijnlijk ook nieuwe besjes. Er komen warme dagen aan!

2984-meer

De laatste vijf blokken die ik gemaakt heb voor het project van Grenzenlo(o)s worden steeds vrolijker. Dat komt waarschijnlijk ook door de oranje stof uit Guatemala (linksboven van het viertal en de onderste).

2983-kleurig

Heb nog wat vruchtjes van de Kardinaalsmuts op mijn herfstcollage geplakt. Een tip van een vriendin: ze zijn giftig! Heb het kleindochter Z. verteld, en ze kon het meteen aan opa door vertellen. Zó lief. Nou blijkt dat de hele plant giftig is; en mijn hele tuin staat vol. 

Ben nog verder gegaan om nieuwe blokken te maken. Ik wilde experimenteren met ‘minder zwart-wit’ en ‘grotere stukken stof gebruiken, dus minder naden’. Helaas, het had meteen een rem op mijn flow. Het lukte me niet meer om inspirerende blokken te maken. Wat nu? Morgen maar eens weer zónder deze regels naaien. Ik heb nog zoveel kleurige lapjes. Ben nog op zoek naar dezelfde kleurige lapjes met bloemenmotieven! Wordt vervolgd.

2982-Wassenberg

Was gisteren op de fiets naar Wassenberg (D) gegaan. Ritje van bijna vijftig kilometer met heerlijk weer en iets teveel wind. In de ‘Turm’ (toren) was een expositie van o.a. Marleen Hansen. Was benieuwd naar deze plek, misschien is het een idee voor onze groep Grenzenlo(o)s? Maar toen ik eraan kwam, moest ik eerst heel veel trappen op. En ook in de toren waren er drie etages. De gehandicaptenlift buiten doet het niet altijd, en de exposanten hebben veel moeten sjouwen over de trappen. Er is wel een trage lift binnen de toren zelf. Hierboven zie je de derde etage met het meeste licht.

De bovenste twee zijn van de eerste etage, ook een mooie hoge ruimte. En de onderste twee foto’s zijn van de tweede etage. De toren is prachtig gerestaureerd en kan gratis verhuurd worden aan exposanten, maar ik twijfel nog. Teveel trappen voor ons en ons bezoek?

2981-herfst

Met kleindochter Z. wat blaadjes verzameld voor een herfstcollage. De kardinaalsmutsjes plak ik er nog op, het moet eerst nog drogen.

2980-oefening

Linksonder was het ‘oude’ blok, rechtsonder het nieuwe. Behalve op een witte ondergrond heb ik digitaal ook een zwarte en rode ondergrond gebruikt.

2979-vroeg

Moest erg vroeg op pad, maar kreeg dit als een cadeautje. Je hoort me niet klagen.

Vierenveertig jaar geleden waren we hier, in mijn ouders huis en tuin, om ons huwelijk te vieren. Het huis is vandaag gefotografeerd. Nu wachten op de juiste papieren voordat het huis op Funda komt.

Had vanochtend opeens een haiku:

Vierenveertig jaar

In lief en leed al samen

Dankbaar genieten 

En gisteren van de aller, allerlaatste lapjes nog een blok kunnen maken. Maar misschien vervang ik de ‘linkerkant’?

2978-verrassend

Het blok rechtsboven vond ik niet goed. Heb het veranderd, zie hieronder.

Deze blokken van 20x20 cm zijn het begin van een groepswerk van Grenzenlo(o)s. We hebben ons laten inspireren door de katoenen losgeweven stof uit Guatemala. Priscilla Bianchi maakt er heel mooi werk mee. Het wordt wel een beetje ‘Winky’, maar het eindresultaat zal mooi zijn. Gelukkig hoef ik ze niet aan elkaar te naaien (hoop ik).

2977-TPF2022-b

Nog even nagenieten van het TextielPlusFestival. Ik was erg gecharmeerd van het werk van de Textielgroep QS2. Zoveel verschillend werk! Dit is van Liesbeth Ouwerkerk, met de naaimachine genaaide portretten uit de Oudheid. Klik voor meer.

Frida Berntsen was de enige die iets met cyanotype deed. Deze belgische jonge vrouw had een van haar grote cyanotypes laten weven door een belgisch bedrijf. Je kon het alvast kopen, maar ik schrok van de prijs. Ze had op school een UV-lamp die grote doeken of papier kon beschijnen. Tja, ik doe het maar met de zon. Klik voor meer.

Niet goed te zien, maar hier bindt een japanse mevrouw een van haar studenten 'vast' met touwen op een bepaalde manier. Nou, ik kon er niet naar kijken hoor. Het heet Shibari. Klik of liever luister voor meer. 

Toevallig kwam ik Ans Verdijk tegen, mijn docent in 2005 op de vooropleiding van de Kunstacademie. (Nee, ik was niet door, omdat ik al teveel gevormd was, hahaha. Ze konden me niets meer leren daar.) Zij was nu  jurylid bij de wedstrijd, en ik heb me laten vertellen waarom de twee kunstwerken het geworden zijn. Tja, tegen zoveel deskundigheid kan ik niet op. Zij ziet zoveel meer. 

Nog meer over het TextielPlusfestival? klik hier.
 

2976-tussendoortje

Terwijl ik in het huis bezig was voor de verjaardag van mijn lief en poogde een vegetarische ragout te maken, zag ik hoe het licht de keuken binnenviel.
Heb meteen mijn voorbewerkte lapjes voor cyanotype gehaald. Ik heb ze op de grond gelegd, zie linksonder. De bovenste was de schaduw van de uienmand, op de onderste heb ik een mandarijnennetje gelegd. Af en toe verhuisde ik de lapjes, de zon draait immers om het huis.
Totdat (rechtsonder) de zon helemaal weg was. Misschien hebben de lapjes er twintig minuten gelegen. Na het wassen en drogen kreeg ik het resultaat bovenin. Het netje is prachtig afgedrukt, het mandje was uiteindelijk te donker. Maar voor een stiekem tussendoorproject mag ik niet klagen. Omdat de keukendeur naar de tuin op een kiertje stond kreeg ik ook even bezoek van een koolmees. Gelukkig kon hij de weg naar buiten weer vinden, hoewel ik nog wat poepjes heb moeten wegvegen op het aanrecht. Heb trouwens weer een idee voor als de zon weer gaat schijnen!

2975-TPF2022

TPF2022 staat voor het Textielplus festival van 2022 in het Autotron in Rosmalen. Gisteren ben ik er heen geweest. Niet alleen voor inspiratie maar ook om mensen te ontmoeten. Dat is allemaal gelukt en ik kwam met volle tassen terug. Hierboven zie je een kleine collectie bijzondere beelden.

Van boven naar beneden van links naar rechts:

.Linda de Beer, ik hou van haar op planten geïnspireerde tere werken

.Margreet Heijs, schitterend hoe ze een paar kanten kleedjes omtovert in een vrouwenlijf 

.Karin Linders, ze blijft maar doorgaan met het bouwen van betekenisvolle textiele werken

.Inge Bosman, ze heeft een schitterend gewaad gemaakt met losse lapjes

.Mendi Mashayedi, een man die kunstige kleding maakt van gestoomd triplex (of dunner) en leer.

.Flox den Hartog Jager met haar met de naaimachine getekende mensen

.Ellis Schoonhoven hangt hier een werkje van mij op, ze is van de nieuwe creatieven

.Irma Frijlink, met een beeldverhaal over de oorlog in de Oektaïne.

.Jolanda Drukker-Murray, met een levende en dode kat.

Op de stand van Ellis Schoonhoven van de nieuwe creatieven mocht mijn borduurwerkje ook hangen. Het is het Ankh-teken rechtsonder!

2974-eindresultaten

Dit zijn de eindresultaten van de zomer. Een paar lapjes hebben door het overlijden van mijn pa onbedoeld drie maanden in het Solar dye-potje gezeten. Een strengetje katoen is daardoor helemaal uit elkaar gevallen. De rest lijkt de lange tijd overleefd te hebben. De kralen die erbij zaten hebben de verf ‘klus’ ook overleefd. Heb er wel wat amber-olie bijgegooid. Nu ruiken ze (ook na het wassen) lekker. 

Note to self: check of de foto’s van goede kwaliteit zijn. Ze lijken wat onscherp?

2973-begin-en-einde

Het begin van de nieuwe serie, twee lapjes per plant na één uur koken en twee lapjes in dezelfde vloeistof na een nacht afkoelen. 

En dit zijn dan de laatste kleuren van de Japanse indigo en de avocado. Eigenlijk zijn ze samen best mooi. 

2972-Nieuwestart

Eindelijk weer eens tijd genomen om mijn nieuwe serie verfexperimenten te doen. Moest de tafel wel verhuizen naar een zonniger plekje. In de herfst en winter is de helft van de tuin in de schaduw door het hoge gebouw bij de buren. Hier zijn drie series met Salvia officinalis, Salvia rosmarinus en Cladonia portentosa. In het Nederlands: salie, rozemarijn en open rendiermos. Er zitten ook houten kralen in.

Auf Deutsch: salbei, rosmarin und rentierflechte

2971-avondwerk

Tot de avond nog bezig geweest om katoen en linnen in soja te weken en te drogen. Die stofjes heb ik nodig voor mijn verfexperimenten. Het was gisteren volle maan en ik zag hem opkomen toen ik over een brug fietste. Heb hem niet meer gezien totdat ik mijn stofjes binnenhaalde. Er zit nu maanenergie in zullen we maar zeggen. 

2970-bakexperiment

Omdat de kleinzonen hier slapen ben ik gezwicht voor een experiment. Ze hadden de in Ribeauvillé gekochte bakvormpjes gevonden, en daar moesten we dan koekjes van maken. Uit een Franse supermarkt had ik nog een kant en klaar bladerdeeg meegenomen. Die moest ook gebruikt worden. Nog wat chocolade erbij en pruimenjam voor de oogjes. Beetje geduld en het was klaar! Zelf heb ik nog in glazen potjes een rest van dit deeg gecombineerd met echte pruimen. Dat smaakte ook wel.

2969-verrassingen

Het moest er maar eens van komen. Verfpotjes die al voor de dood van mijn vader al geopend moesten worden, gingen open. In het voorjaar heb ik ook IJslands mos uit de Zwitserse Jura gekregen. Dat ging toen in een afgesloten ammonia-badje en mocht nu ook open. Rechtsonder zie je het mos koken (lekker in de buitenlucht). Rechtsboven zie je de kralen die nog in de vergeten potjes zaten. Links zie je de kleurige lapjes drogen. De donkerbruine komen uit de IJslands mos-pan! Dat belooft wat voor de volgende verfbaden. Spannend.

2968-Ankh

Dit is het Anch of Ankh-teken, een Egyptisch symbool voor levenskruis. Het is geborduurd met gouddraad op met koffie geverfd katoen. Niet mijn mooiste borduursel, het was de eerste keer dat ik zoiets doe, maar het resultaat mag er zijn. Het hoort bij een project van de Nieuwe Creatieven in Nijmegen. Die gaan een tempel bouwen van textiel. De borduursels komen aan de binnenkant. Het zal nog wel even duren voordat het werk er een plekje kan krijgen. Er is nog wat draad over en er zat een extra lapje bij, dus nu mag ik voor mezelf ook iets borduren. Misschien wat kleiners, dan is er plek voor twee?

Gisteren was ik bij een vriendin. Haar zieke, oude hond lag naast haar op de bank. Ik moest er van huilen. Zó zielig. Ik heb gezien hoe hij tussen haar benen lopend, de weg kon vinden naar de tuin voor een plasje. Die avond ging het slechter en moest ze hem laten inslapen. 

Heb een haiku gemaakt:

Ach, op dierendag

heb ik hond Tuur nog geaaid.

‘s Avonds was hij dood

Wat zal het vreemd zijn

Geen hond om voor te zorgen

Je gaat hem missen

2967-baby

Al mijn vorige baby’s zijn nog niet af, maar de tijd laat zich niet stoppen. Daarom heb ik deze jongste familietelg alvast op papier gelegd en heb haar omtrek getekend met een potlood. Met de bijbehorende foto’s kan ik haar in stof uit gaan beelden. Inderdaad, eerst de vorige baby nog afmaken. Help, de tijd gaat te snel. Of heb ik te veel te doen?

2966-ontleden

Af en toe een boek ontleden is heerlijk rustgevend. Op Koningsdag had ik een Engels gedichtenboek van Moore gekocht omdat ik de buitenkant zo mooi vond. Bovendien stonden er een paar oude illustraties in. Heel voorzichtig heb ik geprobeerd om het boekblok te scheiden van de kaft. Bladzijde voor bladzijde heb ik het boek uit elkaar kunnen halen. Nu heb ik een paar stapeltjes; eentje met haast lege blaadjes, met volle blaadjes, met tekeningen en eentje met vloeipapier. Tijd voor nieuwe collages! Je ziet trouwens de regenboog die de kristal voor het zijraam de kamer ‘ingooit’. Kleindochter Z. had gisteren haar blote voeten in de ‘regenbogen op de grond’ gezet. Zó leuk om de kleintjes de wonderen van de natuur te tonen. Ik kan er van genieten, zíj ook.