Het werd geen fietstochtje gisteren, maar even oppassen en wandelen in de kou!
Niks zondagsrust op het industrieterrein. De buurman was bezig met deze herten. Geweldig! Hij heeft uitgelegd hoe hij ze maakt. De boomstammen komen van onze bomen. Hij heeft nu spijt dat hij de kleinere takken weg heeft gegooid.
Moest het even op foto zetten, de laatste blaadjes aan de berken aan de Baggersee! Is het geen mooie kleurencombinatie?
Deze gekregen Schoolflora was haast niet te redden. Toen ik het plakband verwijderde, viel het boek uit elkaar. Een ramp! Maar ik was verliefd op het blauw. Mijn eigen schoolflora is groen; moet nog ergens in een boekenkast staan. Eergisteren toch maar begonnen aan het repareren van dit boekje. Het resultaat staat hieronder.
Het zijn drie katernen geworden met gevonden papier en ‘echt’ pastel- en tekenpapier. Een lintje van batikstoffen houdt het boekje bij elkaar, en er zijn batik tabjes gelijmd op sommige pagina’s. Een stukje leer houdt alle kanten bij elkaar.
Note to self: hoe zit het met de breedte van de katernen? Nettere plaatsing van de gaatjes in de rug!
Het was op het nippertje, dit ritje op de fiets. Omdat ik de weg niet wist naar knooppunt 20 (in het Elmpterwald) moest ik een hoge berg op en fietste ik haast in de schemer in mijn eentje in het bos. Hmmm, niet zo slim dus. Gelukkig kwam ik weer in de bewoonde wereld en kon ik nog een mini-boodschapje doen en genieten van de roze wolken rond de zonsondergang. Wat wordt het toch weer snel donker!
Terwijl het boek in de vorige blogpost droogt, ben ik aan de volgende begonnen. Het boekblok, de inhoud met de pagina’s, is genaaid. Nu nog de rand aan de boven en onderkant borduren. Ook heb ik een bijpassend schutblad gevonden. Het papier is een beetje dun, maar ik hoop dat dat geen probleem is. Helaas ken ik niemand die me daarin raad kan geven. En dan nog... meestal doe ik wat ik zelf wil. Wordt vervolgd.
Daar gaan we weer! Ik kan het niet laten om nog twee boekjes te gaan naaien. Er ligt nóg een kaftje, een heel erg beschadigde, maar daarvoor heb ik nog geen inhoud. De bovenste heeft twee soorten papier en een paar batik bladzijden. Het lijkt me een ideaal boek om iets over Nederlands-Indië te verzamelen. Misschien teken ik er wel batikmotieven in? De onderste kaft is van een vooroorlogs boek, dat oma Nonnon (moeder van mijn vader) tweedehands in haar bezit kreeg. Deze heeft schitterend Fabriano F4 papier. Daar durf ik nog niets in te tekenen. Maar eerst eens kijken of mijn boekjes steeds netter genaaid worden.
Gisteren heb ik nog 37 kilometer gefietst. Eerst over de Duitse heide bij de Elmpter Schwalmbruch. Een paar dagen geleden heb ik eindelijk ook aan de overkant gefietst. Ik wil dat volgende week nog een keertje herhalen. Het einde van mijn ritje was in een koude wind, vol met kleine boodschappen. Het was erg druk in de stad Roermond, dus heb ik maar duurdere boodschappen gedaan bij een lokale groenteboer. Ik denk dat de mensen geen zin meer hebben in een Kock-down.
Vandaag heb ik mijn zelf verzonnen stekenlap afgemaakt. Het begon heel grof met een dikke draad borduurgaren. Het eindigde met twee draadjes! Gewoon twee fantasiebloemen.. met garen wat ik toevallig had liggen. Nu nog op zoek naar goede borduurnaalden!
Ter info: de borduurring heb ik niet gebruikt bij het borduren; het was een kleinere van mijn oma.
Ben even in de voetstappen van Jennifer Collier gestapt. Meer over haar: zie link
Ze plakt vier lagen patroonpapier (van de vorige eeuw) op elkaar. Naait er dan een jurkje van, kreukt het om onderdelen ervan om te kunnen draaien, en maakt er dan nog gehaakte randjes of een zakje op.
Ik wilde dit proberen en met mijn laatste restje PVA- lijm heb ik de laagjes op elkaar geplakt. Nu wachten tot het écht droog is. Even op zoek naar een voorbeeldje van een jurkje om na te maken.
Soms komen ideeën op het allerlaatste moment. Van een oud leren gebedenboek heb ik de kaft gebruikt om een nieuw boekje voor mezelf te maken. Omdat ik de binnenkant van de kaft wilde behouden heb ik er doorzichtig plastic op geplakt. Om het minder glimmend te maken heb ik een laagje transparante gesso aangebracht. Het idee van de sluiting met een Zeeuwse gesp kwam opeens naar boven. In 2008 of 9 heb ik dit bij een juwelier in Westkapelle gekocht, samen met mijn moeder. Eigenlijk is het elastiek misschien iets te strak, maar nu kan ik er zelfs een (nieuwe?) vulpen tussen schuiven. Ik ben er nog niet klaar voor om eraan te beginnen.
Gisteren heb ik nog even langs de Venekotensee gefietst; nog even genieten van de herfst.
Van gekregen stofjes en een waterdicht laken heb ik een lunchzakje gemaakt voor een van de kleinkinderen; denk de jongste. Ik wil de voering nog een keer testen in de was. Het linnen van de buitenkant heb ik niet van tevoren gewassen. Dat gaat nog een probleem worden.
Gisteren heb ik een vriendin van het ziekenhuis naar huis gereden. Ik mocht niet naar binnen, en heb in een half uurtje deze tekening in mijn journal gemaakt. Omdat het een nieuw boekje was, heb ik op de eerste pagina mijn teken- en schilderbenodigdheden getekend. Die is nog niet af... Bovenstaande tekening ook niet, maar ik laat het zo. Het ging op een gegeven moment zó hard regenen dat ik niets meer kon zien.
Dit weekend was er veel herrie in de tuin. Er werden een ‘paar’ bomen omgezaagd op ons grondgebied. Ik wist niet hoeveel. Het werden er zeven en ook een dood dennenbosje werd verwijderd. Ik heb het maar getekend. Ik kan er helemaal niet tegen als zulke dikke bomen weg moeten. Dat is een nadeel als je ‘maar’ op een industrieterrein woont. Heb mijn vogeltjes maar extra verwend.
Dit is de duizendste tekening sinds ik mijn tekeningen ben gaan nummeren. Ergens in 2014 ben ik begonnen. Ik heb er meer gemaakt, want ik heb ook aparte boekjes voor uitjes, reizen en losse projecten. Ooit wil ik een bestand maken waarin de nummers met het onderwerp verbonden zijn, zodat ik de tekening gemakkelijker kan terugvinden. Zal daarvoor ook de journals moeten nummeren of van een code voorzien.
Gisteren heb ik meegedaan met een Sketchday, georganiseerd door USKNL, de urban Sketchers van Nederland. Ben in de buurt gebleven. Dit is het Heier kapelletje. We mochten oefenen met grijstinten, maar met zoveel zon wilde ik de verkleurende lindebomen er ook op hebben. Ik kreeg het niet af.
(Eerste rij, vierde van links)
Na afloop hebben we in een Zoomsessie onze tekeningen getoond. Het was erg leuk om te doen. Ben ook nog steeds erg blij met mijn nieuwe telefoon. Geen angst dat de batterij leegloopt!
Gewoon, zomaar in een dag een boekje gemaakt van papier dat ik nog had liggen met stofjes die ik ook nog had. De buitenkant is gemaakt van een batikrok van mijn moeder. Sommige pagina’s hebben een verhaal. Zo heb ik computerprintpapier van toen ik nog in Venlo werkte, gebruikt. En patroonpapier van borduurwerk uit mijn moeders collectie. Maar er zitten ook papieren zakken tussen en oude landkaarten uit een atlas. Het is een junkjournal geworden voor een van mijn schoonzussen. Ze zal het zelf moeten vullen.
Soms komt het als een donderslag bij heldere hemel! Al een tijdje lag een van mijn streepjesquilts te wachten op een geschikte achterkant. Ik had er al stofjes voor gekocht. Toen ik door de gekregen stofjes ging van een overleden quiltvriendin, zag ik dat we dezelfde stof ongebruikt in ons bezit hadden. Het is niet de stof onderop de foto, maar eentje met dezelfde kleurstelling. Het maakte voor mij de keuze makkelijker om deze toch zeker 20 jaar oude stof te gebruiken. De lagen zijn al op elkaar vastgemaakt met spelden. Nu nog tijd vinden om te quilten. Kan ik ook nog even nadenken hoe ik dat ga doen...
Van restpapier heb ik 18 kleine schriftjes en boekjes gemaakt. Vier harmonicaboekjes, eentje met een suède omslag, twee met geverfd aquarelpapier en de rest met maagdelijk wit papier. Sommige moeten nog even in de klem. Alleen.... wat doe ik ermee? Weggeven?
Gisterochtend, nog in mijn ‘pyjama’, heb ik van restjes batik een etuitje gemaakt voor wat eenzame potloden.
Er is ook plaats voor een puntenslijper en een gum. Ik ben er superblij mee.
Toch nog onderweg geweest naar Duitsland. Op de terugweg heb ik deze foto genomen en een tikje bewerkt.
Op Instagram heb ik een filmpje kunnen posten; hier bij Blogger kan dat niet en moeten we het met foto’s doen.
Tussen de katernen (groepje pagina’s) heb ik met stof versierde stroken papier meegenaaid.
Hoewel mijn huidige journal nog niet vol is, en ik eigenlijk al een andere klaar had liggen, gaat dit schetsboek de volgende worden. In de donkere dagen voor Kerst kan ik met het geel en groen wel wat vrolijkheid gebruiken.
Note to self: meer geduld hebben, eerst de katernen onder een gewicht leggen! De katernen dichter op elkaar naaien, zodat het boekblok minder dik wordt. De pagina’s wat smaller maken. Ze steken nu uit, maar dat kan ook liggen aan het dikker worden van het boekblok. Naaien op een stuk stof is prettig. Draad kon helft korter. Pastelpapier als begin en eindblad werkt perfect.
Een van mijn hobby’s is het maken van boekjes. In dit geval komt de kaft van een gevonden boek. De inhoud maak ik van tekenpapier van verschillende diktes. En om het op te leuken heb ik van restjes papier en stof een soort tabs gemaakt. Zal er morgen wat foto’s van nemen. Het boek ligt nu te drogen. Moet wel eerlijk zijn. Het geheel is een beetje slordig afgewerkt. En hoewel ik niet zo van geel en groen hou, pastte deze kleuren wel beter bij de kaft.
Soms zie je op Instagram een mooi borduurwerkje, en dan denk je: dat kan ik ook. Nou, mooi niet... het borduren van een droog Ficusblad is haast niet te doen. Het materiaal is veel te dun en kwetsbaar. De boodschap is bedoeld voor jongste kleindochter. Zij stopt nog alles in haar mond.
Eindelijk heb ik een keuze kunnen maken voor de achtergrond en kan mijn streepjesquilt afgemaakt worden. De drie lagen worden voor het gemak aan elkaar gespeld. Als tussenvulling had ik nog wat katoen.
Helemaal vergeten om er tekst bij te zetten! Mijn tweede naam is verzamelaar! In de buurt is een veldje waar een boer wat bloemen gezaaid heeft, waarschijnlijk om de bodem te verbeteren. Er staan donkerpaarse malva’s en oranje goudsbloemen. Tja. En dan fiets ik er weer eens langs om wat te plukken. Voor een van de vele verfprojecten, die nog op de planning staan. Kunnen ze even drogen op de tafel.
Met de restjes heb ik nog twee boekjes genaaid. Voor de perfectionist in mij vind ik het jammer dat ik niet tot tien kan tellen. Ik had niet genoeg dezelfde voertuigen.
Ook zal ik de volgende keer tóch kiezen voor het lichtergekleurde linnen.
Note to self: naden zijn niet overal even dik, het plastic kan smelten, achteraf naden dichtnaaien is goed te doen, nog eens testen met knisperbladzijden.
Heb weer eens ruzie met Blogger. Als ik teveel foto’s upload, dan mislukt de ‘post’. Daarom maar alles in stukjes vertellen. Gisteren heb ik 42 kilometers gefietst in heerlijk weer. Nou ja, ik had wel harde wind tegen, de helft van de weg. Kijk maar eens hoe schuin dat zeilbootje gaat! Gelukkig ging ook af en toe de zon schijnen. Het zijn heerlijke Hollandse luchten! En ik kon mijn regenkleding testen, de laatste 11 kilometer! Ik wist dat mijn jas niet waterproof was, maar mijn fleecejas eronder hield de illusie in stand. De regenbroek daarentegen, mét aangenaaide ‘schoenen’ heeft zijn test doorstaan. Laat maar komen die herfst! Het was de warmste dag sinds jaren, maar die wind verpestte het wel een beetje.
Het liefst zitten we voor het raam, kijken naar buiten, doen situps op de vensterbank of maken geluidjes op het raam en de verwarming. Tenminste dat doet zíj. Ik moet zorgen dat ze niet valt als ze over de kussens weer op de bank kruipt. Gisteren mocht ik ook weer even. Toch zou ik willen dat ze kon zeggen wat ze wilde.
