839-Eat&Go

Dit is mijn laatste in de serie 'Mie' van Indonesische bami-gerechtjes. Het is 45x45 cm groot geworden. Schildertechnisch was deze best moeilijk omdat er veel witte letters in voorkwamen.
Papier is van Schut, de gladde variant en die bevalt me totaal niet. Het is veel te glad. Ik heb er nog vier vellen van, waar ik maar een andere (teken)bestemming voor ga vinden.

838-EcoKunst

Verrassing!
Vier collages van 70x100 cm, bestaande uit binnenkanten van gebruikte vensterenveloppen. Het kostte me twee dagen tijd om ze te organiseren en te plakken.
Het was een project dat me maanden van verzamelen kostte.
Wie wist dat er zulke mooie kleuren bestonden in enveloppen die we gewoon bij het oud papier gooien? Nu nog betere foto's maken en inlijsten, zodat ze wat beter beschermd worden. Ik had er op het laatste moment nog een reistas voor willen naaien, maar die bleek tóch te klein te zijn. Verkeerd gemeten ;(
Alleen weet ik niet waar ik ze kan ophangen, mijn muren zijn te klein...

837-geheimProject

Al een paar dagen ben ik ermee bezig: een 'geheim' project. Iets wat NU gemaakt moet worden. Wat je hier ziet zijn de overblijfsels van de voorbereidingen. Je krijgt er bijna Carpaal Tunnel Syndroom van (zoek maar op Google). Afgelopen maandag heb ik vier 'schilderijen' voorbereid. Ben benieuwd wanneer ik ze kan laten zien.

836-kraanvogels

Maandagmiddag was het weer zo ver. Ik hoorde het opeens.. De kraanvogels vlogen over, richting het noorden. Ik holde naar de camera, die ik voor de zekerheid weer eens had opgeladen en ging naar buiten. Helaas werd ik net op dat tijdstip gebeld door manlief (dus belangrijk!). De Canon 400D staat altijd op Manual, de instellingen stonden nog helemaal verkeerd, overbelicht. Het valt me nog mee wat de camera ervan gemaakt heeft. Moest met één hand bellen en met de andere een foto 'schieten'.

835-kompas5

Met de paarsblauwe rand erlangs lijkt mijn 'top' haast klaar. De donkere kleur geeft een mooie afsluiting. Helaas heeft de quilt niet de gewenste afmeting. Ergens ben ik de fout ingegaan bij de driehoekjes. Er waren driehoeken bij die net niet groot genoeg waren, en dat wreekt zich nu. De rand trekt ook een beetje aan één kant. 
Ik ben benieuwd wat er vanaf 11 maart (dan komen we weer bij elkaar als quiltbee) nog meer gaat gebeuren. Mijn salontafel was net niet groot genoeg om de bovenkant te fotograferen... wordt vervolgd.

834-kompas4

De volgende stap van het kompas is bijna af. Er moet nog een rand langs zoals de donkergroene rand. Helaas heb ik geen donkergroen meer in mijn overgebleven stofjes, wel groen gecombineerd met geel, maar dat oogt een beetje vreemd. Ik weet ook niet welke rand(en) er nog omheen kom(t)en. Uiteraard kan ik ook kiezen voor een andere stof uit mijn collectie. Ik laat het maar even bezinken. Straks weet ik wel een oplossing.

833-eten4

Daar liggen ze dan. Vijftien stapeltjes met servetten vol tekeningen van mijn eten.
Het zijn er 50 geworden, verdeeld over vijftien dagen. Sommige stapeltjes bestaan uit 1 servetje, sommige stapeltjes hebben er wel negen. Ik geloof dat ik rond de 17e februari verkeerd gedateerd heb...
Maar wat nu? Hoe ga ik dit presenteren?
Mijn quiltvriendinnen zien er wel een quilt in. Ik kan er een quilt van maken van 7 bij 7 servetjes losjes op de ondergrondstof.
Ik kan ze per stuk verkopen (haha, durf ik toch niet).
Ik kan er een boek van maken, maar dan moet ik ze toch eerst scannen. Dat was ik wel van plan.. Vandaag ga ik even naar mijn inlijsterij, benieuwd wat ze daar zeggen..

832-eten3

Even een vierluik van een paar maaltijden en tussendoortjes. De rol met servetjes nadert zijn einde en ik heb toch maar besloten niet meer verder te gaan. Tijd voor iets nieuws... En ik heb voorlopig genoeg 'werk' om ze allemaal te scannen. Bovendien wil ik nog een manier vinden om ze te bundelen.

831-voetjesdeken

Ooit begonnen in 1995, en nu afgemaakt in 2014. Voor mijn doen een grote quilt. Zo groot dat ik hem niet goed kon ophangen voor de foto.
Op de lichte banen zijn de voeten van mijn gezin gequilt, hierboven staat mijn pootje. Onze oudste dochter maakte toen graag een handstand en daarom zijn ook haar twee handen in de quilt verborgen. Ook 'verborgen' is een gestolen kus tussen mijn echtgenoot en mij. Hoe romantisch....

830-herinneringHenk

 Diep onder de indruk waren we na de begrafenis van onze oude vriend. 
Er waren foto's, zelfgemaakte bloemstukken, levende muziek, broer P. die de doedelzak speelde en een gedichtje van zijn moeder. Het was erg druk en er waren veel tranen. Wat wil je, hij was pas 56. Om het enigszins te verwerken heb ik een boekje gemaakt met verhaaltjes en tekeningen over een paar typerende gebeurtenissen.

 Van zelfgeschept papier heb ik drie katernen gemaakt en heb die vastgenaaid op een stuk blauw leer.

 Er zit een wikkelsluiting om heen, die door een gleufje geschoven moet worden. Een gevonden, verroest ringetje houdt het enigszins vast.

Hier een voorbeeldje van de verschillende bladzijden. Het papier was dik genoeg om met de Sakura-pen op beide kanten van het papier te kunnen tekenen en schrijven. Het 'bloedde' niet door.

829-Rendang

Dit is de tweede aquarel in de serie 'Mie'.
Het is heel erg leuk om een dekseltje van 10 bij 10 cm op te blazen tot 40 bij 40 cm. Dit keer heb ik Arches papier gebruikt van 300 gram. Het vlees vind ik goed gelukt, de bami is te onduidelijk. Wie weet kan ik straks bij de toko een derde Mie-gerecht vinden.

828-eten2

Ach ja, een nieuwe serie is geboren en bijna ten einde, want mijn servetjes zijn bijna op.
Ik weet waar ik nog zo'n rol kan kopen, dus misschien komt er wel een tweede serie.
De katoenen servetjes zijn 11 bij 11 cm en liggen niet helemaal recht, omdat ze scheef zijn afgesneden. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is grappig als mensen gaan raden wat er op het bord ligt. Meestal hebben ze het goed geraden. Zegt dat iets over mijn tekenkunst?
Getekend met een Sakura-pen met archival ink, dikte 0,45 mm.

827-vriend

Vandaag wordt een oude vriend van ons begraven.

Hij had een oude BMW zijspan waarmee hij vaker capriolen mee uithaalde. En elke hond die hij had moest mee in het bakje. Eigenlijk lachte hij altijd als wij hem zagen, maar dat was vroeger. Later kreeg hij vaker last van zijn rug en dat was geen pretje.

Wat blijft zijn onze verhalen en herinneringen. 

826-eten1

Om bewuster bezig te zijn met Eten ben ik begonnen met een serie borden en bakjes met mijn portie eten erop en erin. Het valt niet mee om eerst te tekenen en dan pas te mogen eten. Het brengt me wel weer terug bij mijn grote liefde, het Tekenen.

De foto is een beetje donker geworden. Waar is de zon?

De tekeningen zijn gemaakt met een Pigma Micron 05 van Sakura. Ik heb ze getekend op stoffen servetjes van 11x11 cm, die opgerold zijn en afscheurbaar omdat ze een rubber/plastic? rand hebben. Daar door rafelen ze niet, maar zijn ze wel een beetje scheef. Als de servetten op zijn, is de serie afgelopen. Wordt vervolgd dus...

825-snelle-bami

Terwijl ik op mijn twee computers een virusscan laat draaien, schrijf ik deze weblog op mijn iPad. Ik ben blij met alles wat digitaal kan, maar nu had ik een probleem volgens de ING. De eindtentoonstelling bij Kumulus gaat over Food. In deze serie heb ik ook een 45x45 cm grote aquarel van een Indonesische variant van fastfood: een bamisoepje.

Ik geloof niet dat er erg veel gezonds in zit, veel zout, wat vet, wat gedroogde groente en kip... De aquarel is gemaakt op papier dat ik niet ken. Het bobbelde heel erg. Het is maar een oefening... Een hele leuke oefening.

824-herinnering-mam

Het is alweer twee jaar geleden dat mijn moeder overleed. Wat gaat de tijd toch snel.
Omdat ik nu helemaal in de 'huisjes'-beleving zit heb ik voor haar een huisje gemaakt, op 12x16 cm.
Ze hield van bloemen, kunst, engelen en de natuur. Het huisje op de achtergrond staat symbool voor de bezoekjes aan steden, winkeltjes en markten. Het open vogelkooitje moet erbij, ze hield niet van vogeltjes die gevangen zaten. Als ik aan haar denk dan zie ik de kleur roze voor me, misschien niet zo fel meer in haar laatste tijd, maar roze staat ook voor mijn kleinkinderen, die af en toe nog om haar moeten huilen. Zou ze er stiekem in hun dromen langsgaan?

Het engeltje rechtsboven zingt, en staat symbool voor het condoleancekaartje van een unieke tante die eind vorig jaar zelf overleed..
Tante P. schreef:
Adieu Syl
Vlieg maar naar de hoogste verten en Zing....
Zing daar maar je mooiste lied

Laatst was ik op de computer op zoek naar foto's van haar, niet alleen naar de laatste foto's, maar ook naar eerdere waarop ze lachend staat afgebeeld. Ik werd er toch stil van.

823-kompas3

Omdat ik de driehoeken wat kaal vond heb ik met de restjes stof van het kompas kleine rondjes geappliceerd. Ze zijn niet erg mooi rond geworden omdat ik ze op een plakbaar vlies genaaid heb met de naaimachine. Met de hand zouden ze mooier geworden zijn. Bovendien plakte de vlieseline niet (meer?). Op internet zijn nog meer manieren om cirkels te appliceren. Als ik wat meer tijd heb ga ik daar ook eens mee experimenteren.
 

822-NegendeHuis

Voor een nichtje dat jarig is heb ik een astrologiekaartje gemaakt. Dit is het Negende Huis, waar studie, reizen en visie op de wereld verbeeld worden. De persoonlijke uitleg heb ik op de achterkant geschreven. 

Dit kaartje is 8 bij 10 cm groot.