2216-serie-zoetigheid

De helft van deze taartjes heb ik gegeten; de andere helft heeft mijn betere helft opgesmikkeld.

2215-buikslaapje

Hij is alweer vier weken oud! Tevreden slapend op zijn buik, in een soort dekentje als een klein holletje. 

2214-toevallig

Toevallig kwam ik achter de naam van dit Duitse gebak. Het heet Holländer Kirschtorte.

Boven en onderop zit bladerdeeg. Bovenop een glazuurlaagje suiker en vruchtensmaak met een toefje slagroom. Onderop een laag (zure) kersen. Middenin een laagje cake geflankeerd door lagen slagroom. Aan de rugzijde wat geschaafde amandelen.

Hoe het smaakt? 

Géén idee. Mijn eega heeft de laatste twee taartjes opgegeten.

2213-rust

(De foto vertekent een beetje; de linkerbladzijde ligt wat hoger dan de rechter).

Het was niet zo eenvoudig om dit kereltje in inkt neer te zetten.

Wat een vreemd hoofd heeft hij hier, hihi.

Toen hij op zijn buik werd gelegd sliep hij veel beter. Zijn armpjes zwaaien niet meer in het rond.

Gisteren heb ik dit 25 dagen oude kind een glimlachje kunnen ontlokken. Wat schattig!

2212-snoepzondag

Deze bedekte kersenvlaai met kaneelsuiker bovenop heb ik vandaag opgegeten.

Heerlijk fris!

Mijn eega heeft dit taartstukje gegeten. Hij was van Duitse makelij en viel steeds om, topzwaar en wellicht wat smal gesneden? Ik moest snel werken, en achteraf had ik er toch twee van moeten kopen. Hij rook wel weg lekker!

2211-ontwerpfase

Ben er nog niet uit, bij mijn laatste ontwerp; hier wat tekeningen. 

Wil ik shockeren, of wil ik het ‘lief’ houden?

Gelukkig heb ik nog twee maanden....

2210-werk-in-wording

Check! Weer een onderdeel af van mijn 4711-kunstwerk. Het is natuurlijk nog de vraag of het een kunstwerk wórdt. Het is in ieder geval een object waarin de Eau de Cologne 4711 een grote rol speelt naast mijn oma Ger. Terwijl ik aan het ‘voetstuk’ bezig ben, stromen er nog talloze gedachten over de ‘finishing-touch’ door me heen. Daarover later meer...

2209-vogelrij

Vogel(v)rij. (Katoen, roest, 37cm x 19 cm)

Dit werk komt te hangen op onze tentoonstelling in de ECI in Roermond van 7-2-2030 t/m 1-3-2020.

Binnenkort komen we met onze groep Grenzenlo(o)s weer bij elkaar en ik ben hard aan het werk om de roestwerken af te krijgen. Na de kerst ga ik alles van haakjes voorzien, dat is ook nog een boel werk.

2208-voortgang

Ondertussen ben ik hard bezig om mijn beloofde textiele werken af te maken.

Dit werk hoort bij een gezamenlijk project van de groep Grenzenlo(o)s, waarbij eenieder een ander mag weergeven in steekjes en stof.

Ik gebruik oud linnen, zijde, oud en nieuw katoen en zelfgeverfde stoffen. Ook de zak met oud kant is ‘geraadpleegd’.

Let niet op de schaduw van mijn telefoon en hand, maar zó ziet het er voorlopig uit. Ik heb dit project te lang uitgesteld en ben blij dat ik nu in de borduurfase ben. Wordt vervolgd!

Dit werk komt te hangen op de tentoonstelling Fabric Walk in de ECI in Roermond van 7 februari 2020- 1 maart 2020!

2207-snoeperijen

Vijf en een half jaar geleden heb ik 100 tekeningen van eetmomenten gemaakt op kleine stoffen servetjes. Getekend met een fineliner. 

Dit weekend heb ik er weer eens twee getekend. 

Omdat mijn eigen bakker geen echte taartjes met vruchten meer maakt, kwam ik in de verleiding om ‘vreemd’ te gaan bij een andere bakker. Kleine vlaaitjes tekenen vind ik niet zo spannend, hoewel ze wel thuishoren in deze nieuwe serie. 

2206-wachtkamer

Pas toen ik deze tekening fotografeerde viel het me op dat deze mannen hun armen en benen op dezelfde manier hebben neergezet. In NLP noemen we dat ‘rapport’, de mannen hebben onbewust contact.

Ja, de man links ziet er iets te jong uit voor zijn 94 jaar. De man rechts is zijn zoon.

Ik heb ze onopvallend getekend, maar toen we in gesprek kwamen, heb ik ze de tekening laten zien.

2205-feest

Kijk eens hoe leuk dit kerstlammetje is! Of is het een lammetjes-engel?

En nóg eentje maar nu met een kerstboompje op haar hoofd. 

En dan die leuke tasjes!

Ik ben ze op de Textielbeurs in Den Bosch tegen het lijf gelopen. Ze zijn van kunstenares Karin van der Linden. Hieronder zie je een typisch kunstwerk van haar.

Ik kan hier uren naar kijken. Het is inspirerend en overweldigend!

2204-ontmoeting

Mijn pa (links) was laatst een oud-buurman (rechts) tegenkomen, die hem wél herkende.

Deze man is 25 jaar geleden als vluchteling uit Afghanistan naar Nederland gekomen.

Hij heeft met drie anderen in een vluchtelingenopvanghuis gezeten, naast mijn ouders.

Hij heet Qader Shafiq. Hieronder vind je een stukje van zijn hand over deze ontmoeting.

Zie ook https://m.youtube.com/watch?v=b-SKVDQj0eo (film van Michel Holla over een reis van Arnon Grunberg en Qadek Shafiq)

Op het feest van mijn 90-jarige vader heeft hij zijn laatste boek gegeven.

Nu keert de rust weer terug in het huis van mijn ouders. Er waren zestig mensen aanwezig geweest. Een gekkenhuis! Vijf vlaaien, drie spekkoeken, catering voor vijftig mensen, stroom viel twee keer uit, een tent voor de deur, dresscode: batik, televisie van slag omdat een geluidsbox was aangesloten, familie uit het Westen, een Afghaanse schrijver op bezoek, minstens een half uur met jongste kleinzoon op de arm... wat zou het leukste geweest zijn?

2203-laatstebabyspam

Deze foto heeft zijn moeder gemaakt. De kleuren heb ik zelf verzonnen.

Niet helemaal waarheidsgetrouw. En hij lijkt ook niet helemaal, maar het bijkleuren met kleurpotlood voelt aan als strelen met je hand.. 

Ik was vandaag op het Textielfestival in Den Bosch, maar daarover morgen meer...

2202-babyspam

Weer een aquarel in deze serie van baby-tekeningen!

Het blijven voor mij oefeningen in afstand, verhoudingen, donker-licht en materiaal.

Bij deze heb ik toch moeten gummen. Ligt het aan mijn bril, of aan mijn hersenen dat ik niet ‘zie’ dat er lijnen in een verkeerde richting staan? Als ik het voorbeeld en de tekening dan een kwartslag draai, zie ik plotseling wél wat er verbeterd kan worden.

2201-feest

Vandaag is ons pa jarig; negentig jaar! Gefeliciteerd, ouwe! We gaan het vieren...

2200-probeersels

Dit was mijn tweede probeersel; alleen met kleurpotlood (Faber-Castell Polychromos).

Deze is een stuk kleiner, eerst getekend en toen met waterverf bewerkt. 

Afgewerkt met kleurpotlood.

Hier is kleinzoon D. slechts twee dagen oud. Het lijkt al zo lang geleden!

Hopelijk kan ik straks weer met hem knuffelen!

2199-gesprekje

Mijn eerste gesprekje met kleinzoon D. is vastgelegd door mijn dochter.

Zó aandachtig keek hij me aan. Ik kan niet wachten totdat hij gaat lachen.

Ik heb al gezien hoe dat er in zijn slaapje uitziet. Vertederend!

De tekening heb ik met aquarelverf en kleurpotlood gemaakt.

2198-sweetie

Weet niet wie deze foto gemaakt heeft, maar hier heeft D. nog zijn ziekenhuiskleertjes aan.

Lief hè?

Grappig detail: in het mutsje zitten roze en lichtblauwe draadjes. Echt genderneutraal?

2197-tweeuuroud

Misschien twee, het kunnen er ook drie uur geweest zijn, toen ik deze foto maakte van kleine D.

Hij had net zijn eerste echte kleren aan. 

2196-kleinzoon

Helaas heb ik zijn oogjes niet echt gezien gisteren. Kleinzoon 2 heeft veel geslapen...

Maar daardoor kon ik hem wel tekenen en bijna een uurtje vasthouden...

2195-scrunchies

De leraren van de basisschool staken weer eens. Tijd extra om met de jongste twee kleindochters wat scrunchies (haarelastiek met stof erom heen) te maken.

Lapje van 40 bij 9-10 cm op de naaimachine maken. Dat kan die van 11 al zelfstandig. Die van 8 heeft wat moeite met het rechthouden van de reep stof. Het was nog even experimenteren met het elastiek wat erin zit. We begonnen met een gekleurd rolelastiek. Maar die was zó oud, dat het steeds kapot ging. Toen bleek dat plat elastiek in de lengte eenvoudig door drieën geknipt kon worden, hebben we alle reeds gemaakte scrunchies daarvan voorzien. We gebruikten een Smyrna haaknaald om het elastiek door het buisje te trekken. We hebben er tien gemaakt! Het meeste werk was om de randen netjes af te werken, met de hand! Ondertussen hebben we ‘diepgaande’ gesprekken gehad over vriendinnen, baby’s en het leven. 

2194-dekentje

Toen mijn tweede dochter aan het bevallen was, heb ik nog twee dekentjes gemaakt. 
De streepjesblokken had ik gekregen van mijn schildermaatje. Op de achterkant een gekregen batikstofje, de drie lagen met wat simpele stiksteekjes vastgezet en de kleinzoon van 2 kon er mee spelen. Hoewel.... ik heb het nieuwe babietje er ook op zien liggen..

2193-nummer14a

Pas nu alle blokken aan elkaar genaaid zijn, zie ik dat ik het ook anders had kunnen (eigenlijk moeten?) leggen. Wellicht beter, maar het is zoals het is. Ik ga het echt niet meer uithalen. Het zijn de kleuren die ons huis op nummer 14a representeren. Het huis waar we al 22 jaar in wonen.

Nu nog een achterkant en een smal randje, en dan kunnen de jongste kleinkinderen ermee spelen.

De volgende klussen wachten al...

2192-kaartje

Denk er even een lijntje om heen, dit is het A6-geboortekaartje dat ik heb getekend voor mijn nieuwe kleinzoon. In de vlaggen staan achternaam en voornamen van het kleine ventje. De achterkant is helemaal blauw, alle gegevens zijn in het wit geschreven.

Het kostte wat moeite om precies uit te zoeken wat de drukker nodig heeft, maar ik denk dat het nu gelukt is.. Het werkt niet mee, dat ik niet meer 'dichtbij' een vormgever zit, én dat ik een stokoude versie van Photoshop heb.

Nu is het wachten op de gedrukte versie. Wie kan ontdekken van welke stad de skyline is, weet ook de geboortestad van de nieuwgeborene.

2191-geboren

Daar ligt hij dan, op mijn buik, een dag oud... tweede kleinzoon, vijfde kleinkind!

Gisteren en vandaag even op bezoek geweest.. 

Ik merk dat ik hem wel de hele dag zou willen vasthouden! 

Verliefd?