2030-stencil

Voor een project wilde ik een stencil maken. Van een klein stukje verpakkingsmateriaal heb ik twee sjablonen gemaakt. Eentje met cirkeltjes en eentje met rechthoeken. 

Op deze pagina in mijn schetsboek heb ik met Faber Castell viltstiften de ‘gaatjes’ gevuld. Het was me niet gelukt met een gewoon stempelkussen een afdruk te maken. Als ik het wil gebruiken zal ik met verf en een tamponneerkwast aan de slag. 

Om de pagina te vullen heb ik mijn echtgenoot maar weer eens getekend. Al lang niet meer gedaan 😂

2029-avondrust

Het is weer gelukt! Binnen vijf minuten een tekening, geüpload en een verhaaltje erbij.

Ik ben aan het opruimen. Ja, alweer of is het ‘nog steeds’?

Al mijn potloden en pennen in één doos. Zou het gaan lukken?  Van stevig karton en wcrolletjes heb ik een indeling gemaakt. Wordt vervolgd.

2028-herfstritje

Zomaar even door het bos naar Brüggen gefietst. Heb zelfs de zon nog gezien en had de tijd genomen om wat foto’s te maken. Op sommige (oude) bomen staan geverfde tekens, kruizen, strepen in fel roze, oranje, wit en groen. Betekent dit dat ze omgezaagd worden? 

Er zijn nog veel besjes, die (nog?) niet door de vogels gegeten worden.

In mijn eigen tuin was het vanochtend een grote herrie. Heb niet kunnen ontdekken welke vogels het waren. De merels hebben de hulstbessen ontdekt. Ze vliegen af en aan.

2027-avonden

Zo af en toe lukt het me om een tekening te maken van mijn dierbare echtgenoot.

Het is meestal vechten tegen de tijd... krijg ik hem nog ‘af’, voordat hij gaat bewegen?

Deze is met vulpen gemaakt op bamboepapier.

Vandaag nog in vijf minuten met een houtskoolpotlood bovenstaande tekening gemaakt. Eens een keer van een andere kant. Hoewel een potlood fijner werkt dan een los houtskoolstaafje is het gepiep van dit medium op papier een verschrikking. En dan het geknoei van het vlekken en afgeven!

Natuurlijk is het heel simpel om een schaduw te ‘vegen’ met je vingers, maar dat weegt niet op tegen de rest. En als laatste spuit ik er nog lak over; dat stinkt ook nog!

2026-Fabriano-oudje

De titel slaat op mijn nieuwe schetsboek. Het is een journal met Fabriano 200 grams papier, die ik nog in de la had liggen. Er is er nóg eentje. Ik was vergeten dat het papier gaat krullen en kraken als er water op komt. Mijn tekeningen zullen daardoor alleen maar op de rechterpagina komen, de pagina’s zijn een beetje doorzichtig.

Wat wel nieuw is dat ik erin ga werken met mijn vulpennen.

Er is nog steeds oefening nodig om de eerste ‘streep’ met de Sailor smal te maken.

Tja, kon het gisteren niet laten om W. te tekenen. Alleen het kussen links heb ik een beetje aangepast.

Van W. had ik ook zijn buikje wat strakker mogen tekenen. Of lag het aan de dikke trui?

Vanochtend heb ik me opgegeven bij Kasia’s Advent Calender workshop (gratis!). Elke dag in december tot Kerst een mix-media-opgave. Zie ook: www.everything-art.com, je vindt er ook de workshop die ik volgend jaar ga doen: Wanderlust 2019 (nu nog met korting).

En voordat ik het wist had ik me ook opgegeven voor Kasia Avery’s gratis Encaustic collage and Image transfer. Heb ik nou altijd al willen doen; gelukkig dat ik de spulletjes nog niet in huis heb.

Eerst maar van restpapier een werkboek gemaakt! Een van de eerste dingen die ze zei was: ruim je werkdagen op. Oeps, zou ze kunnen zien hoeveel ik nog wil opruimen?

2025-mini-reisje

In de miezerregen gingen we op pad, op weg naar Düsseldorf met een lading lege potjes voor de ananasschilmachine van Dutch Food Technology, waar onze zoon werkt. 

Met de Lamy vulpen heb ik tijdens de rit deze tekening gemaakt. Hilarisch! Waarom zijn je handen zo groot? De bruine gedachtenwolkjes zijn stickertjes van de HEMA.

Mijn tekenboekje is nu vol en de volgende wordt een ‘gekochte’ uit de voorraad.

2024-fietsrit

Gisteren heb ik de laatste fietsrit van dit jaar gemaakt naar Duitse vriendinnen van de textielgroep Grenzenlo(o)s in Mönchengladbach. Waarom de laatste? Conditioneel kan ik het wel aan, maar in het donker terugrijden is niks. Ik heb nog steeds een fietslicht van niks.
Had nog wel tijd om een prachtig lapje met verf te bewerken. Het is nog niet klaar.

Moest na een uurtje tóch even drinken en met de maan op de achtergrond heb ik een fotootje gemaakt voor het thuisfront. Heb de 16.000 km grens overschreden in ieder geval. Het was 5 graden, maar het voelde een stuk kouder. Het waren 73 kilometer.

2023-Hulp

Zeventien maanden is hij al, tikje eigenwijs, zeer ondernemend en superschattig, onze kleinzoon!

Mijn oma-hart smelt als ik hem bezig zie in de tuin en in de keuken. Altijd meehelpen en precies díe gereedschappen willen hebben die ik ook gebruik.

We voetballen, gaan naar de speeltuintjes, spelen met takken en eikels. Als we binnen zijn gaan we tekenen, stoeien, eten en nog meer eten, slapen (ja, ik ook eventjes) en voordat je het weet is de dag weer voorbij. En dan krijg ik onverwachts een knuffel als mamma thuiskomt? Die nemen ze me niet meer af. Tot volgende week, kereltje! Nee, ik pas maar af en toe op..

2022-Japanse-inkt

Het idee was leuk, de uitvoering kon beter. 

Denk even mee. Een lap met roestvlekken en een legere ruimte die ik vul met getekende vormen. Die dan ‘opgevuld’ worden met Valdani-garen.

Ik had de eerste pen gepakt in de buurt.

Hier rechts op de foto is de pen, gekocht in het Japanse winkeltje op de Bloemensingel in Amsterdam. Helaas, helaas. Het geeft af en blijft ook afgeven. Ik heb een proeflapje gemaakt (met @pmc erop). Heb het gewassen, gestreken en nog eens gestreken. Helaas, het blijft afgeven. Misschien dat de tijd me nog kan helpen. Als ik wacht droogt het misschien beter.

Aan de andere kant kleurt het zwart en grijs prachtig bij deze roestkleur. Het doet me denken aan mijn ‘mislukte’ bloemafdrukken op stof. Die zouden er mooi bij passen. Hmmm...🤔

2021-verderMetRoest

Hierbij drie strengetjes handgeverfd borduurgaren om te gebruiken op dit lapje stof. Hoe en wat weet ik nog niet. Het borduurgaren heb ik gekocht bij MoederAarde uit Sittard.

Voor een andere lap heb ik nog wat bruingemeleerd borduurgaren gekocht. Laat de winter maar komen!

2020-BosscheBollentas

Omdat ik gisteren naar Den Bosch ging en wist dat ik Bossche bollen zou kopen, heb ik in de ochtendzon een kleinere uitgave genaaid van de vlaaientas (zie eerdere blog).

De winkeljuffrouw vond het een leuke tas! Leve het stofje van de Ikea.

Is het geen plaatje in de herfstzon? Er zitten echte bollen in van Jan de Groot.

En deze lagen er in de etalage. Sinterklaas en Pietersbaas zijn weer in het land!

2019-vlaaientas

In een opwelling heb ik gisteren een tas gemaakt waarin ik vlaaien kan dragen.

Er is feest bij mijn pa, hij viert zijn 89ste verjaardag. Op deze leeftijd vier je elke verjaardag!

Het is maar een prototype, want ik wist niet hoe groot een vlaaiendoos was. En drie vlaaien is best wel zwaar. De stof is van Ikea, het was een coupon en kostte me €0,92!

Zo ziet het eruit. Een vierkant stuk stof, twee repen erop en twee hengsels. Dat is alles!

En dit is een gerecht met makreel: Pepesan, niet zó heet en vol met graten. Het is gemaakt door een kennis van mijn ouders. Het zag er prachtig uit met al die kruiden en groentes. We hebben gesmuld. Ja, ook van de vlaai.

2018-tentoonstelling3

Nog even doorgaan over de tentoonstelling hoor, want gisteren had ik een geweldige ontmoeting. Ik stond bij de stand van Fransje Smit wiens werk ik heel erg bewonder. Mede door haar heb ik in het werk 'Verborgen verbindingen' gebruik gemaakt van vilt en borduurwerk. Toen kwam er een mevrouw op me af, die me herkende van mijn weblog. Hoe leuk is dat! Alleen herkende ik haar niet. Dat benoemde ze ook, en zei dat ze een tentoonstelling in Horst had gehad. Aha, ik riep meteen: Karin van der Linden! Dat vond ze dan wel weer grappig. Ik bewonder haar borduurwerken met prachtige achtergrondverhalen; zoek maar eens op Pinterest. Ze toverde een nieuwe werk uit haar tasje. Schitterend!

Dit is het werk van Renee Toonen, zij had hiermee de wedstrijd gewonnen.

 Werk van Hanneke van Broekhoven.

Werk van Rosa Verloop, gemaakt van pantys en oude kussenvullingen.

Er is nog zoveel te zien! Gelukkig mag ik zaterdag nog eens terug.

Om af te sluiten iets kleurigs van Jo Huijsman, als deelnemer van de Biezenmortel Masterclass 2018 (docent Monica Auch).

2017-tentoonstelling2

Daar staat mijn doosje. Witte kartonnen pilaren staan in de vorm van de letters TXP achterin Hal 6.

Ik sta op de X. Voor de start van de beurs heb ik al een rondje gemaakt op deze wedstrijdlocatie. Prachtig werk gezien, en eigenlijk is iedereen een winnaar, als ik de bijbehorende uitleg lees. 

Hilarisch! Ik maak een panoramafoto, en zoom dan in. Dat gaat niet lukken heb ik nu geleerd.

Zaterdag mag ik het doosje na afloop weer ophalen.

2016-Tentoonstelling

Dit werkje (met de naam Verborgen verbindingen) wordt tentoongesteld op de Textielplus Arts & Crafts, onderdeel van de Handwerk & Quiltdagen in de Brabanthallen in Den Bosch. Meer info hieronder. Donderdag ga ik er heen.

Via de Facebook van Textielplus (aanrader!) worden al zulke mooie textiele werken getoond van kunstenaars, dat ik nu al weet dat ik donderdagavond vol zit met ideeën.

2015-wachten

Gisteren heb ik een vriendin naar de poli gebracht, waar ik de wachttijd doodde door te gaan tekenen.

Omdat ik moest improviseren omdat mensen komen en gaan, heb ik geen getrouwe weergave van de ruimte gemaakt. Eerst met mijn Sailor-vulpen getekend en daarna met een 0.2 Micron pen schaduwen getekend. Hilarisch was de opmerking van een bezoeker die dacht dat de tekening ‘er al stond’, ‘of heeft u die zelf getekend?’ De verpleegsters herkennen me al. Lachen!!

2014-herfst

Wat een genot om met je kleinzoon door de bladeren te lopen! 

En wat een plezier kun je hebben met een tak en wat eikels. Die paar druppels regen konden we wel hebben. 

2013-Boekkunstbeurs

Het was een vermoeiende zaterdag op de Boekkunstbeurs in de Pieterskerk in Leiden.

Ik kocht er Sumi-inkt, mooi papier, en nieuwe Japanse verf van Kuretake, de Gansai Tambi. Daar kan ik ook Sumi-e mee ‘doen’. Op de terugweg, het regende al pijpenstelen, heb ik nog een lekkere taartjes gekocht. 

Inderdaad, het rood op de rand van dit bordje is aquarelverf!

Het was heel druk in alle treinen, maar deze schoenen met sokken van een man met erg lange haren moest ik even vereeuwigen. Het was te druk om zelf te tekenen. Jammer!

2012-oefenen

Dit zijn mijn oefeningen voor een workshop van Anita Lehmann via de website van Carla Sonheim, Translating Landscape. Het gaat over basis-elementen in een kunstwerk. In deze oefeningen spelen twee peren de hoofdrol. Of een peervorm, vandaar de vogeltjes. De oefening wil ik nog een keer doen voordat de volgende les begint.. dat is nog een hele uitdaging.

2011-mark-making

Toch maar even een Engelse term in de titel: mark-making is het maken van lijntjes, puntjes, structuren met verschillende materialen. Heb er nog geen goede vertaling voor. Het kan een excuus zijn om een boek over mark-making (met borduren) te kopen, toch?

Bovenstaand vel is op muziek van Bach gemaakt met pastelkrijt, Sumi-inkt, aquarelpotlood en met takjes, penselen, vingers en losse druppels water.

Deze is met dezelfde materialen gemaakt maar dan op loungemuziek uit Bali.

Het lijkt wel een bos; misschien laat ik er wel tijgers, hertjes en mensenkinderen doorheen lopen. Lekker kriebelen met oost-Indische inkt en pen; als een zoekplaatje voor mijn kleinzoon? O, dan moeten er ook nog apen bij!

2010-bus-deel2

Het vervolg op de blog van gisteren.. nog steeds in RAL 2007.

Ter vergelijking hieronder RAL2000 (links) en RAL2011 (rechts).

Mijn monitor geeft nauwelijks verschil aan.

2009-bus-deel1

Dit zijn de eerste computertekeningen van de bus van mijn broer.
Nu zie ik dat het logo een beetje té uitgerekt is. Het is maar een Photoshop-probeersel hoor, iets met 'transform' geprobeerd. Ik heb gestoeid met de RALkleuren, en ik vind deze het mooiste (RAL2007, lichtoranje). Alleen nog de achter- en de voorkant doen en dan mag broerlief een beslissing nemen. Persoonlijk vind ik zwarte wieldoppen een beetje saai worden, maar dat mag híj beslissen.