3334-JavaBali05

 Vanochtend konden we uitslapen en op ons gemak ontbijten. Daarna doken sommigen in het zwembad. Ik heb gepast. Andere keer, als we niet zo in the picture zijn. Alle balkons keken uit op het zwembad.  Heb mijn dagboek bijgewerkt; loop nog steeds achter. Ook kon ik het niet laten een katoenen sjaal met eco-print te kopen in het plaatselijke hotelwinkeltje. Ze hadden ook mooie (echte) shibori jurkjes, maar de kleur paste niet bij mij. Om 14:00 hadden we een taxi besteld voor zes personen. Er stond wel een blauwe taxi, maar die was te klein. Haha, toen bleek dat deze taxi toch voor ons was. Er kwamen twee stoelen op de achterbank tevoorschijn! Nou, als we dát eerder geweten hadden. We gingen naar de Jalan Braga, de vroegere bekende winkelstraat. Werden halverwege afgezet, zodat we al een blik kregen wat er te doen was. Inderdaad, de meisjes hadden al favoriete winkels gespot. Maar eerst wat eten en drinken! Gado gado stond er bij mij op het menu. Was niet zo kapot van de ontplofte, gefrituurde omelet. Lekker hip, dat wel, maar errug vettig. Toen ik op een bankje een half uurtje gewacht heb op de familie heb ik me uitstekend vermaakt met het bekijken van de mensen en brommers. Maximaal: pa, ma en twee kinderen op de brommer! De jongste van ons had na een paar uur eigenlijk niet veel zin meer in lopen en winkelen. Dus de helft ging een restaurantje uitzoeken, de andere helft ( ik ook) ging nog naar het park. Toen ik het neushoornstandbeeld zag, kwam langzaam de herinnering terug van 2013. Hier ben ik al geweest! Maar toen zag het er heel anders uit. Wat leuk om straks de foto’s te vergelijken. Met de nieuwe kennis over taxi’s konden we de juiste Bluebirdtaxi aanhouden. 

Vroeg naar bed, want we worden morgen om 5:00 opgehaald. We nemen de trein naar Yogjakarta. Kreun. Denk aan ons. We krijgen wel een ontbijtbox mee. 

3333-JavaBali04

 Vandaag hebben we het programma omgegooid. Eerst naar Kawah putih, ten zuiden van absndung en dan naar de Floating Market in Lembang in Noord-Bandung. Ook moesten we een uur eerder op, vond de chauffeur vanwege de files. Inderdaad, pas een half uur later zaten we op de tolweg. Ondertussen leer je wel hoe het verkeer werkt hier. Alle respect voor de chauffeur en al die anderen die ook deelnemen aan het verkeer. Nergens een ongeluk te zien! De vulkaan werkt nog een beetje, en het wordt aangeraden om er maar een kwartier te vertoeven, eventueel met masker. We gingen eerst naar boven, via een zeer uitgesleten trap van hout en kapot beton. Heb er nog snel snel een tekening gemaakt. De UV is hier 9! De waterverf droogt meteen op, voordat ik de verf kan uitsmeren. Weer beneden hebben we nog wat foto’s gemaakt, de kleindochters krijgen zo een mooi portfolio. 

Weer in de auto naar het noorden. Je kunt wel zeggen dat de weg alleen maar blijft stijgen. De Floating Market was wel leuk, we hebben er wat gesnoept, we hebben een rondje gedaan en waren klaar om naar het hotel te gaan. Vandaag heb ik níet gezwommen, we wilden ook nog op stap naar een eettentje. Vroeg naar bed! Morgen de laatste dag in Bandung

3332-JavaBali03

 Eerst naar Bogor naar de plantentuin… zou mijn opa Piet in dit laboratorium gewerkt hebben? Denk het wel. We hebben er ook wat gegeten en gedronken. 

Na de tuin een bezoekje aan de kathedraal waar de kinderen Burer gedoopt zijn, mijn moeder dus ook. We zijn in haar voetstappen getreden. Letterlijk. 

Daarna gingen we via de tolweg (via Jakarta dus) weer verder naar Bandung. Beetje file, maar het ging uitermate gemoedelijk. Veertig kilometer voor Bandung zijn we gestopt. De chauffeur moest naar de wc, wat eten kopen en een sigaretje doen. Op de parkeerplaats tussen alle eettentjes stond een man (goed) te zingen. Toen hij kleindochter N. zag, vroeg hij of ze wilde zingen. Dat wilde wel. Nou daar ging ze dan! Goed hoor. Daarna hebben alle drie de kleindochters samen een liedje gezongen,  wat leuk!! Helaas ging mijn telefoon sneller leeg dan ik wilde. Wél nog een filmpje kunnen maken. Toen we verder gingen rijden kwam de chauffeur met een karaoke microfoon en hij klapte een soort iPad uit. We konden nu allemaal meezingen. Tja. Toen ik aan de beurt kwam hoorde ik geen muziek en ik kreeg de slappe lach. Heb gauw de microfoon aan dochterlief gegeven; die zong het lied wél goed 

Laatste foto is het uitzicht vanuit ons restaurant aan een drukke doorgaande route. Joepie, daar ligt ons hotel ook aan. Gelukkig is het maandag en wordt het al stiller. 

3331-JavaBali02

 

Eigenlijk loop ik een dag achter met mijn verhaal. Gisteravond hadden we nog een poging gedaan om met de lijnbus te gaan, maar daar moest je een soort kaart voor kopen. Die hadden ze bij die halte niet. Dan maar met een klein busje. Die stonden daar ook op het kruispunt. Oversteken is een heel avontuur maar het leert je wel om assertief te zijn. Geef duidelijk aan dat je gaat oversteken en het verkeer houdt rekening met je. Soms helpt een omstander je met oversteken, zó lief! Dit is een kleine bus meestal zonder zijdeur en met lage bankjes langs de kant. Je moet jezelf op opvouwen om binnen te komen, en je komt klimmen. Niet zo fijn met een volle rugzak, haha. We pasten er met z’n zessen gemakkelijk in. We spraken een prijs af, waarschijnlijk veel te hoog, want iedereen was heel gretig ons te helpen. We wilden naar het Emporium Fluit (fluu-it). De chauffeur kreeg les in hoe hij daar moest komen. Gelukkig voor hem ging er nog iemand mee voorin. Die hielp later met richting aangeven. Er hing ook nog een jongen in de deuropening, die liet zich meerijden tot hij bij zijn bestemming was. Waarom niet? Het winkelcentrum was groot, en er was een food-hall, waar we lekkere inkopen deden. Na een portie ramen gingen we shoppen. Voor de terugweg gingen we toch maar in twee taxi’s, bluebirds. Hahaha, inderdaad net zo duur als met het rode rammelende busje. Het verkeer blijft chaotisch, vooral met al die brommers en motoren op de weg. 

Vandaag gingen we eerst naar een museum, Jakarta History Museum. De ingang was verplaatst vertelde een man (rechtsboven) die dacht dat ik Indonesisch was en vrolijk Indonesisch sprak. Hij bleek te werken bij de restauratie van Jakarta, en hoopte dat over een paar jaar, deze oude binnenstad autovrij was, en dat ze een watertaxi/rondvaartboot kregen. Op het Fatahillah plein ligt een vierkante meter Amsterdamse kinderkopjes, hoe leuk! Het museum bleek helemaal veranderd te zijn. Hoe leeg was het in 2013, zo vol was het nu. We hadden een gids, die weer hulp kreeg van een jongere gids. Daarna zijn we wat gaan drinken en hebben we fruit gegeten. Ook zijn we in het Wayang museum geweest, daar kwam ik die man weer tegen! Weer allemaal uitleg. Plan voor de rest van de dag: ergens geld pinnen, met de trein naar de Pasar Baru, winkelen en weer terug met de trein. Aldus geschiedde. Het is zondag en het wordt na zonsondergang veel drukker in Jakarta. We zullen nooit weten waarom al die mensen op dat plein op de grond zitten. Niemand kon Engels spreken. Tja, nu had ik die gids weer nodig. 

Gisteren en vandaag hebben we gezwommen. Heerlijk! Maar nu heb ik overal pijn, spierpijn 😅.  Gisteren 12.199 stappen, vandaag 13.210!

En ja, gisteren had ik nog wat bloemetjes gehamerd, als souveniertje om mee naar huis te nemen.

3330-javabali01

 Vraag me niet hoe lang de reis heeft geduurd, want ik weet het niet. Ik ben de tel kwijt, ook omdat mijn Watch en iPhone niet de juiste tijd hadden. De tweede overstap in Istanbul had tweeënhalf uur vertraging! Het ging wel gemoedelijk met ons zessen. De nacht in het vliegtuig ging wat onrustiger. Er werd steeds omgeroepen dat we ons vast moesten maken ‘due to the weather’. Ik heb maar één film gezien en heb met L. Een nieuw spel gespeeld, Backgammon. Helaas, ik moest steeds het onderspit delven. Omdat ons hotel vlakbij de oude stad van Jakarta ligt, zijn we eerst bij Café Batavia wat gaan drinken. Ook nu werden we besprongen door jonge moeders en tieners die ons wilden interviewen en met ons op de foto wilden. Waar ken ik dit van? Ik had tijd genoeg om hier en daar wat te tekenen. En de eerste soto ayam madura is een feit. Heerlijk!

3329-klaar

 Op de valreep nog een boekje gemaakt om mee te nemen op reis. Het is Ongeveer 20 bij 20 cm groot en er zit 300 grams aquarelpapier in. 32 blaadjes! Lets go!

3328-laatste

 

Nou vooruit, mijn allerlaatste kledingstuk is echt klaar.. Nu kan ik de koffer vullen. Dit kimonovestje is van hele dunne katoen, die ik ooit op een workshop heb ge-ecoprint. Er is indigo gebruikt en een roestige staaf. De bladeren zijn uit de tuin. Het lag alsmaar te liggen, die lap. Nu heb ik hem in het geheel gebruikt. Alleen een piepklein beetje voor de halsuitsnede bleef over. De roestige delen vielen wel een beetje ruw aan. De naden zijn op de Franse manier afgewerkt, je ziet geen ruwe randen. De zomen zijn met de hand vastgenaaid.

3327-pech

 Moest vandaag mijn bestelde Indonesische roepiahs halen in Venlo. Bleek dat ik nog moest wachten op een e-mail. Tevergeefs met de trein gereisd, dus. Voor de zekerheid had ik de paraplu meegenomen. Gelukkig maar, want het begon te miezeren toen ik de stad inliep. Helaas bleek de paraplu doormidden geknakt toen ik hem wilde ontvouwen. Bij de fotozaak van Linders heb ik met de eigenaar een zeer interessant gesprek gehad over camera’s, Nederlands-Indië en het onrecht dat KNIL militairen en terugkomende Nederlanders is aangedaan. Ik kreeg zelfs een hand als afscheid. Maar toen begon het ook écht te regenen. Met alleen de bovenkant van de paraplu boven mijn hoofd ben ik naar de trein gesneld. Kleddernat geworden!

Toen ik thuis was scheen de zon en kon ik mijn jas drogen. Omdat ik nu wél het e-mailtje had gekregen ben ik meteen maar weer op de trein gestapt. Mét mijn natte schoenen. Ik ben nu miljonair. 

3326-voorbereiden

Oudste kleindochter kwam nog even naaien en had een vestje meegenomen om na te maken. Om tijd te besparen heb ik het patroon getekend. 

En het is al de derde keer dat kleindochter 4 en ik op de fiets een broodje kopen en dat half opeten voordat we op de fiets weer terug gaan. Traditie? Vorige week zat ook deze duif in de buurt.

 

3325-voorbereiding

 

Heb mijn vorige bril een beetje opgeknapt. Zie het verschil: mét (links) en zónder (rechts) roze nagellak. 

Deze bril gaat mee in het zwembad op vakantie!

3324-melati

 

Via de Nationale herdenking 15 augustus 1945 heb ik meegedaan aan het maken van melatibloemen van vilt. De Melati, Indische Jasmijn, staat symbool voor het niet-vergeten. De tweede wereldoorlog was in Nederlands- Indië nog niet afgelopen in 1945. Dat mogen we niet vergeten. Zie ook deze website.

De bloemen worden gebruikt om kransen te maken die wereldwijd gelegd worden op 15 augustus. 

3323-verslaafd

 

Van een oud lapje ben ik een soort kimonovestje aan het maken. Oud in jaren, nooit gebruikt, ecoprint met indigo en ijzersulfaat. Op een workshop gemaakt. De randjes moet ik met een rolzoompje afwerken. Met de hand. Wordt vervolgd.

3322-warmdagje

 Heerlijk, zo’n warm oppasdagje als gisteren. Kon met kleindochter4 weer fietsen naar de winkel. Het wordt bijna al traditie: droog broodje kopen en achterop de fiets oppeuzelen. We hebben ook met kralen gespeeld.

Bij foto 1: de blauwe broek is van dikker linnen gemaakt. De kleur komt niet goed uit de verf. Haha. 

Bij foto 2: blauwgrijs gewassen linnen voor het jurkje. Lag zeker al tien jaar in de kast. Gewoon een beetje gespeeld met het ontwerp. De voorpartij is wat ruimer geworden. En ik ben van plan om er nog iets op te borduren/weven? Maar eerst maar eens dragen, kijken hoe het bevalt: linnen in de zomer.

3321-oei

Vandaag de verjaardag gevierd van het jongste kleinkind. Ze is twee geworden. Ze was heel blij met alle cadeautjes die ze kreeg. We konden ook eindelijk weer eens naar buiten.

Afgelopen vrijdag mochten de jongste kleindochters mee naar Weerstand in Roermond, de galerie RMND (geloof ik) waar we misschien wel een keer willen hangen als groep. 

Ruimte genoeg voor nieuw werk van ons. 

Vrijdagochtend zat deze koolmees heeeel zielig te kijken tijdens een regenbui.

En dit was afgelopen woensdag, toch nog even tijd voor het uitraderen en knippen van twee broeken van linnen. Helaas had ik te weinig stof. Het is dus een smallere broek en een tuniek/jurkje geworden. De broek is af, het jurkje bijna. 

Note to self: patroon broek is te wijd, als tóch smaller knippen, zorg dan dat de zijnaden aan de zijkant blijven. Nu zitten ze te ver naar achteren. 

 

3320-oppassen

 

Ja, er gebeurt weer van alles, dit langere weekend. Naast de logeerpartij van de kleinzonen (7 en 4,5) was het op maandag ook oppassen op kleindochter4. Never a dull moment, én tijd om in de tuin te werken. 

Bij de foto’s: mijn iPad (de tweede versie, dus errug oud) heeft nu rare kleurtjes. Vrees voor zijn einde. 

In de keuken was er een muis. Na een avond hoorbaar knabbelen in een open kast, liep hij zaterdagavond in de val. Heel rustig heb ik hem meteen -zonder stress- uitgezet in het Drakenrijk, een park in het volgende dorp. Hij was erg doorvoed. 

Kleinzoon1 wilde wel wat naaien, kleinzoon 2 niet. Het werd een zakje voor een knuffeltje. Kleindochter Z. heeft ook een zakje genaaid. Ze ging wel met erg veel ‘gas’ van start. Haha, even schrikken. 

Ben een gelukkig mens met zoveel klein grut om me heen. Stofzuigen moet ik straks zeker doen! Ondertussen ben ik met de stamboom bezig, de klad-versie is al klaar. Netjes op tijd voor de Java-Balireis.

3319-verrassing

 Het is eigenlijk voor volgende week zaterdag. Dit cadeautje is voor de jongste kleindochter. Ze krijgt plastic autootjes, die ook naar buiten mogen, én een garage van een oude verpakking gemaakt. En waarom gebruik ik dan niet het nieuwe logo van haar vaders garage? Er zitten vladopjes onder het ‘huis’ geplakt. Daardoor kan de op- en afrit naar beneden wijzen. Voldoende licht gemaakt. Klaar. Is al ingepakt. 

3318-batikjurk3

 Mijn laatste jurk die ook van een echte batik gemaakt is, is een tikkeltje te wijd geworden. Lekker luchtig zullen we maar zeggen. Het topje had ik van een jumpsuitpatroon, de panden heb ik gewoon schuiner verlengd. Ik wist niet dat het bestond, maar dit is een Zero Waste jurk geworden. Ik heb maar een paar kleine stukjes stof over. Minder afval zeggen ze dan. Grappig, want verzamelaars zoals ik kunnen zelfs de kleinste stukjes gebruiken, ahum.

Note to self: is de jurk niet te doorzichtig? Omdat ik de oorspronkelijke geweven zijkant als zoom heb gebruikt, zijn de zijnaden wat puntiger geworden. De stof is nog wat stijfjes. Na meerdere wasbeurten zal de stof wel soepeler worden.

3317-reparatie

 Gauw, voordat (vandaag twee jaar) kleindochter5 morgen komt slapen, de rits vervangen van de slaapzak. Met het koude weer van de laatste tijd is dit wel nodig. Nog steeds achter de naaimachine te vinden dus. Straks nog even een foto maken van mijn nieuwste batikjurk. Het is eindelijk droog.

3316-mijmeringen

 Het boek is volgeschreven. Ooit begonnen als cadeau van de tweede dochter, pas in 2020 begonnen met schrijfwerk. Met gaten in de tijd, nu voltooid. Drie pagina’s per keer geschreven wat er in me opkwam. Altijd ‘s ochtends. Zogenaamde morningpages. Het was niets voor mij. Je wilt eruit, aan de dag beginnen, niet eerst een half uur schrijven. Ik heb het geprobeerd. Misschien werkt het voor mij beter om in de avond te schrijven, of gewoon wanneer ik er zin in heb. Hoe vaak bel ik gewoon iemand als ik iets wil zeggen, of ga ik fietsen naar kinderen in de buurt. Vroeger schreef ik brieven, acht kantjes naar mijn vriendin. We hebben de brieven nog steeds. Letterlijk schrijven is heerlijk, vooral met deze pen.

De vulpen waar ik mee schrijf mag nu dienst gaan doen als tekenpen, met watervaste inkt. Het is een St. Dupont met een 18 karaats 750 M punt. De zwarte inkt die ik gebruikt heb is van Pelikan 4001; cartridges gekocht in Duitsland. Nu kan ik er een converter in doen!

Vandaag heb ik geschreven over hoe mijn vader gestorven is, vandaag twee jaar geleden. Ach.

3315-weereenjurkje

Het was geen fietsweer vandaag. Daarom achter de naaimachine met een eerder geknipte jurk. De stof heb ik vóór corona nog gekregen van H. Adamczyk, samen met wat batikstofjes waar ze niets meer mee deed. Zij is later ziek geworden en gestorven. Ik heb haar niet meer gezien. De stof is een bedrukte viscose, het model komt uit de Knip. Nou, het past nét om mijn ronde lijf, haha. Weer een hoop ellende met de halsbies. Het gaat krullen en trekken. Hmmm, dat moet beter… was bij de vorige jurk vergeten hoe je rimpelingen moest maken. Dat heb ik bij deze beter gedaan. Het wordt nog wel wat met mij. Hopelijk kan ik morgen stappen maken voor jurk vier.

3314-vorderingen

 Bovenste foto: van een echte batik een jurkje gemaakt. Het is een aangepast patroon uit modeblad Tauko, ontwerp van Kossoma Kernem. Weet niet of de mouwen goed zijn, bij mij hangen ze erg laag, waardoor mijn voorgrond nóg breder wordt. Hahaha. De jurk is korter geworden dan de oorspronkelijke lengte. Ik wilde de rand van de batik als zoom. Daardoor heb ik ook nog een legging nodig, anders durf ik me niet te bewegen. Onderaan de mouwen heb ik ook de rand gelaten. Misschien kun je het zien: aan de zijkant komt de rand ook terug. Er zit handwerk in deze jurk. De zomen van de mouwinzetten en het topje zijn met de hand genaaid. Rechtsboven zie je mijn handgemaakte knoop. Had niets geschikts liggen, dan maar een bolletje genaaid. Nog even de naden strijken en dan in de koffer!

De broek was van een patroon waar ik vorige week een trainingsbroek van genaaid heb. Die was van jersey, deze is van een echte batik. Zó moeilijk om binnen- en buitenkant van batikstof te onderscheiden! Moest meteen de boel vastspelden om geen fouten te maken. Hmmm, de snit is niet bijster goed. Heb er nog twee zakken op genaaid. Met de hand, kijkend naar het voetbal. Hij gaat toch mee op vakantie. Nu nog een jurkje van gekregen stof (viscose denk ik) naaien en er ligt nog een echte batik om een jurk van te maken. Wordt vervolgd.