3331-JavaBali02

 

Eigenlijk loop ik een dag achter met mijn verhaal. Gisteravond hadden we nog een poging gedaan om met de lijnbus te gaan, maar daar moest je een soort kaart voor kopen. Die hadden ze bij die halte niet. Dan maar met een klein busje. Die stonden daar ook op het kruispunt. Oversteken is een heel avontuur maar het leert je wel om assertief te zijn. Geef duidelijk aan dat je gaat oversteken en het verkeer houdt rekening met je. Soms helpt een omstander je met oversteken, zó lief! Dit is een kleine bus meestal zonder zijdeur en met lage bankjes langs de kant. Je moet jezelf op opvouwen om binnen te komen, en je komt klimmen. Niet zo fijn met een volle rugzak, haha. We pasten er met z’n zessen gemakkelijk in. We spraken een prijs af, waarschijnlijk veel te hoog, want iedereen was heel gretig ons te helpen. We wilden naar het Emporium Fluit (fluu-it). De chauffeur kreeg les in hoe hij daar moest komen. Gelukkig voor hem ging er nog iemand mee voorin. Die hielp later met richting aangeven. Er hing ook nog een jongen in de deuropening, die liet zich meerijden tot hij bij zijn bestemming was. Waarom niet? Het winkelcentrum was groot, en er was een food-hall, waar we lekkere inkopen deden. Na een portie ramen gingen we shoppen. Voor de terugweg gingen we toch maar in twee taxi’s, bluebirds. Hahaha, inderdaad net zo duur als met het rode rammelende busje. Het verkeer blijft chaotisch, vooral met al die brommers en motoren op de weg. 

Vandaag gingen we eerst naar een museum, Jakarta History Museum. De ingang was verplaatst vertelde een man (rechtsboven) die dacht dat ik Indonesisch was en vrolijk Indonesisch sprak. Hij bleek te werken bij de restauratie van Jakarta, en hoopte dat over een paar jaar, deze oude binnenstad autovrij was, en dat ze een watertaxi/rondvaartboot kregen. Op het Fatahillah plein ligt een vierkante meter Amsterdamse kinderkopjes, hoe leuk! Het museum bleek helemaal veranderd te zijn. Hoe leeg was het in 2013, zo vol was het nu. We hadden een gids, die weer hulp kreeg van een jongere gids. Daarna zijn we wat gaan drinken en hebben we fruit gegeten. Ook zijn we in het Wayang museum geweest, daar kwam ik die man weer tegen! Weer allemaal uitleg. Plan voor de rest van de dag: ergens geld pinnen, met de trein naar de Pasar Baru, winkelen en weer terug met de trein. Aldus geschiedde. Het is zondag en het wordt na zonsondergang veel drukker in Jakarta. We zullen nooit weten waarom al die mensen op dat plein op de grond zitten. Niemand kon Engels spreken. Tja, nu had ik die gids weer nodig. 

Gisteren en vandaag hebben we gezwommen. Heerlijk! Maar nu heb ik overal pijn, spierpijn 😅.  Gisteren 12.199 stappen, vandaag 13.210!

En ja, gisteren had ik nog wat bloemetjes gehamerd, als souveniertje om mee naar huis te nemen.